29 lipca w stoczni Fincantieri Marinette Marine w Marinette w stanie Wisconsin odbyła się uroczystość przekazania US Nany wielozadaniowego okrętu Nantucket (LCS 27) podtypu Freedom typu LCS (Littoral Combat Ship).

Przekazanie okrętu było możliwe po tym jak z wynikiem pozytywnym zakończył on, rozpoczęte w grudniu ubiegłego roku, próby morskie. Nantucket jest czternastym okrętem typu Freedom jednego z dwóch podtypów powstających w ramach programu LCS.

Program ten miał za zadanie pozyskanie dla US Navy jednostek mogących podejmować działania nawet w tak skomplikowanych rejonach jak obszary przybrzeżne (szczególnie w aspekcie działań asymetrycznych), zakładał budowę łącznie 52 okrętów. Później liczbę tą zredukowano do 35, przy czym założono, że 16 należeć będzie do podtypu Freedom, a 19 do podtypu Independence. Program LCS od początku trapiony był licznymi problemami z jakością, z czego najpoważniejsze dotyczyły systemu napędowego oraz przekładni zbiorczo redukcyjnych. O skali problemu może świadczyć fakt, że bliźniaczy USS Wichita (LCS 13) otrzymał, kosztem 8,9 mln USD, nowe silniki po zaledwie czterech latach służby. Do chwili obecnej z 13 przyjętych do służby okrętów typu Freedom wycofano już pięć, przy czym rekordzistą jest, póki co, USS Sioux City (LCS 11), na pokładzie którego banderę opuszczono po zaledwie 4 latach, 8 miesiącach i 26 dniach, podczas gdy docelowa norma eksploatacji ustalona została na 25 lat.

Zamówienie na budowę przyszłego Nantucket stocznia otrzymała 6 października 2017 roku, położenie stępki odbyło się 9 października 2019 roku, a wodowanie 7 sierpnia 2021 roku. Data podniesienia bandery, a tym samym wcielenia okrętu do aktywnej służby nie została jeszcze ujawniona, niemniej wiadomo, że Nantucket zostanie podporządkowany, utworzonemu 7 listopada 2014 roku, drugiemu dywizjonowi LCS LCSRON2 (Littoral Combat Ship Squadron Two) podległemu dowództwu Naval Surface Force Atlantic (SURFLANT) z bazą w Mayport na Florydzie.

Jednostki typu Freedom legitymują się wypornością pełną 3500 ton przy wymiarach 115,3x17,5x4,0 m. Układ napędowy składa się z dwóch turbin gazowych Rolls-Royce MT30 o mocy po 36MW oraz dwóch silników wysokoprężnych Colt-Pielstick 16PA6B o mocy po 6400 kW. Ruch postępowy zapewniają cztery pędniki wodnostrumieniowe KaMeWa, z których dwa są sterowalne (153SII) oraz dwa nie sterowalne (153BII). Prędkość maksymalna wynosi 47 węzłów, a zasięg przy 45 węzłach wynosi 1500 Mm (3500 Mm przy ekonomicznej prędkości 18 węzłów). Okręty tego typu pod lądowiskiem dla śmigłowców (o powierzchni 170,6 m² mają pokład misyjny o powierzchni 213,2 m². Uzbrojenie stałe jest skromne i składa się z pojedynczej armaty BAE Systems Mk110 kal. 57mm L/70 oraz 21-prowadnicowa wyrzutnia Mk49 systemu RAM. Pozostałe uzbrojenie i specjalistyczne wyposażenia wchodziło (lub wchodzić miało) w skład konkretnych modułów misyjnych. Okręty mają możliwość przyjmowania śmigłowców typu MH-60S oraz dwóch bezzałogowych maszyn typu MQ-8B/C Fire Scout. Po przekazaniu LCS 27 odbiorcy, w zakładzie Fincantieri w różnym stopniu ukompletowania znajdują dwie kolejne i zarazem ostatnie już jednostki podtypu Freedom tj. przyszłe Beloit (LCS 29) oraz Cleveland (LCS 31).