1 maja, na terenie należącego do indyjskiej agencji obronnej DRDO (Defence Research and Development Organisation), Zintegrowanego Ośrodka Testowego (ITR, Integrated Test Range), zlokalizowanego w pobliżu miejscowości Balasore w stanie Orisa na wschodnim wybrzeżu Indii, przeprowadzono kompleksowy test najnowszej rakietotorpedy SMART (Supersonic Missile Assisted Release of Torpedo).

Pocisk wystrzelony został z mobilnej wyrzutni (na podwoziu kołowym BEML-Tatra 8x8) znajdującej się w kompleksie startowym IV (LC-IV,  Launch Complex-IV) na leżącej w odległości ok. 6,2 Mm od wybrzeża Wyspie Doktora Abdula Kalama (do 4 września 2015 roku Wyspa Wheelera). Z kronikarskiego obowiązku podkreślić należy, że nie była to pierwsza, a trzecia udana próba tego systemu uzbrojenia. Była to jednak pierwsza tak kompleksowa, w trakcie której sprawdzono działanie pocisku na każdym z etapów jego lotu. Od momentu wystrzelenia przez kontrolę prędkości i trajektorii, po separację torpedy w fazie terminalnej (tzw. symetryczna separacja). Sprawdzono także dokładność pokładowego systemu nawigacji inercyjnej oraz jakość transmisji danych korekcyjnych, a także działanie elektromechanicznego systemu siłowników oraz poprawność działania dwustopniowego systemu napędowego.

Pierwsza próba, z terenu tego samego LC-IV, miała miejsce 5 października 2020 roku a kolejna 13 grudnia 2021 roku. Celem inżynierów było stworzenie uzbrojenia będącego w stanie razić wykryte okręty podwodne przeciwnika w dużych odległościach od platformy przy jednoczesnym skróceniu do maksimum czasu ataku. Pocisk jest dziełem inżynierów z laboratoriów: DRDL (Defence Research and Development Laboratory) oraz RCI (Research Centre Imarat). Oba te ośrodki należą do wspomnianej już agencji DRDO. Innym laboratorium DRDO zaangażowanym w ten program było ADRDE (Aerial Delivery Research and Development Establishment), którego dziełem jest m.in. mechanizm zmniejszenia prędkości pocisku przed uwolnieniem torpedy.

SMART jest dwustopniowym pociskiem na stały materiał pędny, którego właściwym efektorem jest torpeda lekka (TAL, Torpedo Advanced Light) Bharat Dynamics Limited Shyena kal. 324 mm. Zasięg rażenia SMART’a to 358 Mm z których 347 Mm to zasięg pocisku a pozostałe 11 Mm to zasięg torpedy już po wpadnięciu do wody. Shenya może razić cele znajdujące się na głębokości do 540 m z wykorzystaniem 50 kg głowicy bojowej. Zapas energii zgromadzonej w akumulatorach srebrowo-cynkowych umożliwia operowanie torpedy przez około 6 minut z prędkości 33 węzłów. Co ciekawe, Shenya powstała na bazie włoskiej torpedy lekkiej WASS A244-S.

SMART jest unikalny w skali światowej z co najmniej trzech powodów tj. prędkości lotu oraz jego trajektorii, jak też i zasięgu. W kwestii prędkości warto nadmienić że jest to jedyna współczesna rakietotorpeda osiągająca prędkość supersoniczną, czyli powyżej Ma=1 (wszystkie dotychczas stosowane konstrukcje osiągają wysokie prędkości poddźwiękowe lub okołodzwiękowe tzn. Ma=0,91 do 1). Najnowsza rakietotorpeda do celu porusza się na niewielkiej wysokości (tzw. sea-skimming), zbliżonej do tej na jakiej poruszają się współczesne kierowane pociski przeciwokrętowe w celu uniknięcia wykrycia.