Niemieckojęzyczny portal Business Insider Deutschland podał 20 marca, że rząd Republiki Federalnej Niemiec rozważa całkowitą rezygnację z eksploatacji wyspecjalizowanych śmigłowców bojowych, uzbrojonych w przeciwpancerne pociski kierowane. Po wycofaniu obecnych UH Tiger, erzacem śmigłowca do zadań przeciwpancernych zostałyby Airbus H145M dozbrojony w przeciwpancerne pociski kierowane. W ten sposób Bundeswehra cofnęłaby się koncepcyjnie do lat 80., kiedy do uzbrojenia Bundeswehry wszedł śmigłowiec wielozadaniowy Bo 105P (PAH-1, Panzerabwehrhubschrauber), uzbrojony w ppk HOT.
Business Insider Deutschland „z troską” odnosi się do kłopotów sprzętowych Bundeswehry, a najbardziej do możliwości, że niemieccy podatnicy nie kupią w Stanach Zjednoczonych śmigłowców bojowych Boeing AH-64E Apache Guardian, by zastąpić nimi obecnie eksploatowane francusko-niemieckie maszyny Unterstützungshubschrauber Tiger (UHT), których łącznie 68 (jeden utracono w 2018 r. podczas misji w Mali) dostarczyła w latach 2005-2018 spółka Airbus Helicopters. Śmigłowiec ten oryginalnie powstał w wyniku współpracy francuskiej firmy Aérospatiale i niemieckiej Messerschmitt-Bölkow-Blohm (MBB), które utworzyły celową spółkę joint venture. Po utworzeniu w 1992 r. francusko-niemieckiej spółki Eurocopter, to właśnie ta firma stała się producentem i dostawcą tego śmigłowca pod firmowym oznaczeniem EC665 Tiger/Tigre. Od 2014 r. Eurocopter działa pod nazwą Airbus Helicopters. Business Insider Deutschland pisze, że obecnie Bundeswehra ma 51 śmigłowców UHT (co daje pojęcie o rozmiarach ich tzw. kanibalizacji), ale i tak tylko część z nich jest sprawnych. Business Insider Deutschland przypomina, że w kwietniu ub.r. ówczesna minister obrony RFN Christine Lambrecht ujawniła, że było to tylko dziewięć śmigłowców.
Śmigłowiec Tiger w niemieckiej wersji UHT, sfotografowany w czerwcu 2014 r., jeszcze z ppk HOT 3, wówczas wciąż w oczekiwaniu na docelowe ppk PARS 3 LR. Fot. Bundeswehr/Schneider
Według Business Insider Deutschland aktualny rząd w Berlinie chce zrezygnować z eksploatacji śmigłowców UH Tiger, które portal nazywa przestarzałymi. Business Insider Deutschland powołuje się na najnowszy niemiecki rządowy dokument, który wskazuje, że od 2025 r. okresowe przerwy w operacyjnej dostępności śmigłowców UHT będą nieuniknione, od 2027 r. trzeba będzie przyspieszyć zmniejszanie liczby UHT w linii (dodajmy, że w 2027 r. ostatecznie upływa resurs ppk HOT 3, w które UHT są m.in. uzbrojone – następcą HOT 3 miały zostać niemieckie ppk PARS 3 LR spółki PARSys GmbH, dostarczane od 2015 r.; Federalny Trybunał Obrachunkowy – Bundesrechnungshof, odpowiednik Najwyższej Izby Kontroli – w 2019 r. zalecił zutylizować PARS 3 LR jako bezużyteczne po katastrofalnie złych wynikach poligonowych badań strzelaniem), po 2029 r. śmigłowce UHT nie będą „nic wnosić do niemieckiej lub sojuszniczej obrony” (czyli prawdopodobnie będą bronić już tylko etatów w Bundesweherze), a od 2032 r. trzeba będzie rozpocząć złomowanie UHT w tempie pięciu–sześciu rocznie. Benedikt Zimmer, obecny sekretarz ds. uzbrojenia w Federalnym Ministerstwie Obrony (Bundesministerium der Verteidigung, BMVg), postuluje zastąpić UHT śmigłowcami Airbus Helicopters H145M, dozbrojonymi w przeciwpancerne pociski kierowane.
H145M to zmilitaryzowana wersja cywilnego śmigłowca H145 (wcześniej nazywanego EC145 T2 lub EC645 T2 w przypadku wersji wojskowej), który przez Bundeswehrę jest określany jest jako Leichter Unterstützungshubschrauber (LUH). Według najnowszych planów BMVg chce kupić łącznie 82 H145M za 3,05 mld EUR, a następnie 24 przerobić na wersję „przeciwpancerną”, nazwaną Kampfhubschrauber (LHK). Jej podstawą byłyby H145M wyposażone w tzw. pakiet HForce (pilot i drugi pilot mieliby celowniki nahełmowe, śmigłowiec miałby głowicę optoelektroniczną i dwa boczne wysięgniki na uzbrojenie podwieszane – wyrzutnie npr, zasobniki strzeleckie, wyrzutnie ppk), vide H145M pokazany na MSPO 2022. BMVg zrezygnowało z uczestniczenia we francusko-hiszpańskim programie modernizacji (zresztą bardzo skromnej) śmigłowców Tiger/Tigre do tzw. wersji Mk 3, gdyż BMVg uznało to rozwiązanie za zbyt drogie, podobnie jak zakup śmigłowców szturmowych w Stanach Zjednoczonych – Business Insider Deutschland wspomina o Apache'u. Zamiast tego mają być LHK z ppk.
