Test nowego północnokoreańskiego silnika rakietowego na paliwo stałe

16 grudnia Koreańska Centralna Agencja Prasowa podała, że dzień wcześniej w Koreańskiej Republice Ludowo-Demokratycznej przeprowadzono kolejny ważny test o „strategicznym znaczeniu”, który wzmocni potencjał obronny państwa. Chodziło o badanie stanowiskowe silnika rakietowego o wysokiej sile ciągu na kompozytowe paliwo stałe. Jak dodała agencja, pierwszego takiego silnika w KRLD. I nie ma w tych stwierdzeniach przesady.

W swojej depeszy Koreańska Centralna Agencja Prasowa ujawniła miejsce przeprowadzonego badania stanowiskowego – odbyło się to na terenie kosmodromu Sohae w powiecie Ch’ŏlsan w prowincji P’yŏngan Północny. Sohae jest położone na wybrzeżu Morza Żółtego, co zresztą dobrze widać na oficjalnych opublikowanych zdjęciach z próby silnika rakietowego. Silnik miał mieć siłę ciągu 140 tf (tona-siła), czyli prawie 1373 kN. Dla porównania (acz rozpatrując tylko siłę ciągu i nic poza tym), pierwszy stopień amerykańskich międzykontynentalnych pocisków balistycznych bazowania lądowego serii LGM-30 Minuteman, czyli silnik rakietowy Thiokol M55, ma siłę ciągu 933 kN, generowaną przez 60 s pracy silnika (przy jego masie własnej 51 000 funtów = 23 133,21 kg). Kompozytowym paliwem M55 jest PBAN (ang. Polybutadiene acrylonitrile), czyli kopolimer butadienu, kwasu akrylowego i akrylonitrylu. W porównaniu siły ciągu obu silników nie chodzi oczywiście o to, czyja rakieta jest „większa”, tylko o wskazanie na potencjał testowanego północnokoreańskiego napędu. Choć KRLD jest na początkowym etapie rozwoju nowego silnika, to jednak, jeśli jego rozwój dalej będzie przebiegał pomyślnie, to bez wątpienia będzie to osiągnięcie techniczne o „strategicznym znaczeniu”.

Koreańska Centralna Agencja Prasowa podała też, że nowy silnik wyposażono w dyszę z wektorowaniem ciągu. Najwyraźniej przegubową. Ogólna konstrukcja silnika wskazuje, że ma to być pierwszy (startowy) stopień napędowy. Choć modyfikacja jego konstrukcji umożliwia jego adaptację do roli kolejnego stopnia napędowego wielostopniowego pocisku balistycznego. Przeprowadzone badanie miało potwierdzić wszystkie projektowe parametry silnika – siłę ciągu, stabilność i czas pracy, impuls właściwy czy też prawidłowość pracy wspomnianej ruchomej dyszy wylotowej. Jednoznacznie przy tym stwierdzono, że test silnika to krok ku opracowaniu nowego typu broni strategicznej. Silnik miano skonstruować w Akademii Nauk Obronnych w ramach kolejnego etapu planu pięcioletniego, którego rezultatem końcowym najwyraźniej ma być nowy międzykontynentalny pocisk balistyczny ze wszystkimi stopniami napędowymi na paliwo stałe.

Kim Dzong Un na tle nowego silnika, dobrze widoczna dysza wylotowa. Fot. Koreańska Centralna Agencja Prasowa.Zbliżoną konstrukcję do silnika właśnie ujawnionego przez KRLD miał pierwszy stopień startowy międzykontynentalnych pocisków balistycznych 15Ż61/15Ż60 (bardzo nowoczesnych nawet dziś, choć nie ma ich już w eksploatacji, na co wpływ miał rozpad ZSRS) systemu RT-23 UTTCh Mołodiec, powstałych w ZSRS. Za skonstruowanie m.in. pierwszego stopnia startowego – silnika rakietowego 15D305 – odpowiadało KB Jużnoje z Dniepropietrowska, które przez lata utrzymywało nieoficjalne kontakty (handlowało) z KRLD, próbując związać koniec z końcem. Wyposażony w centralną dyszę z wektorowaniem ciągu silnik rakietowy 15D305, o kompozytowym korpusie, był elaborowany nowoczesnym (zwłaszcza jak na drugą połowę lat 80.) kompozytowym paliwem rakietowym Opał (pol. opal; w 15Ż61) na bazie oktogenu (czyli nitroaminy) lub paliwem T9-BK-8E (15Ż60) na bazie butylu (kauczuku syntetycznego). Siła ciągu wynosiła 280 tf/2746 kN (15Ż61) lub 218 tf/2138 kN (15Ż60). Gdyby okazało się, że północnokoreański silnik konstrukcyjnie i pod względem parametrów jest podobny do 15D305, oznacza to zauważalny awans KRLD w lidze techniki rakietowej, de facto do światowej czołówki.