Na tegorocznym Międzynarodowym Salonie Lotniczo-Kosmicznym MAKS-2021 rosyjska Korporacja Taktyczne Uzbrojenie Rakietowe pokazała nowy model znanego manewrującego pocisku rakietowego Ch-59M. Tym razem pod oznaczeniem Ch-59MKM.

Wchodząca w skład państwowej korporacji Rostiech rosyjska spółka Korporacyja „Takticzeskoje rakietnoje woorużenije” (KTRW) wystawiła na salonie MAKS-2021 najnowszy wariant eksportowego lotniczego pocisku manewrującego Ch-59MK o oznaczeniu Ch-59MKM. Podobnie jak wszystkie poprzednie pociski rakietowe serii Ch-59 i Ch-59M najnowszy model także skonstruowano w Państwowym Biurze Konstrukcji Maszyn Raduga (Gosudarstwiennoje maszynostroitielnoje konstruktorskoje biuro „Raduga” imieni A. Ja. Bieriezniaka), specjalizujące się w lotniczym uzbrojeniu rakietowym.

Pocisk Ch-59MKM (dodatkowe M jak Modiernizirowannaja) bazuje na konstrukcji pocisku Ch-59MK, czyli przeciwokrętowej wersji Ch-59M wyposażonej w radiolokacyjny układ naprowadzania. Zasadnicza różnica polega na zmianie sposobu naprowadzania pocisku Ch-59MKM i innej części bojowej. Wystawiona na MAKS-2021 pełnogabarytowa makieta Ch-59MKM wykonana w formie częściowego przekroju najwyraźniej pokazuje, że zasadnicza penetrująca część bojowa o masie 320 kg jest umieszczona w środkowo-tylnej części kadłuba, mniej więcej na wysokości silnika. Natomiast w części nosowej pocisku umieszczono dodatkową część bojową o masie ok. 40 kg, najwyraźniej mającą postać wiązki czterech ładunków kumulacyjnych. Ch-59MKM ma służyć do niszczenia umocnionych celów powierzchniowych o znanych współrzędnych, jako przykłady wymieniono: obiekty przemysłowe, elektrownie, tamy wodne, obiekty przeładunkowe i transportowe, zwłaszcza budynki o wzmocnionej konstrukcji. Układ naprowadzania Ch-59MKM oznaczony SNAU-59MK-02 wykorzystuje najwyraźniej nawigację bezwładnościową wspomaganą satelitarnie. Kołowy błąd trafienia ma nie przekraczać 10 m.

Ch-50MKM ma 930 kg masy startowej, 5,7 m długości i 1,3 m rozpiętości. Zasięg pocisku wynosi 285 km. Zakres wysokości odpalenia waha się od 0,2 do 11 km, a zakres prędkości lotu nosiciela w momencie zwolnienia pocisku może zamykać się w przedziale 600÷1100 km/h. Zakres wysokości lotu Ch-59MKM to przedział 15÷1000 m (nie podano, czy Ch-59MKM ma radiowysokościomierz), natomiast maksymalna wysokość lotu nie przekracza 2000 m. Choć nie ma takiej informacji, to wygląd makiety pocisku wskazuje, że napęd w porównaniu z Ch-59MK pozostał bez zmian i nadal jest nim miniaturowy silnik turboodrzutowy TRDD-50AT spółki ODK-Saturn.