Business Insider Deutschland pisze, że powyższy pomysł spotkał się ze zdecydowanym sprzeciwem Bundeswehry. Wehrtechnische Dienststelle für Luftfahrzeuge und Luftfahrtgerät der Bundeswehr (WTD 61), czyli wydział ds. technicznej obsługi statków powietrznych Bundeswehry negatywnie zaopiniował bojową przydatność H145M z kierowanym uzbrojeniem rakietowym, zwracając uwagę na znikomą przeżywalność na polu walki śmigłowca o cywilnej konstrukcji. H145M nie ma opancerzenia ani żadnych systemów samoobrony, np. przed termolokacyjnie naprowadzanymi przenośnymi pociskami przeciwlotniczymi. H145M ma jedynie czujniki ostrzegające o nadlatującym pocisku, które mają być zsynchronizowane z wyrzutniami flar i dipoli. Taki zestaw może sprawdzić się co najwyżej w atakowaniu celów niebronionych. Jednocześnie decyzja BMVg wskazuje jednak, że lobby przemysłowe zyskało przewagę nad opiniami wojskowych.
23 czerwca ub.r., przy okazji wystawy lotniczej ILA Berlin 2022, spółka Airbus Helicopters razem ze spółkami ecms Aviation Systems, Hensoldt Sensors, Hensoldt Avionics, Liebherr-Aerospace, Rohde & Schwarz, Safran Helicopter Engines i ZF Luftfahrttechnik ogłosiła powstanie konsorcjum LUH SK – Team H145M, aby zaoferować Bundesweherze „nowy” śmigłowiec H145M z pięciołopatowym wirnikiem nośnym w wersji lekkiego śmigłowca wsparcia (ang. light support helicopter), napędzanego francuskimi silnikami Safran Helicopter Engines Arriel 2E (RFN nie ma własnych silników turbowałowych czy szerzej jakichkolwiek lotniczych). Przy okazji nic nie wspomniano o przeciwpancernych pociskach kierowanych, ale w 2022 r. przeprowadzono próbne odpalenia izraelskich ppk Rafael Spike ER z H145M z pakietem HForce. W grę wchodzą też identycznie kierowane lżejsze Spike LR2. Te produkuje na licencji niemiecka spółka EuroSpike, czyli joint venture Rafael ADS i Diehl Defence. EuroSpike ma w potencjalnej ofercie też inne Spike’i. Rafael ADS zaproponował ppk Spike LR2/ER2 Serbii właśnie jako uzbrojenie H145M – Serbia ma 10 takich śmigłowców wyposażonych w pakiet HForce 3, czyli dostosowany do integracji ppk. Niemieckie LHK miałyby także przenosić wersję „powietrze–powietrze” pocisków rakietowych FIM-92 Stinger.
Śmigłowiec Bo 105P Bundeswehry w przeciwpancernej wersji PAH-1A1 sfotografowany w 2010 r. Widoczne puste pojemniki po ppk HOT i celownik APX 397 nad kabiną. Ostatnie PAH-1A1 Bundeswehra wycofała w 2013 r. Fot. Bundeswehr/Trotzki
Koncepcja śmigłowca LHK z ppk to powrót do przeszłości. W latach 80. Bundeswehra doczekała się swojego pierwszego wyspecjalizowanego śmigłowca przeciwpancernego. Została nim zmilitaryzowana wersja cywilnego niemieckiego śmigłowca Bölkow Bo 105 z końca lat 60., skądinąd bardzo udanej maszyny. Przeciwpancerny Bo 105P w Bundeswehrze uzyskał oznaczenie PAH-1 (Panzerabwehrhubschrauber 1, początkowo Tiger miał mieć oznaczenie PAH-2), a uzbrojony był w sześć (2×3) kierowanych przewodowo francusko-niemieckich ppk HOT (franc. Haut subsonique Optiquement Téléguidé), produkowanych wspólnie przez spółki Aérospatiale i MBB, następnie przez konsorcjum Euromissile, którego następcą jest spółka MBDA. HOT produkowano w kilku wersjach, ostatnia – HOT 3 – z 1998 r. miała zasięg 4 km. PAH-1 wyposażono w stabilizowany dzienny celownik optyczny SFIM APX 397. Bo 105P/PAH-1 zamówiono dopiero w 1986 r. Od 1991 r. dostarczano wersję PAH-1A1 z cyfrowym komputerem pokładowym i charakterystycznymi „schodkowymi” wyrzutniami ppk HOT. PAH-1A1 miały też czujniki AN/APR-39 ostrzegające o opromieniowaniu wiązką radarową. W 1979 r. odbył się oblot niemiecko-japońskiego śmigłowca MBB/Kawasaki BK 117M. Miał mieć też wersję wojskową – przeciwpancerną z celownikiem zamontowanym na szczycie wirnika nośnego – oznaczoną BK 117A-3, pokazaną w 1985 r. Jednak koncepcja ta przegrała z późniejszym śmigłowcem Tiger. Notabene, wersja rozwojowa BK 117, czyli BK 117C-2 weszła do produkcji już jako EC145, natomiast wersja BK 117D-2 jako H145. Była też wersja rozwojowa z pięciołopatowym wirnikiem nośnym, BK 117D-3, czyli „nowy” H145 z takowym wirnikiem.
Podobne z tej kategorii:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Jest to pewna droga bo przy tych narzędziach do eliminacji statków powietrznych na niższych wysokościach, coraz trudniej skutecznie operować i nie tracić załóg.