F-16 to dziś najnowocześniejszy samolot bojowy polskiego lotnictwa wojskowego. Fot. Arnas Glazauskas

Główne elementy, składające się na decyzję o nabyciu przez Polskę samolotów wielozadaniowych F-16, o których Bruce Lemkin, Zastępca Podsekretarza Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych ds. Międzynarodowych, powiedział, że zapewnią podstawę interoperacyjności, umożliwiającą nam przeprowadzenie operacji w NATO z koalicyjnymi partnerami, to techniczna analiza konkurujących samolotów, cena, finansowanie, offset oraz... polityka.

Położenie geograficzne Polski uwarunkowania polityczne, oraz uzyskanie możliwości wyposażenia lotnictwa w statki powietrzne eksploatowane w państwach NATO powinny stać się kluczowym czynnikiem determinującym strategię zakupów dla polskich Sił Powietrznych jak i Lotnictwa Służb Porządku Publicznego.
Ważnym elementem tej strategii jest fakt, że Polska będąc średniej wielkości państwem leżącym w środku Europy, jest jednocześnie 600-kilometrową strefą buforową w Europie Centralnej, wschodnią granicą NATO i kluczowym państwem frontowym.
Strategię zakupową powinna zatem determinować międzynarodowa współpraca militarno-gospodarcza ukierunkowana przede wszystkim na partnerów europejskich uwzględniająca współczesne, krajowe uwarunkowania gospodarcze i przewidywalne potrzeby obronności Polski w horyzoncie czasowym kilku dekad.
Wyposażenie polskich Sił Powietrznych w samoloty i śmigłowce musi się ścisłe wiązać z równolegle realizowanym programem prowadzenia własnych prac badawczo-rozwojowych, które są gwarancją niezależności i bezpieczeństwa państwa. Współcześnie w wielu dziedzinach życia obserwujemy bardzo szybki postęp techniczny i technologiczny. Dynamizacja w tych sferach dotyczy również produktów obronnych, a w szczególności środków walki. Zmiany te ukierunkowane są przede wszystkim na osiągnięcie technicznej przewagi nad przeciwnikiem. Szerokie spektrum zmian zachodzących w tym obszarze wymaga jednak posiadania sprawnego systemu analizy trendów rozwojowych i ośrodków badawczo-rozwojowych generujących nowatorskie rozwiązania techniczne oraz zaplecza produkcyjnego zapewniającego wprowadzenie, eksploatację i serwisowanie nowej techniki bojowej.
Polska powinna rozwijać własne zdolności intelektualne i technologiczno-produkcyjne oraz inwestować w prace badawczo-rozwojowe i naukowe nie tylko w dziedzinie obronności. Perspektywiczne myślenie o przyszłości interesów narodowych musi w konsekwencji przynieść sukces nie tylko w obszarach związanych z obronnością naszego państwa, ale również w znacznie szerszym wymiarze gospodarczym.

Analiza stanu aktualnego

Pozytywne zmiany w wyposażeniu polskich Sił Powietrznych w nowoczesne statki powietrzne pokazała dostawa 48 samolotów wielozadaniowych F-16 Block 52+ wraz z powiązanymi z nimi systemami uzbrojenia i wyposażenia, oraz nabycie przez Polskę 16 samolotów transportowych C-295M i pozyskanie 5 używanych C-130E.
Decyzja kupowania „amerykańskiego sprawdzonego systemu uzbrojenia” przez kolejne ekipy rządzące jest całkowicie zrozumiała biorąc pod uwagę wstąpienie Polski do NATO i rolę jaką odegrały w tym Stany Zjednoczone.
Niezależnie od tego doniosłego faktu mającego bardzo duży wpływ na naszą dalszą politykę obronną, trzeba zadać pytanie dotyczące braku satysfakcjonującego polską gospodarkę programu offsetowego, który miał być powiązany z wdrożeniem, serwisowaniem i aktualizowaniem zastosowanych w tych samolotach systemów informatycznych przez nasz przemysł zbrojeniowy. Warto w tym miejscu przeanalizować i porównać informacje dotyczące dostaw F-16 dla Turcji i Izraela.