13 kwietnia w bazie Korpusu Piechoty Morskiej Stanów Zjednoczonych (USMC, United States Marine Corps) w Camp Pendleton w stanie Kalifornia, odbyła się uroczystość przekazania dwóch pierwszych wielozadaniowych jednostek patrolowych typu Whiskey Bravo – Multi-Mission Reconnaissance Craft (MMRC).

Jednostki typu MMRC zaprojektowane i zbudowane zostały przez australijską firmę The Whiskey Project Group (TWPG), wyspecjalizowaną w realizacji zamówień dla sił specjalnych. Zanim jednostki tego typu mogły zostać dopuszczone do eksploatacji w USMC, musiały przejść zakrojone na szeroką skalę próby realizowane przez specjalistów z komórki rozwoju możliwości bojowych Korpusu, znanej jako MCWL (Marine Corps Warfighting Laboratory).

Prace nad nowymi jednostkami dla operatorów wojsk specjalnych realizowane były w ramach drugiej fazy (tzw. Pillar 2) programu AUKUS. W pracach projektowych oraz konstrukcyjnych udział wzięło 50 większych i mniejszych firm ze Stanów Zjednoczonych i Australii. TWPG zawarło umowę z USMC, o wartości opiewającej na kwotę 20,5 mln USD, na budowę bliżej nieokreślonej liczby 8-metrowych jednostek tzw. Whiskey-Alpha oraz większych, 11-metrowych, wspomnianych już Whiskey-Bravo.

MMRC charakteryzuje się kadłubem o długości 11,0 m, który został tak zaprojektowany, by z jednej strony umożliwić poruszanie się z wysokimi prędkościami marszowymi, z drugiej by jednostka była stabilna nawet przy niewielkich prędkościach i wyższych stanach morza. Cechą charakterystyczną jest stosunkowo wysoka wolna burta, która z zewnątrz pokryta jest panelami z elastycznych materiałów (tworzących coś na kształt fartuchów znanych z łodzi typu RHIB) od wewnątrz z kolei burty wzmocnione są włóknami aramidowymi tworząc osłonę balistyczną dla żołnierzy. Dodatkowo w burtach na wysokości środka jednostki umieszczono wnęki ułatwiające desant żołnierzy i ich podejmowanie z wody (w tym celu w burcie poniżej wnęki, a tuż powyżej linii wodnej, znajduje się stopień ułatwiający wchodzenie). Desant może opuścić łódź także przez opuszczaną część fartucha na samym dziobie.

MMRC napędzane są dwoma stacjonarnymi silnikami wysokoprężnymi o mocy po 300 KM każdy umożliwiającymi osiągniecie i utrzymanie prędkości 40 węzłów przy pełnym obciążeniu. Na pokładzie, w rufowej części, wydzielona jest przestrzeń, na której zainstalowano dziewięć amortyzowanych siedzisk firmy Ullman Dynamics. Kolejne cztery siedziska, w tym dwa dla załogi oraz dwa dla operatorów uzbrojenia, znajdują się w przedniej części. Standardowym wyposażeniem MMRC jest pracujący w paśmie I (8-10 GHz) radar nawigacyjny Furuno z anteną w dyskowej obudowie, a także głowica optoelektroniczna Teledyne FLIR. Pod anteną radaru umieszczono dodatkowo czujniki dookólnego systemu obserwacji w podczerwieni typu 0-SPY. MMRC otrzymały także nowoczesne systemy nawigacyjne i łączności taktycznej umożliwiające wymianę w czasie rzeczywistym danych pomiędzy jednostkami biorącymi udział w operacji. Wszystkie jednostki projektowane przez TWPG przystosowane są do instalacji systemów uzbrojenia, MMRC w odmianie zamówionej przez USMC posiada cztery punkty instalacji karabinów maszynowych (w tym także wielkokalibrowych lub wielolufowych). Po jednym na dziobie i rufie oraz na każdej z burt.

Poza MMRC dostosowanymi do transportu żołnierzy korpusu oraz realizacji zadań o charakterze patrolowym australijska firma, we współpracy z izraelskich koncernem zbrojeniowym Rafael Advanced Defense Systems zaprojektowało odmianę uderzeniową (Whiskey Bravo Strike Variant). W jej rufowej części (w miejscu części siedzisk) zainstalowano dwie czterokomorowe prowadnice dla łącznie ośmiu kontenerów transportowo–startowych pocisków Spike NLOS (o zasięgu do 32 km). Tak skonfigurowaną jednostkę po raz pierwszy zademonstrowano na salonie Indo Pacific 2023 w Sydney.