Zaloguj
reklama Rekord
reklama Rekord

Potwierdzenie wznowienia prac przy haubicoarmacie samobieżnej 2S18 Pat-S [VIDEO]

Doniesienia dotyczące wznowienia prac nad 152 mm działem samobieżnym 2S18 Pat-S zostały potwierdzone. Na zdjęciu prototyp działa skompletowany jeszcze w latach 80. Fot. ru-artillery.livejournal.com

5 sierpnia w Internecie opublikowany został krótki film, przedstawiający prawdopodobnie prototyp zmodernizowanej 152 mm haubicoarmaty samobieżnej 2S18 Pat-S.

Filmowi towarzyszyła wzmianka o informacji rosyjskiej firmy Kurganmasz (KMZ), która potwierdziła prowadzenie prac nad tym działem. Równolegle realizuje ona prace przy 120 mm haubicomoździerzu na tym samym podwoziu, tj. na odpowiednio dostosowanym  bojowym wozie piechoty BMP-3. 2S18 Pat-S był rozwijana w latach 80., ale nie została skierowana do produkcji seryjnej. Prototyp powstał z wykorzystaniem lekkiej 152 mm haubicoarmaty ciągnionej 2A61 Pat-B. Pat-S była propozycją dla Wojsk Lądowych Związku Sowieckiego w ramach planowanego ujednolicenia kalibru (i systemu amunicyjnego) artylerii samobieżnej, tym samym więc 2S18 miała być następcą starej 122 mm haubicy 2S1 Gwozdika. Byłaby to odpowiedź na podobne działania realizowane w państwach NATO, w których wycofywano wówczas 105 mm haubice samobieżne. Z powodu niezadowalających jakoby parametrów, a może bardziej z powodu trudnej sytuacji ekonomicznej ZSRS, z projektu zrezygnowano w drugiej połowie lat 80. Także działa Pat-B dostarczone zostały do jednostek liniowych w śladowych ilościach.

Nowa wersja ma wykorzystywać zmodyfikowane podwozie BMP-3 (co niewiele zmieni, bowiem haubicomoździerz 2S31 Wena również wykorzystuje ten nośnik). Nie wiadomo, czy zmiany dotyczyć będą systemu wieżowego czy uzbrojenia głównego, ale wydawać się to może naturalnym krokiem w odniesieniu do systemu opracowanego 40 lat temu. Zgodnie z informacją podaną przez rosyjskie media kilka miesięcy temu, wprowadzenie do służby stosunkowo lekkiego 152 mm działa samobieżnego ma znacząco zwiększyć skuteczność artylerii, a więc ‒ pośrednio ‒ wspieranych przez nią pododdziałów zmechanizowanych i zmotoryzowanych. Niektórzy komentatorzy wskazują, że zmodernizowana haubicoarmata samobieżna 2S18 byłaby w istocie nie tyle współczesnym systemem artyleryjskim ognia stromotorowego, co swego rodzaju działem szturmowym, wspierającym ogniem na wprost oddziały walczące w miastach. Bardzo słaby pancerz wydaje się jednak wskazywać na to, że nie byłby to najlepszy pomysł.

Video: https://twitter.com/Cyberspec1/status/1687774264286642177?s=19&fbclid=IwAR2Cbr3RuVNTw0vtX_fMYjgoo-1EPgX-HISS-90w0JvcGplFdWobxHd1UR4

Teldat

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Przemysł zbrojeniowy

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Siły Powietrzne

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Samoloty i śmigłowce
Uzbrojenie lotnicze
Bezzałogowce
Kosmos

WOJSKA LĄDOWE

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Wozy bojowe
Artyleria lądowa
Radiolokacja
Dowodzenie i łączność

MARYNARKA WOJENNA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Okręty współczesne
Okręty historyczne
Statki i żaglowce
Starcia morskie

HISTORIA I POLITYKA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Historia uzbrojenia
Wojny i konflikty
Współczesne pole walki
Bezpieczeństwo
usertagcalendar-fullcrosslisthighlightindent-increasesort-amount-asc