2 grudnia w zakładach korporacji Northrop Grumman w Palmdale w stanie Kalifornia odbyła się uroczystość prezentacji pierwszego egzemplarza bombowca strategicznego B-21A Raider. Jest to pierwsza konstrukcja tej klasy opracowana w Stanach Zjednoczonych od ponad 30 lat.

W uroczystości uczestniczyli zaproszeni goście, na czele z Sekretarzem Obrony Stanów Zjednoczonych. Nowa konstrukcja ma zastąpić w linii obecnie eksploatowane samoloty bombowe Rockwell B-1B Lancer oraz Northrop B-2A Spirit. Ich uzupełnieniem będą modernizowane Boeing B-52 Stratofortress. Według obecnych deklaracji Departament Obrony planuje zakup 100 egzemplarzy seryjnych, których koszt jednostkowy ma oscylować w granicach 692 mln USD (według wartości dolara w 2022 roku). Głównymi partnerami dla korporacji Northrop Grumman w projekcie są Pratt & Whitney, Janicki Industries, Collins Aerospace, GKN Aerospace, BAE Systems oraz Spirit Aerosystems. Kontrakt na budowę samolotów został podpisany w październiku 2015 roku.

Obecnie prototypowy egzemplarz przechodzi kolejne fazy prób naziemnych, które mają umożliwić oblot w 2023 roku. W Palmdale prowadzone są prace przy budowie kolejnych pięciu B-21A, wszystkie klasyfikowane są jako maszyny prototypowe. Zgodnie z deklaracjami pierwszą bazą dla seryjnych maszyn będzie Ellsworth w Południowej Dakocie, gdzie już prowadzone są prace budowlane w zakresie niezbędnej infrastruktury naziemnej. W kolejnych latach maszyny trafią także do Whiteman oraz Dyess.

Fot. USAF

Northrop Grumman B-21A Raider jest bombowcem strategicznym dalekiego zasięgu zbudowanym w technologii obniżenia skutecznej powierzchni odbicia radiolokacyjnego. Jego podstawowym uzbrojeniem mają być precyzyjne środki bojowe klasy „powietrze-ziemia” przeznaczone do niszczenia celów przy użyciu głowic konwencjonalnych oraz nuklearnych. Upublicznione zdjęcia jasno wskazują, że konstruktorzy oparli układ konstrukcyjny na wcześniejszym B-2A Spirit – ponownie mówimy o układzie latającego skrzydła, jednak ze względu na fakt, że dostępne zdjęcia zostały wykonane od czoła, trudno ocenić całość rozwiązań. Na co można zwrócić uwagę to fakt innego układu podwozia głównego (w stosunku do B-2A), gdzie golenie główne dysponują tylko parą kół (w stosunku do czterech w B-2A). Inaczej rozwiązana jest także kwestia umieszczenia silników.