W mijającym tygodniu media w Wielkiej Brytanii doniosły, że lokalny oddział amerykańskiej korporacji General Dynamics, czyli General Dynamics UK, domaga się od Ministerstwa Obrony Wielkiej Brytanii przelania mniej więcej 1,4 mld GBP jako zapłaty za realizację programu Ajax, który sam brytyjski resort obrony nazywa skandalicznym i wymienia jako przykład marnowania publicznych funduszy.

Brytyjskie media napisały, że brytyjskie Ministerstwo Obrony zostało poinformowane w styczniu przez General Dynamics UK, że wg spółki resort zalega z płatnościami w programie Ajax na mniej więcej 1,7 mld GBP i z tego też powodu General Dynamics UK oczekuje otrzymać w marcu (pod koniec pierwszego kwartału) przelew na ok. 1,4 mld GBP jako wyrównanie tych należności. Na początku roku brytyjski sekretarz obrony Ben Wallace miał oznajmić, że oczekuje od kanclerza skarbu (ministra finansów) Jeremy'ego Hunta, że ten zwiększy budżet resortu obrony o dodatkowe 11 mld GBP. Nie jest pewne czy ta kwota obejmuje roszczenia General Dynamics UK. Ben Wallace przestał płacić General Dynamics UK za Ajaxa dwa lata temu, gdy w toku badań poligonowych okazało się, że prototypowe wozy trapi wiele konstrukcyjnych niedociągnięć, objawiających się przede wszystkim nieakceptowalnymi poziomami wibracji kadłuba i hałasu wewnątrz wozu.

Zanim Wallace w grudniu 2020 r. przestał płacić General Dynamics UK, brytyjscy podatnicy zapłacili korporacji 3,5 mld GBP na podstawie kontraktu podpisanego jeszcze w 2014 r. W jego ramach General Dynamics UK miał za 5,5 mld GBP dostarczyć łącznie 589 Ajaxów w sześciu różnych wariantach zadaniowych. Natomiast w grudniu 2021 r. General Dynamics miał mieć już wyprodukowane 324 kadłuby zamówionych Ajaxów, z czego 143 w pełni zmontowanych i po fabrycznej integracji. 26 z nich przekazano brytyjskiemu resortowi obrony do badan państwowych. Ajaxy są montowane na licencji w brytyjskich zakładach General Dynamics UK w walijskim Merthyr Tydfil. Choć de facto pojazdy byłyby, czy też miałyby być, produkowane w hiszpańskiej fabryce firmy Santa Bárbara Sistemas, także należącej do korporacji General Dynamics, gdyż Ajax to po prostu wersja  rozwojowa bojowego wozu piechoty ASCOD 2, będącego z kolei zmodernizowanym i powiększonym hiszpańsko-austriackim ASCOD-em (Austrian Spanish Cooperation Development). W zakładach w Merthyr Tydfil Ajaxy byłyby montowane z zespołów i części przysyłanych z Santa Bárbara.

Dostawy seryjnych pojazdów według umowy z 2014 r. miały zacząć się już w 2017 r., ale zamiast o odbiorach wyczekiwanych Ajaxów przez te wszystkie lata brytyjskie media donosiły o coraz bardziej kompromitujących wynikach badan poligonowych prototypowych egzemplarzy. Wśród co smakowitszych doniesień można wymienić następujące wady: po przekroczeniu prędkości jazdy 30 km/h kadłub Ajaxa wpada w wibracje, które kończą się kontuzjami załogi; żołnierze biorący udział w badaniach musieli mieć przepisane zastrzyki ze sterydowych leków przeciwzapalnych na skutek odniesionych obrażeń podczas jazdy; hałas wewnątrz kadłuba zmuszał załogi do jazdy w ochronnikach słuchu; wersja z wieżą z armatą 40 mm (wieżę dostarcza Lockheed Martin UK) generuje zbyt duże wibracje podczas jazdy w wyniku czego armata strzela niecelnie w ruchu; zawieszenie pojazdu uniemożliwia obrót w miejscu, jeśli wóz stoi na przeszkodzie pionowej wyższej niż 20 cm itd.

Ostatnią, kilkukrotnie już przekładaną, datą uzyskania przez Ajaxa wstępnej gotowości operacyjnej (IOC) wyznaczono na czerwiec 2021 r. Gdy i tego terminu nie udało się dotrzymać, kolejnego już nie wyznaczono. Według niekatulanych już planów pełną gotowość bojową (FOC) flota pojazdów miał osiągnąć w kwietniu 2025 r. Choć nikt już teraz nawet o niej wspomina w brytyjskim resorcie obrony. Natomiast General Dynamics UK uważa, że – jak to się mówi – wyrób spełnia wymogi zamówienia, więc spółka oczekuje uregulowania należności wynikających z zapisów kontraktu.

Ajaxy miały zastąpić rodzinę gąsienicowych wozów opancerzonych Combat Vehicle Reconnaissance (Tracked), w skrócie CVR(T), łącznie dziewięć różnych wariantów, z przełomu lat 60. i 70., wycofanych jako przestarzałe i wyeksploatowane. Część z nich trafiło na Ukrainę. Na domiar złego koszty programu Ajax przyłożyły się do rezygnacji z gruntownej modernizacji gąsienicowych bojowych wozów piechoty Warrior w ramach programu Warrior Capability Sustainment Programme (WCSP). Zamiast tego brytyjski resort obrony był zmuszony zamówić niemiecko-holenderskie kołowe transportery piechoty ARTEC Boxer jako następców Warriorów.