4 czerwca na poligonie wojskowym Lipa koło Nowej Dęby przeprowadzony został – drugi już – udany test polskiego silnika rakietowego o średnicy 610 mm. Konsorcjum: Wojskowe Zakłady Lotnicze nr 1 S.A., Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia, Zakład Produkcji Specjalnej „Gamrat” Sp. z o. o. kontynuuje prace w ramach projektu „Opracowanie trójstopniowego suborbitalnego systemu rakietowego  do wynoszenia ładunków badawczych” (POIR.01.01.01-00-0834/19-00), dofinansowanego z programu Szybka Ścieżka – Technologie Kosmiczne 5.1.1.1/2019 przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju.

W ramach prac koncepcyjno-analitycznych dotyczących realizacji projektu stwierdzono, że zaplanowanie prac nad silnikiem o średnicy 610 mm na stały materiał pędny, o impulsie całkowitym nie mniejszym niż 1 000 000 Ns, jest niezbędne do uzasadnienia komercjalizacyjnego projektu. Właśnie to zadanie uznano za przełomowy postęp dla krajowych możliwości produkcji napędów startowych do rakiet kosmicznych. Potwierdzenie tej gotowości technologicznej powinno zainteresować także integratorów kierowanych pocisków przeciwlotniczych i polowych systemów rakietowych „ziemia-ziemia”.

Rozpoznanie trudności i opracowanie krytycznych technologii umożliwiło osiągnięcie celów, co zostało potwierdzone udanymi testami silnika na hamowni. Aby osiągnąć ten etap wcześniej opracowane i zrealizowane zostały:

- metody i narzędzia obliczeniowe,

- łańcuchy dostaw specjalistycznych materiałów konstrukcyjnych i pędnych,

- termiczna izolacja struktury,

- metody wytwarzania lekkich struktur samonośnych,

- metoda wytwarzania i odlewania paliwa,

- konstrukcja wielkogabarytowej hamowni silnikowej,

- badania wstępne,

- programy badań,

- dwa udane testy statyczne.

W odróżnieniu od pierwszego testu, który odbył się 28 listopada 2023 r. Pierwszy test polskiego silnika rakietowego na stały materiał pędny o średnicy 610 mm [WIDEO] (zbiam.pl), wprowadzono w konstrukcji silnika szereg modyfikacji związanych z zastosowaniem bardziej odpornych na erozję materiałów w obrębie dyszy, co pozwoliło na redukcję masy i uproszczenie procesu produkcji. Silnik cechuje ciąg o średniej wartości 85 kN. Czas pracy wyniósł 15 s. Rozwiązanie jest kolejnym potwierdzeniem uzyskania zdolności do produkcji silników do mikrosystemów nośnych do zastosowań kosmicznych i suborbitalnych. Technologia uzyskała dojrzałość, a wiedza wraz z możliwością dowolnego dostosowania projektu została opanowana przez krajowych specjalistów. Poza zastosowaniami cywilnymi zespół napędowy może być zaimplementowany w rozwiązaniach militarnych.

Zespół specjalistów konsorcjum przygotowuje się do testu pierwszego stopnia rakiety o średnicy 300 mm przed lotem suborbitalnym, który zaplanowany został na IV kwartał tego roku. Opracowywane algorytmy sterowania i zarządzania misją są unikatowe w skali kraju i po raz pierwszy doprowadzone do tak zaawansowanego stadium. Będzie to ostatni sprawdzian przed integracją z dodatkowym zespołem napędowym i testem lotu podsterowywanego na wysokość co najmniej 100 km, który ma odbyć się w 2025 r.

O projekcie „Opracowanie trójstopniowego suborbitalnego systemu rakietowego  do wynoszenia ładunków badawczych” i możliwych wojskowych zastosowaniach jego rezultatów można szerzej przeczytać na łamach numerów 8 i 12/2023 miesięcznika „Wojsko i Technika”.

Źródło: Wojskowe Zakłady Lotnicze nr 1 S.A., Wojskowy Instytut Techniczny Uzbrojenia, Zakład Produkcji Specjalnej „GAMRAT” Sp. z o. o.