Spółka MBDA wybrała salon Eurosatory 2022, aby ogłosić „rebranding” swoich dwóch przeciwpancernych pocisków kierowanych najnowszej generacji. Zatem żegnamy MHT i MMP, a witamy pociski Akeron LP i Akeron MP.

O ile pocisk MMP – teraz Akeron MP – to gotowy już, rynkowo rozpoznawalny, seryjnie produkowany i sprzedawany pocisk (poza rodzimą Francją kupiła go już Szwecja i Belgia, a potencjalnymi nabywcami jest liczne grono użytkowników ppk MILAN, zwłaszcza ci, którzy niczym nowocześniejszym dotąd swoich MILAN-ów nie zastąpili), o tyle rozwój pocisku MHT nadal trwa. Od teraz już jako Akeron LP. Przypomnijmy, że dotychczasowe nazwy obu pocisków były francuskimi akronimami – MMP od Missile Moyenne Portée (pocisk średniego zasięgu), a MHT od Missile Haut de Trame (pocisk wysokiego szczebla; inną wcześniejszą nazwą był MLP – Missile Longue Portée, czyli pocisk dużego zasięgu).

…oraz cięższego Akeron LP. Fot. Andrzej Kiński.

Pociski Akeron MP i Akeron LP należą do umownej tzw. 6. generacji przeciwpancernych pocisków kierowanych. O ile o Akeronie MP wiadomo już w zasadzie wszystko, o tyle większy Akeron LP nie objawił się jeszcze „w metalu”. Oba pociski wykorzystują optoelektroniczne układy naprowadzania (cyfrowa dzienna kolorowa kamera i niechłodzona termowizyjna z zoomem wysokiej rozdzielczości) zamontowane w nosach pocisków. Układ optoelektroniczny Akerona MP wykrywa i rozpoznaje cel wielkości czołgu z co najmniej 4 km. Obraz jest przekazywany za pomocą światłowodu do wyrzutni, zatem choć pocisk leci automatycznie, operator cały czas zachowuje nad pociskiem kontrolę, może zmienić cel ataku, przerwać atak (np. celowo spudłować) itd. Dodatkowo oba pociski (Akeron MP już teraz, Akeron LP jak będzie gotowy) są kompatybilne z sieciocentrycznymi systemami zarządzania polem walki i dowodzenia (w przypadku francuskiego wojska wprowadzonymi w ramach programu SCORPION). Zatem dane o celach do ostrzelania wyrzutnie dostają taktycznym łączem danych z innych środków rozpoznania (np. bezzałogowców). Ta ostatnia cecha właśnie sprawia, że mamy do czynienia z pociskami 6. generacji.

W przypadku pocisku Akeron LP (wersji MHT dla francuskiej armii) wiadomo, że jego pokładowy układ naprowadzania ma być rozszerzony o półaktywny układ laserowy (naprowadzanie na odbite od celu światło lasera). Zamiast światłowodu do komunikacji z wyrzutnią Akeron LP będzie wykorzystywał dwukierunkowe radiołącze. Akeron LP ma dysponować kilkoma profilami trajektorii dolotu do celu do wyboru. Nosicielami mają być śmigłowce (dotąd jedynym potwierdzonym jest nowa wersja śmigłowca Airbus Tiger/Tigre, czyli Mk3/Standard 3), duże BSP, są anonsowane wyrzutnie na pojazdach lądowych i jednostkach pływających. Zasięg strzału Akeronem LP ma przekraczać 8 km w przypadku odpalenia ze śmigłowca będącego w zawisie tuż nad ziemią. Zasięg maksymalny przy odpaleniu z dużej wysokości to 20 km. Akeron LP ma mieć tryb „salwowy”, czyli jednoczesne odpalenie wielu Akeronów, które jednocześnie atakują grupę celów (np. kolumnę pojazdów). Akeron LP będzie też można odpalić tylko w oparciu o współrzędne celu, a jego wykrycie i identyfikację przeprowadzi pocisk, który będzie miał już cel w polu widzenia swojego pokładowego układu optoelektronicznego. Oczywiście Akerony MP/LP są/mają być możliwe do użycia w polarnych, tropikalnych, pustynnych i umiarkowanych warunkach klimatycznych.