21 czerwca z Niemiec i Ukrainy napłynęły nowe informacje na temat pomocy wojskowej udzielonej przez Republikę Federalną Niemiec Siłom Zbrojnym Ukrainy.

Minister Obrony Ukrainy Ołeksij Reznikow poinformował na swoim koncie twitterowym, że Siły Zbrojne Ukrainy otrzymały partię 155 mm armatohaubic samobieżnych Panzerhaubitze 2000. Przy okazji podziękował darczyńcom, pisząc, że „dziękuje za wszystkie wysiłki mojej koleżanki, minister obrony Niemiec Christine Lambert, które ukierunkowała ona na rzecz Ukrainy”. Podziękował również minister obrony Królestwa Niderlandów Kajsie Ollongren – państwo to bowiem wspólnie z RFN ma dostarczyć 12-działowy dywizjon PzH 2000, odpowiednio siedem i pięć dział.

Tego samego dnia niemiecki rząd federalny poinformował, że środki przewidziane w budżecie Berlina na tzw. inicjatywę modernizacji zostały zwiększone do 2 mld EUR. Większość z tych funduszy zostanie przeznaczona na wsparcie militarne dla Ukrainy, pozostała posłuży do zwiększenia niemieckich składek do Europejskiej Inicjatywy na rzecz Pokoju (EPF) – te ostatnie mogą być wykorzystywane do zwracania członkom Unii Europejskiej kosztów związanych ze wspieraniem Ukrainy. Przy okazji niemieckie władze ujawniły uaktualnioną listę uzbrojenia, amunicji i wyposażenia przekazanych dotąd Siłom Zbrojnym Ukrainy. Berlin miał przekazać: 3000 granatników Panzerfaust-3 (wraz z 900 mechanizmami spustowymi wielokrotnego użytku), 50 granatników Bunkerfaust, 14 900 min przeciwpancernych, 500 przenośnych zestawów przeciwlotniczych FIM-92 Stinger, 2700 przenośnych zestawów przeciwlotniczych 9K32M Strieła-2M, siedem 155 mm armatohaubic samobieżnych PzH 2000 (wraz z pakietem szkolnym i logistycznym), 16 mln nabojów do broni strzeleckiej, 100 ukm MG-3 wraz z 500 zapasowymi lufami, 100 000 granatów ręcznych, 5300 ładunków saperskich, 100 km lontu saperskiego, 100 000 detonatorów, 23 000 hełmów, 15 palet umundurowania, 178 pojazdów nieopancerzonych, 100 namiotów, 12 agregatów prądotwórczych, sześć palet wyposażenia do utylizacji materiałów wybuchowych, 125 lornetek, 1200 łóżek szpitalnych, 18 palet artykułów medycznych, 60 lamp chirurgicznych, a także sprzęt łączności, śpiwory, kompletny szpital polowy (we współpracy z Estonią), gogle noktowizyjne, paliwo, żywność, 30 pojazdów opancerzonych, części zamienne do samolotów MiG-29 i inne. W przygotowaniu ma być ponadto kilka kolejnych dostaw, m.in.: 10 000 granatów artyleryjskich, 53 000 „pocisków przeciwlotniczych”, 5,8 mln nabojów do broni strzeleckiej, 5000 hełmów, osiem stacji radiolokacyjnych, osiem bezzałogowych aparatów latających, siedem systemów walki radioelektronicznej, osiem zestawów przeciwdronowych, cztery zdalnie sterowane pojazdy przeciwminowe, 54 transportery opancerzone M113 (rząd RFN zaznacza, że pojazdy pochodzą z nadwyżek duńskich, lecz transakcja wraz z modyfikacją pojazdów jest finansowana przez Berlin), 30 samobieżnych zestawów przeciwlotniczych Flakpanzer Gepard wraz z amunicją, rakietowy system przeciwlotniczy IRIS-T SLM, trzy samoboeżne polowe wyrzutnie rakiet M270 MARS (MLRS) wraz z amunicją i inne. Kompletna lista w języku niemieckim dostępna jest w linku. Warto odnotować, że lista tworzona jest w sposób dość kreatywny, bowiem ukraińskie media jeszcze niedawno utrzymywały, że SZU jeszcze nie otrzymały niemieckich hełmów, zaś zestawów przeciwlotniczych Strieła-2M przekazano znacznie mniej ze względu na bardzo zły stan techniczny niektórych egzemplarzy, będący pochodną ich zaawansowanego wieku (najmłodsze liczą sobie ok. 35 lat).