2 grudnia Departament Obrony Stanów Zjednoczonych upublicznił zdjęcia oraz informacje dotyczące kolejnego etapu prób kierowanego pocisku powietrze-ziemia, który obecnie kryje się pod kryptonimem SiAW (Stand-in Attack Weapon).

Jak wskazuje Departament Obrony, 7 listopada dokonano pierwszego zrzutu makiety gabarytowo-masowej SiAW, która była podwieszona do wielozadaniowego samolotu bojowego Lockheed Martin F-16C Fighting Falcon. Powyższe wydarzenie miało miejsce na jednym z poligonów znajdujących się w strefie Zatoki Meksykańskiej. Nosiciel należy do 40. Eskadry Doświadczalnej USAF, która stacjonuje w bazie lotniczej Eglin na Florydzie.

Celem testu było praktyczne sprawdzenie poprawności procesu zrzutu pocisku podwieszonego do jednego z pylonów F-16. Zaliczenie próby otwiera drogę do kolejnych etapów działań badawczych.

Korporacja Northrop Grumman, główny wykonawca SiAW, poinformował o dostarczeniu pierwszego egzemplarza (przeznaczonego do prób lotniczych) pocisku 18 listopada. Projekt jest realizowany od 2022 roku, a we wrześniu 2023 roku Departament Obrony Stanów Zjednoczonych podpisał umowę z korporacją Northrop Grumman dotyczącą rozwoju i prób nowej broni. Program ma wartość 705 mln USD. Według obecnego harmonogramu, wstępna gotowość operacyjna ma zostać osiągnięta już w 2026 roku. Ważnym atutem jest wykorzystanie komponentów rozwiniętych wcześniej w ramach projektu AGM-88G AARGM-ER.

Program Stand-In Attack Weapon ma na celu opracowanie pocisku klasy powietrze-ziemia nowej generacji. Co ważne, ma być przenoszony przede wszystkim przez samoloty bojowe 5. generacji (początkowo Lockheed Martin F-35A Lightning II), które mogą przeniknąć przez pierścień obrony przeciwlotniczej potencjalnego przeciwnika i eliminować kluczowe cele naziemne (m.in. wyrzutnie pocisków rakietowych, systemy walki elektronicznej czy łączności). Z tego względu pociski mają mieć rozmiary pozwalające na przenoszenie w wewnątrzkadłubowych komorach na uzbrojenie podwieszane. Z racji powyższej koncepcji, pociski mają charakteryzować się zasięgiem mniejszym niż broń klasy stand-off. Poza kwestią zasięgu innym czynnikiem charakteryzującym nową broń ma być duża prędkość przelotowa, która ma ograniczyć do minimum możliwy czas reakcji systemów defensywnych przeciwnika.