W Federacji Rosyjskiej zakończono próby państwowe i rozpoczęto przygotowania do produkcji seryjnej nowej torpedy ciężkiej UGST Futlar. W pierwszej kolejności trafi ona do uzbrojenia okrętów podwodnych z napędem jądrowym - strategicznych projektu 955/955A Boriej/Boriej-A oraz wielozadaniowych projektu 885/885M Jasien’/Jasien’-M.

Uniwersalną głębokowodną torpedę samonaprowadzającą UGST Futlar kalibru 533,4 mm opracował Instytut naukowo-badawczy morskiej techniki cieplnej (AO NII „Mortiepłotiechniki”) w Sankt Petersburgu, wchodzący w skład Korporacji „Taktyczne uzbrojenie rakietowe” (Korporacyja „Takticzeskoje rakietnoje woorużenije”). Jej konstrukcja stanowi wersję rozwojową UGST, opracowywanej od połowy lat 80. XX wieku w ramach pracy badawczo-rozwojowej OKR Fizik, i przyjętej do uzbrojenia Marynarki Wojennej Federacji Rosyjskiej w 2002 r. Próby państwowe Futlara, znanego wcześniej nieformalnie jako Fizik-2, prowadzono m.in. w słonym jeziorze Issyk-Kul w Kirgistanie.

W nowym pocisku ograniczono maksymalną głębokość działania z 1000 do 700 m. Futlar ma system naprowadzania, wykorzystujący zmodernizowaną aktywno-pasywną głowicę samonaprowadzającą i możliwość sterowania przewodowego, za pośrednictwem kabla wydawanego z dwóch kaset - w ogonie torpedy i wyrzutni na okręcie. Brak jednak szczegółowych informacji na ten temat. Napęd stanowi osiowy silnik cieplny zasilany paliwem dwuskładnikowym, poruszający cichym pędnikiem strugowodnym typu „pump-jet”. Jest on w stanie rozpędzić torpedę do prędkości maksymalnej 65 węzłów, a jej zasięg wynosi ponad 60 km (przy prędkości zmiennej; pocisk może poruszać się w dwóch zakresach). Wartość zasięgu dotyczy maksymalnej długości biegu, zapas kabla w kasetach pozwala na kierowanie torpedą z okrętu do 25 km. Po zerwaniu kabla, Futlar przechodzi w tryb samonaprowadzania. Długość samej torpedy to 7200 mm, wraz z kasetą przewodu i złączem AERWD-100 - 7600 mm, zaś jej masa ok. 2200 kg, z czego ok. 300 kg przypada na ładunek bojowy. Usterzenie kierunku i zanurzenia jest wysuwane po opuszczeniu wyrzutni.

Nowe torpedy będą produkowane seryjnie przez przedsiębiorstwo „Dagdiziel” w Kaspijsku w Dagestanie, wchodzące w skład Koncernu „Morskie uzbrojenie podwodne - Gidropribor” (AO Koncern „Morskoje podwodnoje orużyje - Gidropribor") w Sankt Petersburgu. Zdaniem twórców pocisku, Futlar przewyższa pod względem parametrów amerykańskiego odpowiednika, torpedę Common Broadband Advanced Sonar System (CBASS) Mk 48 Mod 7 Spiral, używaną m.in. na okrętach podwodnych z napędem jądrowym US Navy.