16 grudnia turecka spółka Roketsan zamieściła w mediach społecznościowych krótkie nagranie wideo z pierwszych badań strzelaniem swojego najnowszego lotniczego kierowanego pocisku rakietowego „powietrze–ziemia” TRG-230-İHA. Próbne odpalenie wykonano we współpracy ze spółką Baykar, gdyż nosicielem był bezzałogowiec Akıncı.

Roketsan w swoim wpisie na Twitterze uwypuklił dwie cechy nowego pocisku rakietowego (oczywiście poza tym, że to pocisk lotniczy) – naddźwiękową prędkość lotu i zasięg 100+ km. Można zakładać, że gdyby pocisk odpalił statek powietrzny o znacznie lepszych osiągach niż śmigłowy bezzałogowiec, np. samolot wielozadaniowy o napędzie odrzutowym, wówczas zasięg byłby większy niż podana wartość. Sama amunicja nie jest zupełną nowością. Jest to po prostu lotnicza wersja 230 mm kierowanego artyleryjskiego pocisku rakietowego TRG-230 (prezentowanego w tym roku na kieleckim MSPO). Stąd też podobne oznaczenie wersji lotniczej – TRG-230-İHA – gdzie İHA to najpewniej akronim od İnsansız Hava Aracı, czyli bezzałogowy statek powietrzny. Na tej samej zasadzie bezzałogowiec Akıncı oznaczany jest w Turcji jako TİHA (Taarruzi İnsansız Hava Aracı – ofensywny BSP). W odpaleniu wykorzystano BSP wersji Akıncı-B (czwarty prototyp PT-4).

Pocisk odpalono nad nadmorskim poligonie koło portowej Synopy nad Morzem Czarnym. Ćwiczebny cel miał być trafiony z dużą precyzją. Na nagraniu wideo widać, że Akıncı przenosił dwa pociski TRG-230-İHA – po jednym pod każdym ze skrzydeł. Bezzałogowiec wystartował z zakładowego lotniska w Çorlu i przed zrzutem pocisku przeleciał ponad 700 km. Zrzut pocisku nastąpił z wysokości 7620 m (25 000 stóp).

TRG-230-İHA w porównaniu z wersją artyleryjską ma inne ogonowe stateczniki – nie są składane, mają inny obrys i są zamontowane na swobodnie obracającym się pierścieniu. Poza tym inne szczegóły konstrukcyjne obydwu pocisków pozostają najwyraźniej bez zmian. Silnik rakietowy na kompozytowe paliwo stałe jest również identyczny. Podobnie jak układ naprowadzania na cel, łączący nawigację bezwładnościową z satelitarną. TRG-230-İHA ma oczywiście 230 mm średnicy (rozpiętość nie jest znana), masę startową 215 kg, zasięg ma zamykać się w przedziale 20÷150 km, dokładność trafienia wynosi ≤ 10 m, sterowanie zapewniają cztery przednie powierzchnie sterowe z elektrycznymi siłownikami. Zapewne obydwa pociski dzielą też 42-kilogramową odłamkowo-burzącą głowicę z programowalnym zapalnikiem z dwoma trybami detonacji. Być może wkrótce pojawi się także lotnicza wersja pocisku TRLG-230 z półaktywnym laserowym układem końcowego naprowadzania, umożliwiającym zwalczanie celów mobilnych.