18 maja rosyjska agencja informacyjna RIA Novosti, powołując się na państwowe rosyjskie przedsiębiorstwo zbrojeniowe Kurganmaszzawod, wchodzące w skład korporacji Rostech, poinformowała o planach rozpoczęcia produkcji bojowego wozu piechoty BMP-3 Manuł.

Przy okazji podano, że Manuł (dziki kot żyjący na euroazjatyckim stepie) mógłby się stać podstawą do opracowania pojazdów rozpoznawczych, dowodzenia, samobieżnych zestawów przeciwlotniczych, transporterów opancerzonych, dział (a przynajmniej moździerzy) samobieżnych itd. Tym samym miałby stać się platformą uniwersalną. Możliwe, że będzie się różnił od pojazdu, jaki producent zaprezentował publicznie podczas forum Armija-2020. Już w sierpniu 2022 r. dyrektor wykonawczy Kurganmaszzawodu Petr Tiukow informował, że BMP-3 Manuł (czasami oznaczany jako BMP Manuł) jest opracowywany z uwzględnieniem wymagań Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej, w tym związanych z doświadczeniami z walk toczonych w ramach rosyjskiej inwazji na Ukrainę. Nie wiadomo, jaki wpływ decyzja o rozpoczęciu produkcji BMP-3 Manuł ‒ jeżeli rzeczywiście została podjęta ‒ będzie miała na plany wprowadzenia do służby bwp  B-11 Kurganiec-25, który właśnie taką platformą uniwersalną miał być, a do tego był od 2015 r. traktowany jako jedna z platform lądowych, które miały pozwolić na powolne wycofywanie posowieckiego uzbrojenia. Kurganiec jednak, tak jak kołowy transporter opancerzony/bojowy wóz piechoty K-16/K-17 Bumierang 8×8, notował duże opóźnienia, a ponadto byłby z pewnością dużo droższy od obecnie kupowanych BMP-3 w klasycznych odmianach. Decyzja o wprowadzeniu do służby Manuła, wraz z sygnalizowanymi planami uruchomienia produkcji bwp „starszego typu” (zmodernizowany BMP-2?), może świadczyć jeżeli nie o faktycznej rezygnacji, to o znacznym oddaleniu w czasie decyzji o rozpoczęciu produkcji seryjnej Kurgańca.

BMP-3 Manul różni się znacząco od pozostałych BMP-3. Najważniejszą różnicą jest „odwrócony” układ konstrukcyjny. BMP-3 bowiem, wywodzący się z czołgu lekkiego Obiekt 685, zbudowany został w układzie klasycznym dla czołgów, a więc z układem napędowym z tyłu, co znacząco utrudnia rozmieszczenie załogi i żołnierzy desantu wewnątrz wozu oraz opuszczanie jego wnętrza. Przeniesienie układu napędowego do przedniej części kadłuba umożliwiło zamontowanie z tyłu kadłuba rampy dla desantu. W pojeździe ma być zastosowany mocniejszy silnik UTD-32F o mocy 600 kW/816 KM. Układ przeniesienia napędu pozostać miał bez większych zmian w wariancie z 2020 r., lecz miał on słabszy silnik UTD-32 (485 kW/660 KM). Uzbrojenie pojazdu ma być dość typowe dla rosyjskich bwp (30 mm armata 2A42, 7,62 mm sprzężony km, 4 wyrzutnie ppk, np. Kornet) i ma być umieszczone w bezzałogowej wieży Epoka, znanej ze wspomnianych pojazdów nowej generacji. Pojazd ma być znacznie lepiej opancerzony niż BMP-3, choć nie wiadomo, co to dokładnie znaczy ‒ na zdjęciach widoczne są moduły opancerzenia dodatkowego, z czego burtowe prawdopodobnie pełnią również funkcję komór wypornościowych podczas pływania.