23 czerwca międzynarodowy koncern zbrojeniowy MBDA poinformował o podpisaniu przez Włochy listu intencyjnego Loi (letter of intent) w sprawie przystąpienia tego kraju do Brytyjsko-Francuskiego programu FC/ASW (Future Cruise / Anti-Ship Weapon lub Futur missile anti-navire/Futur missile de croisière).

Dokument ten został podpisany w trakcie odbywającego się w Paryżu Pokazu Lotniczego. Jego sygnatariuszami byli: sekretarz generalny obrony Włoch gen. Luciano Portolano, wiceadmirał Richard Thompson dyrektor ds. powietrznych agencji Zaopatrzenia i Wyposażenia Obronnego Ministerstwa Obrony Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej DE&S (Defence Equipment & Support) oraz Emmanuel Chiva, dyrektor generalny francuskiej Dyrekcji Generalnej ds. Uzbrojenia DGA (Direction générale de l’armement). Kamieniem węgielnym tej współpracy będzie wymiana doświadczeń w kwestii systemów rakietowych przez te trzy kraje za pośrednictwem jednego z najważniejszych „graczy” w tej dziedzinie na świecie – koncernu MBDA.

Program FC/ASW zainicjowany został w 2017 roku przez Wielką Brytanię oraz Francję celem opracowania pocisku rakietowego nowej generacji, który mógłby zastąpić zarówno pociski manewrujące z rodziny Storm Shadow/SCALP jak i przeciwokrętowe Boeing RGM-84D Harpoon Block 1C (GWS 60 wykorzystywane przez Royal Navy) oraz MBDA MM40 Block II/III (główny oręż ofensywny okrętów Marina Nationale). Oba kraje finansują program wspólnie a liderem programu jest koncern MBDA. W marcu 2019 roku koncern ten ogłosił uzyskanie kluczowych założeń programu w ramach współpracy pomiędzy DGA oraz DE&S. Prace nad programem znacznie zwolniły we wrześniu 2021 roku kiedy to strona Francuska całkowicie wstrzymała współpracę w związku z wydarzeniami na antypodach i realizowanym tam paktem AUKUS (trójstronne porozumienie zawarte pomiędzy USA, Wielką Brytanią a Australią mające na celu pozyskanie przez ten ostatni kraj atomowych okrętów podwodnych w miejscu wybranych francuskich konwencjonalnych). Ich wznowienie nastąpiło 18 lutego 2022 roku, wraz z podpisaniem porozumienia pomiędzy obiema stronami. Mimo wszystko spowolnienie, do którego doszło spowoduje, że założony bardzo huraoptymistyczny termin pozyskania nowego uzbrojenia w 2028 roku zostanie przełożony co najmniej na pierwszą połowę lat 30’stych.

Pierwsza koncepcja nowego pocisku, pod oznaczeniem Perseus lub CVS401 Perseus zaprezentowana została w 2011 roku w trakcie Międzynarodowego Salonu lotniczego Salon international de l'aéronautique et de l'espace de Paris-Le Bourget, Salon du Bourget. Otrzymała ona wstępne oznaczenie. Cechą charakterystyczną był korpus zaprojektowany zgodnie z wymogami ograniczającymi skuteczna powierzchnię odbicia radiolokacyjnego oraz zdolność do uzyskiwania prędkości hipersonicznych. Obecnie jednak zgodnie z postanowieniami, podpisanego 18 lutego 2022 roku, porozumienia pomiędzy oboma krajami, prace realizowane są nie nad jednym ale nad dwoma projektami pocisków. W ramach pierwszego projektu inżynierowie mają za zadanie utrudnić wykrycie pocisku poprzez ograniczenie jego sygnatury radiolokacyjnej przy zachowaniu prędkości poddźwiękowej. W drugim z kolei przypadku postawiono na wysoką supersoniczną prędkość oraz wysoką manewrowość. Do chwili obecnej nie podjęto jednak decyzji, czy w ramach tych prac powstanie tylko jeden pocisk, czy też oba.