24 listopada w stoczni China Shipbuilding Corporation (CSBC) w Kaohsiung w południowej części Tajwanu rozpoczęto budowę pierwszego w historii tego kraju zaprojektowanego lokalnie okrętu podwodnego. Jest on określany jako Indigenous Defense Submarine (IDS).

O prototypowym IDS (pol. rodzimy obronny okręt podwodny) wiadomo niewiele. Sam fakt jego zaprojektowania i samodzielnej budowy przez kraj bez doświadczeń w tej dziedzinie jest interesujący. Program zainicjowano w 2014 r. Stocznia CSBC, w której udziały ma skarb państwa, zainaugurowała centrum projektowe okrętów podwodnych w grudniu 2016 r. W następnym roku CSBC i jej partner - NCSIST (National Chung-Shan Institute of Science and Technology, pol. Narodowy Instytut Nauki i Technologii Chung-Shan) zawarły umowę na zaprojektowanie IDS.

Wiadomo, że Tajpej skorzystało z pomocy inżynierów z Niemiec, Włoch, Republiki Korei, Stanów Zjednoczonych i Japonii. Nie jest przy tym jasne, czy są to obecni pracownicy renomowanych stoczni budujących jednostki tej klasy, czy też doświadczeni inżynierowie, którzy byli z nimi związani w przeszłości. Oprócz wsparcia zagranicznego CSBC i NCSIST zapewne posiłkowały się wiedzą wynikającą z wieloletniej eksploatacji pary holenderskich jednostek typu Zwaardvis, lokalnie znanych jako Hai Lung (morski smok), zbudowanych przez stocznię Wilton Fijenoord b.v. w Schiedam w latach 1987 i 1988. W 2016 r. CSBC rozpoczęła ich remont i modernizację. Tymczasem w 2018 r. Departament Stanu Stanów Zjednoczonych wyraził zgodę, aby tamtejsze firmy wyeksportowały podsystemy i technologie (w tym uzbrojenie i systemy krytyczne) mające zastosowanie w produkcji okrętów podwodnych.

Prototypowy IDS, a po nim planowana seria siedmiu kolejnych jednostek, powstanie w nowo zbudowanej stoczni CSBC w Kaohsiung. To właśnie tam, w maju ubiegłego roku rozpoczęto uroczyście budowę hali i reszty infrastruktury, prezentując przy tym oficjalnie model okrętu. Wówczas zawarto też umowę na budowę pierwszego IDS.

Okręt ma wypierać ok. 2500-3000 ton, mieć długość 70 m, szerokość 8 m i wysokość boczną 18 m. Sylwetka IDS przypomina jednostki produkcji holenderskiej, przy czym obudowa kiosku ma bardziej dopracowany kształt, zaś na rufie zastosowano stery zanurzania w układzie „X”. Do napędu posłuży silnik elektryczny zasilany przez „wysokowydajne akumulatory opracowane i wyprodukowane przez wytwórców krajowych”. Najprawdopodobniej chodzi tu o jakiś rodzaj ogniw litowo-jonowych. „Ich masa i objętość są mniejsze niż w przypadku tradycyjnej baterii. Energia kinetyczna i żywotność baterii są znacznie lepsze niż w przypadku typowych ogniw”. Wspomniane baterie były certyfikowane przez „znaną międzynarodową firmę armatorską”. Zrezygnowano przy tym z zastosowania napędu AIP (niezależnego od powietrza atmosferycznego), jak uczynili to Japończycy na parze okrętów typu Sōryū.

Cytowani przez media wysokiej rangi wojskowi stwierdzili, że okręty IDS będą uzbrojone w torpedy ciężkie Mk 48 Mod 6AT (Advanced Technology) i pociski przeciwokrętowe UGM-84L Harpoon Block II oraz wyposażone w system zarządzania walką i sonarowy dostarczone przez spółki amerykańskie Lockheed Martin i Raytheon, co stoi w zgodzie z informacją o aprobacie administracji prezydenta Donalda Trumpa na eksport tych systemów na Tajwan.

Stocznia CSBC deklaruje, że prototyp zostanie ukończony w trzecim kwartale 2024 r., zaś rok później, po próbach morskich, zostanie przekazany flocie do dalszych testów.

Po zakupie w końcu lat 80. pary okrętów podwodnych od Holendrów, Tajwan nie miał możliwości odnowienia tego potencjału w wyniku skutecznych działań Pekinu na arenie międzynarodowej. Politycy tajwańscy uważają program IDS za bardzo ważny, mogący istotnie wpłynąć na poprawę zdolności obronnych przed działaniami Marynarki Wojennej Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, jak też pozwalający rozwinąć zdolność własnej floty do operacji asymetrycznych wobec znacznie potężniejszego adwersarza z kontynentu.