28 czerwca z oficjalną wizytą do stolicy Indonezji przybyła delegacja z chińskiego konglomeratu  stoczniowego CSSC (China State Shipbuilding Corporation) celem zaoferowania temu wyspiarskiemu państwu okrętu podwodnego S-26T oryginalnie zaprojektowanego dla sił morskich Królestwa Tajlandii (KTRT, kong thap ruea thai).

Minister obrony Tajlandii Sutin Klungsang o zawieszeniu koncepcji pozyskania chińskiego konwencjonalnego okrętu podwodnego typu S-26T (eksportowa odmiana chińskich okrętów typu 039A Yuan) poinformował 23 października 2023 roku. Powodem tej decyzji był problem z oryginalnymi silnikami wysokoprężnymi, jakie miały trafić na pokład okrętu. Ze względu na obowiązujące sankcje, Niemcy odmówiły sprzedaży chinom czterech silników wysokoprężnych MTU 16V396 SE84. Mając na uwadze te problemy strona chińska zdecydowała się na zaproponowanie instalacji chińskich licencyjnych kopii silników MTU z rodziny 396 znanych pod oznaczeniem CHD620. Zgodę na taką modyfikację projektu wyraził ówczesny dowódca KTRT (ogłaszając to w trakcie 117 rocznicy utworzenia tajskich sił morskich). Co warto wspomnieć, takimi samymi silnikami napędzane będą budowane dla Pakistanu okręty podwodne typu Hangor (będące notabene także kopią chińskich Yuan’ów). Tajski rząd ostatecznie nie zatwierdził jednak tej koncepcji. Umowa pomiędzy Pekinem a Bangkokiem na budowę prototypowej jednostki typu S-26T, o wartości 390 mln USD (płatne w 17 ratach) podpisana została w maju 2017 roku. Palenie pierwszych blach odbyło się 4 września 2018 roku a nieco ponad rok później, 5 września 2019 roku w stoczni w Wuhan odbyła się uroczystość położenia stępki. Przekazanie okrętu odbiorcy miało nastąpić we wrześniu 2023 roku. Ze względu jednak na pandemię COVID-19, datę przekazania przełożono na kwiecień 2024 roku.

Jeszcze w maju bieżącego roku tajski rząd analizował pomysł powrotu do chińskiego zamówienia, z jednoczesnym zwiększeniem liczby okrętów do dwóch jednostek i pozostawieniu napędu złożonego z silników CHD620. Biorąc jednak pod uwagę przyjazd delegacji CSSC do Dżakarty, założyć można, że rząd w Bangkoku ostatecznie nie poparł powyższej koncepcji. Stan nieukończonego prototypu szacowany jest obecnie na 50%, co nie przeszkadza chińczykom w oferowaniu Indonezji możliwości odpowiedniej customizacji zgodnie z wymaganiami nowego odbiorcy. Chińscy wysłannicy przekonywali, że zabudowa silników dowolnego producenta nie stanowi problemu, podobnie jak dozbrojenie nowych jednostek w wystrzeliwane z wyrzutni torpedowych naddźwiękowe kierowane pociski przeciwokrętowe (kpp) typu YJ-18 (chińska kopia rosyjskich 3M54).

Okręty typu S-26T legitymować mają się wypornością pełną (w położeniu nawodnym) 2600 ton przy wymiarach 77,7 x 8,4 x 5,5 m. Z czterema chińskimi silnikami wysokoprężnymi CHD620 o mocy 4480 kW jednostki te mają mieć możliwość uzyskania prędkości maksymalnej 23 węzłów w położeniu podwodnym i 16 węzłów na powierzchni. Zasięg przy prędkości 16 węzłów wynosić ma 8000 Mm (800 Mm przy 4 węzłach). Uzbrojenie składać się będzie z sześciu dziobowych wyrzutni torped kal. 533,4 mm z których będzie można wystrzeliwać poza torpedami, także kpp typu C-802 oraz wspomnianej już YJ-18. Wyposażenie radiolokacyjne składać ma się z radaru Type 359, podczas gdy wyposażenie hydrolokacyjne składa się z dwóch systemów sonarowych typów H/SQG-4 oraz  H/SQC-207. Załoga liczyć ma 38 osób.

Obecnie siły morskie Indonezji (TNI-AL,Tentara Nasional Indonesia Angkatan Laut) eksploatują trzy okręty podwodne typu Nagapasa (południowo koreańska odmiana niemieckich okrętów podwodnych typu 209/1400, w służbie od 2017 roku) oraz pojedynczy okręt podwodny Cakra typu 209/1300 (401, w służbie od 1981 roku). Bliźniaczy Nanggala (402) został utracony wraz z całą załogą w kwietniu 2021 roku (Zatonął indonezyjski okręt podwodny KRI Nanggala/ZBiAM.pl).