7 marca rosyjska agencja prasowa TASS poinformowała, że Stierieguszczij - prototypowa korweta rakietowa projektu 20380 przechodzi w stoczni remontowej Kronsztadtskij morskoj zawod głęboką modernizację połączoną ze wzmocnieniem uzbrojenia.

Korweta ta jest pierwszym średniej wielkości okrętem nawodnym zaprojektowanym i zbudowanym w Rosji po rozpadzie Związku Radzieckiego. Projekt tej jednostki został opracowany przez petersburskie Centralne Morskie Biuro Konstrukcyjne „Ałmaz”, a zbudowana została przez stocznię „Siewiernaja wierf`”, również z Sankt Petersburga. Jej stępkę położono 21 grudnia 2001 r., zwodowano ja 16 maja 2006 r., zaś banderę podniesiono 28 lutego 2008 r.

Zgodnie z informacjami przekazanymi agencji TASS przez rozmówcę z przemysłu stoczniowego korweta Stierieguszczij poza generalnym remontem przejdzie modernizację siłowni oraz wymianę uzbrojenia rakietowego. Zamiast rakietowego systemu zwalczania celów morskich Uran (z pociskami przeciwokrętowymi 3M24 lub 3M24UD) otrzyma uniwersalny okrętowy system rakietowy Kalibr-NK (pociski przeciwokrętowe 3M54, manewrujące do zwalczania nieruchomych obiektów lądowych 3M14 i rakietotorpedy 91R2) wystrzeliwane z ośmiokomorowej wyrzutni pionowego startu UKSK.

Wzmocniona zostanie również obrona przeciwlotnicza okrętu. Zamiast zestawu rakietowo-artyleryjskiego 3M87 Kasztan-M z dwoma 30 mm sześciolufowymi armatami GSz-6-30KD i ośmioma pociskami 9M311, okręt ten ma zostać uzbrojony w system obrony powietrznej 9K96 Riedut, złożony z dwóch ośmiokomorowych wyrzutni pionowego startu. Mieszczą one do 16 pocisków średniego zasięgu 9M96 o zasięgu do 40 km, 9M96D osiągających do 120 km lub 64 rakiet bliskiego zasięgu (do 15 km) typu 9M100 (po 4 w komorze). Ta zmiana wpłynie zasadniczo na możliwości samoobrony korwety, a nawet – w pewnym stopniu – na zdolność ochrony grupy jednostek pływających.

Wyrzutnie pionowego startu system obrony powietrznej 9K96 Riedut. Fot. Andrzej Nitka

Modernizacja Stierieguszcziego jest krokiem w pełni zrozumiałym, ponieważ odpowiada na dwie najważniejsze słabości tej jednostki, czyli kłopoty z układem napędowym oraz słabe uzbrojenie, przede wszystkim przeciwlotnicze, które w dotychczasowej formie umożliwiało tylko samoobronę a i to w organicznym zakresie. Problemy z napędem korwet projektu 20380 to rzecz ogólnie znana, w przypadku tej konkretnie jednostki wiadomo przynajmniej o dwóch poważnych awariach jej siłowni głównej. W związku z tym, że w obliczu sankcji nie ma możliwości zastosowania zachodnich silników wysokoprężnych, tak jak to miało miejsce na korwetach projektu 20385, pozostała jedynie opcja jej modernizacji (usprawnienia?). Nie ma jednak żadnych informacji o jej zakresie.

Drugą pięta achillesową tego okrętu było mizerne uzbrojenie przeciwlotnicze, ograniczające się do zestawu rakietowo-artyleryjski 3M87 Kasztan-M oraz dwóch 30 mm sześciolufowych automatycznych armat AK-630M. Zastosowanie tego pierwszego wzoru uzbrojenia było wynikiem faktu, że w trakcie budowy Stierieguszcziego nie był jeszcze dostępny system przeciwlotniczy Riedut, który trafił dopiero na seryjne korwety tego typu. Obecna modernizacja idzie jednak o krok dalej, ponieważ zastosowanie uniwersalnego systemu rakietowego Kalibr-NK stawia ten okręt pod względem uzbrojenia w równym szeregu z zaprojektowanymi dużo później korwetami projektu 20385. Z tym, że budowa tych ostatnich jednostek musiała być wstrzymana, ze względu na zachodnie sankcje obejmujące ich układ napędowy.

Co prawda informacje przekazane przez TASS, nie mówią o zmianach w wyposażeniu elektronicznym Stierieguszcziego, na pewno jednak modernizacja będzie je obejmowała. Najprawdopodobniej okręt otrzyma, podobnie jak inne nowo budowane jednostka projektu 20380 - pierwszym z nich był Gieroj Rossijskoj Fiedieracyi Ałdar Cydienżapow, zintegrowany maszt IBMK z wielozadaniowym systemem radiolokacyjnym Zasłon. Jest on nieco zubożoną wersją tego masztu zastosowanego na korwetach projektu 20385. Dzięki systemowi Zasłon, wykorzystującymi aktywne anteny ścianowe AFAR (ang. AESA), znacznie zwiększa się liczba śledzonych obiektów powietrznych (do ponad 100), przy jednoczesnej możliwości naprowadzania do 16 własnych pocisków na różne cele.

Zastosowanie Zasłona pozwala na pełne wykorzystanie parametrów systemu przeciwlotniczego Riedut, w szczególności w przypadku złożonych scenariuszy obrony przeciw zagrożeniom zbliżającym się szybko na małej wysokości z różnych kierunków, jak też w przypadku obrony sektorowej zespołu okrętów (statków) na dużym dystansie, czyli tam, gdzie radar z anteną obrotową może mieć problemy np. z aktualizacją danych o położeniu celu. Zasłon pozwala także na rezygnację ze systemów Monumient-A i Puma, ponieważ przejmuje ich funkcje dotyczące wskazywania celów i kierowania ogniem.

Taki wniosek wpisuje się w informację przekazaną w październiku 2021 r. przez dziennik Izwiestija, o tym że rosyjskie ministerstwo obrony planuje taką właśnie modernizację korwet  projektu 20380. Miała się ono rozpocząć w bieżącym roku i obejmować wszystkie jednostki tego typu, które weszły do służby w latach 2008-2018. Tak więc dotyczyć ma sześciu okrętów, czterech Floty Bałtyckiej oraz dwóch Floty Oceanu Spokojnego.