3 grudnia, podczas konferencji Association of the US Army (AUSA) w Waszyngtonie, Wojska Lądowe Sił Zbrojnych Stanów Zjednoczonych przedstawiły nowe informacje na temat rozwoju kierowanego pocisku rakietowego PrSM.

Według gen. dyw. Winstona Brooka, szefa Centrum Doskonałości Ognia (Fire Center of Excellance), w opracowaniu jest pocisk określany jako PrSM Inc 5 (Precision Strike Missile Increment 5; piąta wersja pocisku precyzyjnego rażenia). Kolejna wersja PrSM ma mieć zasięg przekraczający 1000 km, a więc jeszcze większy niż PrSM-ER (ok. 1000 km; znany także jako PrSM Inc 4). Co więcej, pocisk ma być dostosowany do wystrzeliwania z wyrzutni umieszczonej na podwoziu autonomicznym. Prace są na relatywnie wczesnym etapie, dyrektor interdyscyplinarnego zespołu ds. precyzyjnego ognia o dużym zasięgu (LRPF CFT) gen. bryg. Rory Crooks określił je jako badawczo-rozwojowe. Generalnie wszystkie pociski do wyrzutni M142 HIMARS i M270 MLRS będą mogły być wykorzystywane w przyszłości do prowadzenia ognia z wyrzutni tradycyjnych oraz autonomicznych, lecz w przypadku PrSM Inc. 5 chodzi o coś więcej. Pocisk ma być dłuższy niż starsze odmiany, na tyle, by wymagać wyrzutni o większych rozmiarach. Część silnikowa będzie zapewne dłuższa, by zapewnić odpowiedni zasięg, może nawet trzykrotnie większy niż w pierwszej odmianie pocisku (do 500 km). Kabina autonomicznej wersji wyrzutni M142 jest dostatecznie zminiaturyzowana (wręcz stanowi szczątkową „obudowę” dla elementów systemu kierowania ogniem, łączności itp.), by umożliwić przenoszenie dłuższych pocisków, zaś w przypadku M142/M270 może być to problematyczne.

Obecnie wdrażana do użycia jest wersja Inc 1 produkcji Lockheed Martin, o zasięgu do 650-700 km (pierwotnie do 500 km, a ze względu na nieobowiązujący już traktat INF oficjalnie do 499 km). W nieodległej przyszłości uzupełnią ją kolejne odmiany: Inc 2 (z wielozakresową głowicą naprowadzającą LBASM, pozwalającą na rażenie celów ruchomych, jak okręty), Inc 3 (z głowicą „o zwiększonej sile rażenia”, cokolwiek to znaczy) oraz Inc 4 (wersja o zasięgu ok. 1000 km, dwa konkurencyjne pociski opracowywane przez Lockheed Martin i zespół RTX‒Northrop Grumman). Pociski rodziny PrSM zastąpią w US Army i US Marine Corps pociski rodziny MGM-140 ATACMS, wprawdzie oferujące znacznie cięższą głowicę (PrSM ma głowicę o masie zaledwie 91 kg), lecz w zamian PrSM ma mieć o wiele większy zasięg oraz na tyle mniejszą średnicę, by jeden pojemnik transportowo-startowy pomieścił dwa pociski zamiast jednego.