6 stycznia przy Nabrzeżu Oliwskim w gdańskim Nowym Porcie zacumował amerykański okręt transportowy USNS Pililaau (T-AKR 304) typu Bob Hope. Celem pierwszej tegorocznej wizyty okrętów US Navy jest odebranie z polskiego portu amerykańskiej techniki wojskowej.

Pililaau jest piątym z siedmiu jednostek, klasyfikowanych w US Navy jako LSMR (large, medium-speed, roll-on roll-off), które dla sił pomocniczych – NFAF (Naval Fleet Auxiliary Force) amerykańskiego dowództwa logistycznego MSC (Military Sealift Command) zbudowała nieistniejąca od 2014 roku stocznia Avondale Industries w Nowym Orleanie w stanie Luizjana. Umowa na budowę prototypowego USNS Bob Hope (T-AKR 300) o wartości 265 mln USD z opcją kolejne pięć jednostek (o wartości 1,3 mld USD), podpisano we wrześniu 1993 roku. 27 maja 1997 stocznia Avondale podpisała aneks do wcześniejszej umowy na budowę siódmego okrętu tego typu (wartość aneksu opiewała na kwotę 228,2 mln USD). Aktywną służbę w ramach MSC Bob Hope rozpoczął z kolei 18 listopada 1998 roku.

Budowę Pililaau zainicjowano natomiast 29 czerwca 1998 roku, wodowania odbyło się 29 stycznia 2000 roku a banderę podniesiono 24 lipca 2001 roku. T-AKR 304 na co dzień stacjonuje w Naval Air Station Joint Reserve Base w Nowym Orleanie i podporządkowany jest trzeciemu dywizjonowi morskich sił przebazowania MPSRON 3 (Maritime Prepositioning Ships Squadron). Wszystkie jednostki opisywanego typu utrzymywane są w ograniczonej gotowości bojowej ROS (Reduced Operational Status) co oznacza że pełną gotowość uzyskać mogą w nie więcej niż 4 dni. Głównym zadaniem tych jednostek jest transport (przebazowanie) techniki wojskowej w celu wsparcia działań wojsk USA oraz jej sojuszników a także uczestnictwa w misjach humanitarnych.

Okręty typu Bob Hope legitymują się wypornością pełną 62444 ton przy wymiarach kadłuba 289,6x32,3x10,6 m. Napęd stanowią cztery silniki wysokoprężne Colt Pielstick 10 PC4.2 V o łącznej mocy 47,89 MW. Które obracają dwoma wałami napędowymi ze śrubami o skoku zmiennym. Umożliwia to uzyskanie prędkości maksymalnej 24 węzłów. Aby okręty tego typu mogły swobodnie operować w rejonach gdzie nie ma dostępnych holowników, otrzymały one dwa zainstalowane na dziobie stery strumieniowe. Wewnątrz kadłuba znajduje się sześć głównych pokładów ładunkowych o łącznej powierzchni 35 000 m2 i wytrzymałości umożliwiającej transport nawet najcięższej techniki wojskowej. Lekkie pojazdy i kontenery TEU można przewozić na pokładzie górnym, w jego dziobowej i rufowej części. Wydzielono tam miejsca postojowe o łącznej powierzchni 6500 m2.

Okręty te mogą przetransportować cały zespół uderzeniowy US Army w sile batalionu w tym m.in. 58 czołgów podstawowych, 48 innych pojazdów gąsienicowych oraz ponad 900 pojazdów kołowych różnej wielkości. Dodatkowo pokład bezpośrednio przed nadbudówką przystosowany został do roli lądowiska o wytrzymałości wystarczającej dla najcięższych nawet śmigłowców wykorzystywanych w USA. Ładunek i wyładunek techniki możliwe jest z wykorzystaniem dwóch burtowych i rufowej rampy (ta ostatnia legitymuje się dopuszczalnym obciążeniem 72,5 tony). Dodatkowo optymalizacja tego procesu możliwa jest dzięki wykorzystaniu dwóch podwójnych dźwigów pokładowych o unosie do 110 ton. Stałą załogę stanowi 30 cywilnych marynarzy, dodatkowo można zaokrętować do 50 osób personelu wojskowego do zapewnienia bezpieczeństwa przewożonego mienia.