Zaloguj
reklama Rekord
reklama Rekord

Francuskie awizo z wizytą w Gdyni

Awizo Commandant Blaison (F 793) typu D'Estienne d'Orves w trakcie manewrów a gdyńskim awanporcie. Warto zwrócić uwagę na zamalowany numer burtowy oraz nazwę okrętu w kolorze kadłuba, utrudniające poprawną identyfikację okrętu z dużej odległości. Fot. Marcin Chała

25 maja przy nabrzeżu północnym basenu IX Portu Wojennego Gdynia, zacumował okręt patrolowy PHM (le patrouilleur de haute mer) Commandant Blaison (F 793) typu D'Estienne d'Orves (znany także jako awizo A69) sił morskich Republiki Francuskiej (Marine nationale).

Commandant Blaison opuścił swoje miejsce stałej dyslokacji w bazie morskiej Brest w dniu 6 maja obierając kurs na Morze Bałtyckie. Swoją misję na tym akwenie F 793 rozpoczął w dniu 10 maja, kiedy to przeszedł pod przerzuconym nad cieśniną Wielki Bełt, mostem Storebæltsbroen, łączącym wyspy Zelandię oraz Fionię.

Zgodnie z rozkazami jakie otrzymał dowódca francuskiego okrętu, którym od 21 grudnia ubiegłego roku jest capitaine de frégate (pol. kmdr por.) Clotilde Schotkosky, podstawowym zadaniem jest prezentowanie bandery francuskiej w tym regionie, a także współpraca z sojuszniczymi państwami. Zwieńczeniem ostatniego z wymagań był udział Blaisona w największych tegorocznych ćwiczeniach realizowanych w Estonii pk Spring Storm 2024 (SS’24, trwających od 6 do 17 maja, udział w nich wzięły także pododdziały naszej Marynarki Wojennej w tym m.in. Morska Jednostka Rakietowa). W dniu 15 maja awizo weszło na wody terytorialne Estonii dołączając do czterech okrętów estońskiej Marynarki Wojennej (Merevägi) realizujących zadania w ramach morskiej fazy SS’24. W trakcie współpracy przeprowadzono m.in. wspólne manewrowanie, współpracę podczas realizacji różnych działań tak ofensywnych jak i defensywnych. Podsumowaniem tej fazy była wymiana kadry oficerskiej pomiędzy awizem a estońskim stawiaczem min Wambola (A 433 typu Lindormen, w służbie Merevägi od 1 listopada 2016 roku). W trakcie działań na wodach Estonii francuski okręt zawinął do dwóch portów, Tallina oraz Parnawy (gdzie symulował blokadę portu w ramach ćwiczeń).

Pierwszym natomiast portem który francuski okręt odwiedził po wejściu na Bałtyk, był niemiecki Stralsund (11 maja), gdzie ustanowiono nowy punkt wsparcia logistycznego dla NATO-wskich okrętów.

Commandant Blaison należy do serii okrętów, które bez wątpienia uznać można za weteranów mórz i oceanów. Swoje zadania, które notabene zmieniały się wraz z modernizacją uzbrojenia i wyposażenia, realizują nieprzerwanie od 1976 roku. Oryginalna seria liczyła 17 okrętów, z których obecnie pod banderą francuską pływa sześć jednostek. Sześć kolejnych odsprzedano Turcji, okręty te przekazywano w trzech transzach. W 1999 roku były to: D'Estienne d'Orves (F 781, obecnie Beykoz F 503) oraz Amyot d'Inville (F 782, obecnie Bartın F 504). W 2000 dołączyły do nich: Drogou (F 782, później Bodrum F 501, wycofany z eksploatacji w 2022 roku) oraz Quartier-Maître Anquetil (F 786 obecnie Bandırma F 502). W kolejnym roku przekazano zaledwie jeden okręt: Commandant de Pimodan (F 787, obecnie Bozcaada  F 500). Ostatnim okrętem który trafił do Turcji był przekazany w 2002 roku, Second-Maître Le Bihan (F 788, obecnie Bafra F 505). Kolejne pięć wycofano ze służby i częściowo pocięto na złom. Commandant Blaison jest obecnie drugim najstarszym okrętem tego typu. Zbudowany został w stoczni Arsenal de Lorient (obecnie należąca do francuskiego koncernu Naval Group). Jego stępkę położono 15 listopada 1979 roku, wodowanie miało miejsce 7 marca 1981 roku a do służby w Marine nationale okręt przyjęto 28 kwietnia 1982 roku. Imię okrętowi nadano na cześć dowódcy krążownika podwodnego Surcouf, który zaginął w niewyjaśnionych do końca okolicznościach 18 lutego 1942 roku na wodach Morza Karaibskiego. Miastem partnerskim francuskiego awiza jest Lapalisse w rejonie Owernia-Rodan-Alpy. Okręty typu D'Estienne d'Orves nie są zbyt lubianymi jednostkami przez swoje załogi, a to ze względu na dużą podatność na stan morza i tendencję do nieprzyjemnego bujania w obu osiach. Blaison legitymuje się wypornością pełną 1270 ton przy wymiarach 80,0x10,3x5,3 m. Napęd składa się z dwóch silników wysokoprężnych SEMP Pielstick 12PC2V400 o mocy łącznej 8900 kW. Umożliwiają one rozpędzenie okrętu do prędkości 23,5 węzła. Przy prędkości 15 węzłów zasięg wynosi z kolei 4500 Mm. Załoga składa się z 90 osób. Okręt ten ma zostać wycofany w 2027 roku a jego zadania przejmie jeden z okrętów patrolowych typu PH (Les patrouilleurs hauturiers).

Teldat
Teldat

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Przemysł zbrojeniowy

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Siły Powietrzne

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Samoloty i śmigłowce
Uzbrojenie lotnicze
Bezzałogowce
Kosmos

WOJSKA LĄDOWE

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Wozy bojowe
Artyleria lądowa
Radiolokacja
Dowodzenie i łączność

MARYNARKA WOJENNA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Okręty współczesne
Okręty historyczne
Statki i żaglowce
Starcia morskie

HISTORIA I POLITYKA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Historia uzbrojenia
Wojny i konflikty
Współczesne pole walki
Bezpieczeństwo
usertagcalendar-fullcrosslisthighlightindent-increasesort-amount-asc