Wykonane w technologii azotku galu anteny radiolokacyjnej stacji kierowania ogniem systemu przeciwlotniczego i przeciwrakietowego Patriot NG podczas prób w ośrodku doświadczalnym w Pelham. Fot. Raytheon

Firma Raytheon powstała w 1922 r. u boku słynnej uczelni Massachussetts Institute of Technology w Cambridge pod Bostonem. Obecną nazwę nosi od 1925 r. Od początku pracowano tu nad radiolokatorami różnych typów. Jeden z czterech głównych oddziałów firmy – Raytheon Integrated Defense Systems jest właśnie tym pierwszym, pierwotnym Raytheonem, jako że pozostałe oddziały w większości powstały na bazie kupionych innych firm.

Dwa spośród pozostałych oddziałów firmy – Raytheon Missile Systems z Tuscon w Arizonie (dawny Hughes Missile Plant) oraz Raytheon Space and Airborne Systems z McKinney w Teksasie, wcześniej mieszczący się w El Segundo w Kalifornii (dawny Hughes Electronics Systems) – powstały z przeorganizowania wojskowych części Hughes Aircraft Company i Texas Instruments z Lewisville w Teksasie, kupionych w latach 1996-1997. Wszystkie opracowane przez te firmy kierowane pociski rakietowe (Hughes AIM-120 AMRAAM, Hughes AGM-65 Maverick, Hughes BGM-71 TOW, Texas Instruments AGM-88 HARM, Texas Instruments Paveway), a także pociski opracowane przez General Dynamics Missile Division z Pomona w Kalifornii, kupionej przez Hughes w 1992 r. (BGM-109 Tomahawk, FIM-92 Stinger, AGM-129 ACM i RIM-66 Standard, od których swój początek bierze RIM-161 Standard SM-3) znajdują się w ofercie Raytheon Missile Systems. Z kolei radiolokatory opracowane przez obie firmy – Hughes APG-63 (F-15 Eagle), Hughes APG-65 (F/A-18 Hornet), Hughes APG-70 (F-15E Strike Eagle), Hughes APG-73 (F/A-18 Super Hornet), Texas Instruments APQ-146 (MH-60K Blackhawk), Texas Instruments APQ-168 (MH-60G Pave Hawk), Texas Instruments APQ-174 (MH-47E Chinook) oraz urządzenia elektrooptyczne opracowywane głównie przez Texas Instruments są obecnie dalej rozwijane i wspierane logistycznie przez Raytheon Space and Airborne Systems. Oba oddziały mają swoje placówki, w tym zakłady produkcyjne rozrzucone w Kalifornii, Arizonie i Teksasie.
Oddział Intelligence, Information and Services został sformowany dopiero w 2013 r.; jego zarząd ulokowano w Dulles w Wirginii. Oddział ten zajmuje się sieciami komputerowymi, rozwiązaniami teleinformatycznymi dla wojska, łączeniem i obróbką danych. Aby osiągnąć wysoki poziom w dziedzinie, która tradycyjnie nie była domeną Raytheona, firma ta wykupiła w latach dziewięćdziesiątych kilka innych firm wyspecjalizowanych w tej branży, w tym E-Systems Inc z Dallas – firmę założoną jako oddział elektroniki wojskowej Ling-Temco-Vought w 1964 r. – LTV Electrosystems, Inc. Po zakupieniu firmę uzupełnioną innymi zasobami włączono do Raytheona jako Raytheon Intelligence and Information Systems. Kiedy w 2013 r. połączono ją z Raytheon Technical Services Company z Dulles w Wirginii, przeniesiono tam siedzibę nowego połączonego oddziału, znanego jako Raytheon Intelligence, Information and Services. Dodatkowo doszło teraz zarządzanie, administrowanie i obsługa techniczna sieci komputerowych oraz struktur teleinformatycznych.
Oddział Raytheon Integrated Defense Systems, który ma swoje zakłady w północno-wschodniej części Stanów Zjednoczonych, w Massachussetts i na Rhode Island, to najstarsza część firmy Raytheon, bezpośrednio kontynuująca tradycję American Appliance Company, założonej w 1922 r.
W tymże roku wykładowca sławnego Massachussetts Institute of Technology i naukowiec – elektronik, dr Vannevar Bush, przedstawił swemu przyjacielowi, fizykowi z Uniwersytetu Harvarda, Charlesowi G. Smithowi, uzdolnionego jego zdaniem inżyniera – Laurence’a Marshalla. Cała trójka szybko znalazła wspólny język i wkrótce założyli firmę zajmującą się produkcją cichych (sprężarkowych) lodówek domowych American Appliance Company. Firma powstała w Cambridge na przedmieściach Bostonu, niedaleko od Massachussetts Institute of Technology. Sprężarkowe lodówki domowe były wówczas nowością, a zostały opracowane przez Charlesa G. Smitha, natomiast Laurence Marshall wniósł niezbędny kapitał na uruchomienie przedsięwzięcia. W 1924 r. w firmie podjęto produkcję elementów elektronicznych – głównie lamp próżniowych. W tym celu zakupiono prawa patentowe do próżniowych prostowników używanych w ówczesnych radiostacjach, kupując te prawa w firmie American Research and Development Corporation. Prostowniki te pozwalały na zasilanie domowych radioodbiorników bezpośrednio z sieci, wcześniej używano bowiem kłopotliwych i kosztownych baterii.
Wkrótce podjęto też produkcję klasycznych wzmacniających lamp elektronowych na potrzeby coraz bardziej rozwijającego się w Stanach Zjednoczonych przemysłu elektronicznego, produkującego przede wszystkim radia do użytku domowego oraz radiostacje wojskowe i cywilne (np. lotnicze).