Czwarta z kolei wystawa Military Radar + Border Security/Askeri Radar ve Sınır Güvenliği, która odbyła się w dniach 21–22 marca w Ankarze, została wykorzystana przez turecką prywatną spółkę Robit Teknoloji do promocji własnej amunicji krążącej o nazwie Azab. Jej konstrukcję można uznać za inspirowaną irańskimi aparatami Shahed-131 i -136.

Spółka Robit Teknoloji zadbała o odpowiedni promocyjny rozgłos swojej amunicji krążącej Azab (pol. cierpienie, ból), choć nie jest to jeszcze gotowy wyrób. Niemniej, w tureckich mediach nie brakuje relacji o Azabie, w tym wywiadów z dyrektorem spółki Selçukiem Fıratem. Azab ma być systemem amunicji krążącej składającym się z dwóch różnych aparatów – T150 i T200. Liczby w oznaczeniu oznaczają rozpiętość płatowca – odpowiednio 150 i 200 cm. Fırat zapowiada też możliwość opracowania wersji o rozpiętości 350 cm. Aparaty są zbudowane w układzie bardzo podobnym do irańskich Shahedów-131 (T150) i -136 (T200). Płatowiec ma formę szczątkowego kadłuba, wyraźnie widocznego tylko w części nosowej, o kołowym przekroju. Przednia część aparatu mieści optoelektroniczny układ wykrywania celu i końcowego naprowadzania, a także część bojową. Azab zbudowany został w układzie bezogonowym z trójkątnymi skrzydłami (układ delta). Skrzydła mają podwójny skos krawędzi natarcia przy kadłubie i uskok krawędzi natarcia w częściach zewnętrznych, zakończone są podwójnymi wingletami (pojedynczymi w T150), które służą także jako szczątkowe stateczniki pionowe. Krawędź spływu także ma podwójny skos, na jej zewnętrznym odcinku zamontowano powierzchnie sterowe spełniające rolę lotek i sterów kierunku. Płatowiec wykonano prawie wyłącznie z kompozytów, w nagraniach wideo widać, że z węglowych. Napędem ma być silnik benzynowy o mocy 13,2 kW/18 KM – pokazana jednostka jest dwucylindrowa, w układzie bokser, z dwułopatowym drewnianym śmigłem pchającym. Typ i producent silnika nie został ujawniony, ale niewykluczone, że jest to silnik o modelarskim rodowodzie.

Turecka agencja informacyjna Anadolu opublikowała infografikę z podstawowymi danymi taktyczno-technicznymi Azaba w wersji T200. Rozpiętość płatowca to 200 cm, a długość wynosi 150 cm. Maksymalna masa startowa sięgać miałaby 55 kg (choć w większości informacji przewija się 50 kg), a udźwig użyteczny wynosi 15 kg. Wysokość lotu zamyka się w przedziale od 300 do 3000 m (9800 stóp = 2987 m). Prędkość przelotowa to 70 w. (~130 km/h), a maksymalna 145 w. (268,5 km/h), długotrwałość lotu sięga ośmiu godzin. Zasięg łączności radiowej ma wynosić ok. 200 km. Selçuk Fırat w jednym z wywiadów stwierdził, że typowa wysokość lotu (najwyraźniej modelu T150) ma zamykać się w przedziale tylko 50÷100 m, a prędkość maks. wynosi 278 km/h. Robit Teknoloji podaje też zasięg transmisji wideo i komend sterujących na ok. 150 km w przypadku T200 (ale jest podawana też wartość prawie 200 km, która wydaje się bardzo optymistyczną, jeżeli nie uwzględnia stosowania retranslacji sygnału) i 100 km w przypadku T150. Maksymalny zasięg lotu T200 ma sięgać 500 km. W przypadku modelu T150 maks. masa startowa ma wynosić 7 kg, a masa użyteczna 3 kg.

Anonsowane są dwa tryby naprowadzania Azaba na cel – wyłącznie zdalna kontrola i sterowanie aparatem aż do trafienia celu przez operatora lub atak na z góry wybrany cel, dane o którym są przed startem zapisane w pamięci komputera pokładowego. Najwyraźniej ten drugi tryb zakłada wizualną identyfikację i potwierdzenie wyboru celu przez układ logiczny aparatu, jak to ma miejsce w przypadku izraelskiej amunicji krążącej IAI Harop, jeśli działa w trybie autonomicznym. Azab ma móc latać/działać w formacji, choć mówienie o autonomicznym i współdziałającym roju na tym etapie jest raczej przedwczesne. Kolejny tryb ataku to uderzenie wg współrzędnych zapewnionych przez nawigacje satelitarną, jak w rosyjskich aparatach Kub-BPLA czy irańskich Shahedach-131/-136. Robit Teknoloji podaje, że będzie można wybrać kąt uderzenia w cel, np. niemal pionowe nurkowanie lub dolot do celu pod płaskim kątem. Przewidziano tryb samozniszczenia w locie, jeśli byłaby taka potrzeba. Według Fırata Azab T200 ma służyć do patrolowania i obrony długich granic Turcji. Najwyraźniej T200 miałby od razu atakować wykrytych „intruzów”, próbujących dostać się na tureckie terytorium. Pojedynczy zestaw ma składać się z trzech, ośmiu lub 16 aparatów. Na obecnym etapie Azab startuje z pojedynczej szynowej katapulty elektrycznej o długości 3 m (T150) lub 6 m (T200). Przygotowania przedstartowe mają zajmować maksymalnie pięć minut. W przypadku T150 widać, że start odbywa się bez żadnego startowego napędu wspomagającego. Natomiast w przypadku T200 trwają prace nad wersją startującą z pojemnika transportowo-startowego (à la IAI Harpy/Harop) przy użyciu przyspieszacza startowego, którego rozwój wciąż trwa. Do obsługi katapulty i wypuszczenia aparatu ma wystarczyć jeden człowiek. Kontrola Azaba w locie ma być możliwa przy użyciu tabletu.

Dane taktyczno-techniczne aparatu Azab T200. Fot. Agencja Anadolu

Na obecnym etapie w locie przebadano prototyp Azaba (najwyraźniej mniejszy T150, albo materiału z lotów T200 nie ujawniono), sprawdzając poprawność działania zdalnego sterowania, napęd, własności lotne, aerodynamikę płatowca, przyjęte założenia odnośnie masy startowej i długotrwałości lotu. W kolejnych etapach badań zaplanowano próby trafienia celu i testy działania części bojowej. Ta na pewno będzie odłamkowo-burząca. W nadchodzących miesiącach zaplanowano jej badania, w tym zapalnika. Fırat powtarza, że T200 może przenosić jako część bojową różne głowice, używane przez tureckie wojsko – z ręcznych granatników czy nawet pocisków artyleryjskich, w tym moździerzowych, ale nie podaje szczegółów. Takie deklaracje, podobnie jak te odnośnie patrolowania tureckich granic, wskazują, że Robit Teknoloji liczy na tureckie zamówienie rządowe jako pierwsze, co w sumie nie dziwi. Badania aparatu mają zakończyć się w drugiej połowie tego roku, najpewniej w trzecim kwartale.