W połowie lutego doszło do kolejnego już sporu między minister spraw zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec Annaleną Baerbock (Zieloni) a kanclerzem Olafem Scholzem (SPD) w kwestii wydatków na obronność.

15 lutego Baerbock wystosowała apel do swoich kolegów i koleżanek z niemieckiego rządu w sprawie podniesienia wydatków obronnych. Wezwała m.in. do zwiększenia specjalnego funduszu, z którego finansowana jest obecnie odbudowa zdolności bojowych Bundeswehry. W aktualnej postaci przeznaczono na ten cel ok. 100 mld EUR, a wg Baerbock jest to kwota niewystarczająca. Szefowa niemieckiej dyplomacji stwierdziła także, że potrzeba ta wynika nie tylko z wojny na Ukrainie, lecz również z szerszego kontekstu, jakim jest zapewnienie zdolności obronnych Europie. Jej zdaniem europejski filar NATO wymaga wzmocnienia, tak, by był silny i samodzielny niezależnie od tego, kto rządzi w Stanach Zjednoczonych. Rozbudowa niemieckich, a szerzej europejskich zdolności militarnych, nie może być wg Baerbock uzależniona od corocznych budżetów, lecz musi być strategicznym programem wieloletnim, uwzględniającym również szerokie partnerstwo z innymi państwami Unii Europejskiej i NATO, szczególnie jeśli mowa o zakupach i eksploatacji uzbrojenia. W ogólnoeuropejskie zdolności każde państwo powinno wnosić szczególnie to, w czym jego siły zbrojne są szczególnie silne, co Baerbock określiła mianem „atutu narodowego” ‒ w przypadku Niemiec ma to być jakoby obrona powietrzna i szeroko rozumiane wojska lądowe. Co ciekawe, w tym samym czasie podobny apel wystosował opozycyjny polityk Roderich Kiesewetter (CDU), proponując zwiększenie funduszu specjalnego ze 100 do aż 300 mld EUR. Fundusz specjalny w obecnej postaci ma nie dawać szans na faktyczny wzrost zdolności bojowych Bundeswehry.

Następnego dnia kanclerz Scholz stwierdził w wywiadzie dla „Süddeutsche Zeitung”, że to nie jest dobry pomysł ‒ podobnie, jak jego partyjny kolega, minister obrony Boris Pistorius, zaproponował finansowanie Bundeswehry z budżetu Federalnego Ministerstwa Obrony, bez żadnych dodatkowych funduszy. Niemcy mają, jego zdaniem, w 2028 r. przeznaczyć 2% PKB na finansowanie Federalnego Ministerstwa Obrony. Ma to odpowiadać, zależnie od prognoz gospodarczych, 110‒112 mld USD (ok. 102‒104 mld EUR). Cel ten ma być trudny, ale realny do osiągnięcia. Christian Lindner, minister finansów i lider FDP (wraz z SPD i Zielonymi współtworzy koalicję rządzącą), w pewnym sensie poparł Scholza ‒ stwierdził, że Niemcy już teraz przeznaczają na obronę 2% PKB, choć nie w postaci „czystego” budżetu resortu obrony, lecz wraz z funduszem specjalnym (a wg niektórych źródeł nawet dopiero po doliczeniu wydatków związanych z obronnością, a realizowanych przez inne resorty). Po jego wyczerpaniu wymagany przez NATO pułap wydatków obronnych na poziomie 2% PKB Niemcy mają, jego zdaniem, realizować za pomocą innego rozwiązania finansowego.

Premier Bawarii Markus Söder (CSU) wezwał z kolei rząd do zwiększenia finansowania zadań związanych z obronnością nawet do 3% PKB. Podkreślił, że jest to oficjalne stanowisko CSU, które jego partia ma zamiar utrzymywać podczas kolejnych wyborów.

Liczne komentarze dotyczące zwiększenia wydatków obronnych Berlina związane są z 60. Konferencją Bezpieczeństwa w Monachium. Gośćmi konferencji byli m.in. wiceprezydent Stanów Zjednoczonych Kamala Harris i prezydent Ukrainy Wołodymyr Zełenski.