3 maja na portalu internetowym niemieckiej gazety „Die Welt” opublikowana została informacja o podjęciu przez niemiecki rząd federalny decyzji o przekazaniu Siłom Zbrojnym Ukrainy samobieżnych 155 mm armatohaubic PzH 2000.

Według gazety, decyzja kanclerza Olafa Scholza i minister obrony Christine Lambrecht została podjęta przy sprzeciwie najważniejszych dowódców Bundeswehry. Ukraina ma otrzymać bowiem siedem armatohaubic PzH 2000, pochodzących bezpośrednio z zapasów niemieckich Heer. Wcześniej deklarację o przekazaniu PZH 2000 Ukrainie złożyło np. Królestwo Niderlandów ‒ dziś wiadomo, że ma to być pięć dział. Dowództwo Bundeswehry ma być przeciwne temu transferowi, bowiem wg ustaleń dziennikarzy „Die Welt”, ze 119 PzH 2000 (dostarczono w latach 1998-2002 185 dział, spośród których 16 sprzedano Chorwacji, a 21 Litwie, w linii i składach Bundeswehry jest 148 PzH 2000 w zmodyfikowanym wariancie A1, docelowo w linii miało ich pozostać 108) będących aktualnie do dyspozycji niemieckiej artylerii, tylko ok. 40 jest w pełni sprawnych. Według nich przekazanie nawet tak niewielkiej liczby dział (pozwala ona na sformowanie zaledwie jednej baterii) może zaszkodzić planom rozbudowy niemieckiej artylerii. Ponadto niemieccy oficerowie mają jakoby mieć obawy o to, czy ukraińscy artylerzyści poradzą sobie z opanowaniem wyrafinowanego sprzętu (w szczególności systemu kierowania ogniem ADLER) bez długotrwałego szkolenia, na które nie ma obecnie czasu.

Fot. Krauss-Maffei Wegmann

Czy ta w gruncie rzeczy wciąż raczej symboliczna pomoc faktycznie może zaszkodzić Bundeswehrze? Niekoniecznie, bowiem firma Krauss-Maffei Wegmann zaprezentowała wcześniej gotowy plan szybkiego wyprodukowania dla Bundeswehry nie kilku, lecz setki nowych systemów artyleryjskich kalibru 155 mm. Z kolei dzięki niedawno uchwalonym środkom na modernizację techniczną Bundeswehry Berlin powinno być stać na wymianę starszego bądź reaktywację zmagazynowanego uzbrojenia.