28 września odbyła się uroczystość chrztu ROCS Hai Kung (SS 711), pierwszego okrętu podwodnego zaprojektowanego i zbudowanego w Republice Chin (Tajwanie).

Okręt zbudowała stocznia China Shipbuilding Corporation (CSBC) w Kaohsiung w południowej części Tajwanu. Jest on efektem programu IDS (Indigenous Defense Submarine, pol. rodzimy obronny okręt podwodny).

Program zainicjowano w 2014 roku. Trzy lata później CSBC i jej partner - NCSIST (National Chung-Shan Institute of Science and Technology, pol. Narodowy Instytut Nauki i Technologii Chung-Shan) zawarły umowę na zaprojektowanie IDS. Wiadomo, że skorzystano przy tym z pomocy inżynierów z Niemiec, Włoch, Republiki Korei, Stanów Zjednoczonych i Japonii. Oprócz tego wykorzystano wiedzę wynikającą z wieloletniej eksploatacji pary eksholenderskich jednostek typu Zwaardvis, lokalnie znanych jako Hai Lung (morski smok), zbudowanych przez stocznię Wilton Fijenoord b.v. w Schiedam w latach 1987 i 1988. W 2016 roku CSBC rozpoczęła ich remont i modernizację. Warto tu dodać, że Tajwan wciąż eksploatuje dwie jednostki typu Hai Shih, czyli eksamerykańskie okręty typu GUPPY II (Greater Underwater Propulsive Power Program), z których ROCS Hai Shih (SS 791, eks-USS Cutlass) jest najstarszym aktywnym okrętem podwodnym świata, mającym za sobą 78 lat służby.

W 2018 roku Departament Stanu Stanów Zjednoczonych wyraził zgodę, aby tamtejsze firmy wyeksportowały podsystemy i technologie (w tym uzbrojenie i systemy krytyczne) mające zastosowanie w produkcji okrętów podwodnych. Budowę ROCS Hai Kung rozpoczęto od palenia blach 24 listopada 2020 roku, a stępkę położono 16 listopada 2021 roku. Stocznia CSBC deklaruje, że prototyp zostanie ukończony w trzecim kwartale 2024 r., zaś rok później, po próbach morskich, zostanie przekazany flocie do dalszych testów. Po nim planowana seria siedmiu (?) kolejnych jednostek, która powstanie w nowo zbudowanej stoczni CSBC w Kaohsiung.

Sylwetka IDS przypomina jednostki produkcji holenderskiej, przy czym obudowa kiosku ma bardziej dopracowany kształt, zaś na rufie zastosowano stery zanurzania w układzie „X”. Do napędu służy silnik elektryczny zasilany przez „wysokowydajne akumulatory opracowane i wyprodukowane przez wytwórców krajowych”. Najprawdopodobniej chodzi tu o jakiś rodzaj ogniw litowo-jonowych. „Ich masa i objętość są mniejsze niż w przypadku tradycyjnej baterii. Energia kinetyczna i żywotność baterii są znacznie lepsze niż w przypadku typowych ogniw”. Wspomniane baterie były certyfikowane przez „znaną międzynarodową firmę armatorską”. Zrezygnowano przy tym z zastosowania napędu AIP (niezależnego od powietrza atmosferycznego), jak uczynili to Japończycy na parze okrętów typu Sōryū.
ROCS Hai Kung jest uzbrojony w sześć wyrzutni do torped RTX Mk 48 Mod 6AT (Advanced Technology) i pocisków przeciwokrętowych Boeing UGM-84L Harpoon Block II. Firma amerykańskie (L3 Harris, RTX) dostarczyły i dostarczą również najważniejsze wyposażenie (maszty, systemy elektroniczne, sonarowe itp.). Jednostki będą też uzbrojone w system przeciwtorpedowy Aselsan ZOKA, produkowany lokalnie na tureckiej licencji.

Po zakupie w końcu lat 80. pary okrętów podwodnych od Holendrów, Tajwan nie miał możliwości odnowienia tego potencjału w wyniku skutecznych działań Pekinu na arenie międzynarodowej. Politycy tajwańscy uważają program IDS za bardzo ważny, mogący istotnie wpłynąć na poprawę zdolności obronnych przed działaniami Marynarki Wojennej Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej, jak też pozwalający rozwinąć zdolność własnej floty do operacji asymetrycznych wobec znacznie potężniejszego adwersarza z kontynentu.