22 lipca Państwowy Wojskowo-Przemysłowy Komitet Republiki Białorusi ujawnił prototyp białoruskiej modernizacji czołgu T-72B, zamówionej przez Ministerstwo Obrony Białorusi jako element unowocześnienia białoruskich sił pancernych.

Państwowy Wojskowo-Przemysłowy Komitet Republiki Białorusi (Gosudarstwiennyj wojenno-promyszlennyj Komitietriespubliki Biełarusʹ, Goskomwojenprom) nie podał w swym komunikacie wielu szczegółów technicznych projektu, jednak opublikował krótkie nagranie wideo pokazujące zmodernizowany czołg T-72B na poligonie, dzięki czemu można pobieżnie oszacować zakres modernizacji. Jej projekt przygotowały 140. Zakłady Remontowe (140 riemontnyj zawod) z Borysowa, czyli firma zajmująca się remontami i utrzymywaniem w sprawności m.in. czołgów białoruskiej armii, modernizacjami poradzieckich wozów pancernych i opancerzonych czy opracowaniem nowych konstrukcji (vide wozy Kajman czy Zaszczitnik). Przygotowanie pracy badawczo-rozwojowej (OKR) „Modernizacja czołgu T-72B” zlecił Zarząd Wojsk Pancernych Ministerstwa Obrony Republiki Białorusi. 140. Zakłady Remontowe przygotowały dokumentację projektu i prototypowy czołg, który w połowie lipca rozpoczął wstępne badania poligonowe. Goskomwojenprom zapowiedział, że prototyp będzie reprezentował Białoruś w zawodach Pancernego biatlonu, rozgrywanych co roku w Rosji na poligonie w podmoskiewskim Ałabino w ramach Międzynarodowych Igrzysk Armijnych (w tym roku 13–27 sierpnia). W badaniach poligonowych bierze udział kilka białoruskich wojskowych załóg.

Wygląd zmodernizowanego T-72B wskazuje, że celem białoruskich konstruktorów było uzyskanie wozu o zbliżonych charakterystykach do rosyjskiej modernizacji T-72B3 – mniej więcej pomiędzy wersjami obr. 2011 i 2016. Białoruski zmodernizowany T-72B otrzymał nowy pancerz reaktywny – rosyjski Rielikt, chroniący przed współczesnymi przeciwpancernymi podkalibrowymi pociskami rdzeniowymi kal. 120 mm i przeciwpancernymi pociskami kierowanymi. Kasetami Rielikta osłonięto wieżę w przedniej półsferze, jej boki i strop, przednią górną płytę kadłuba oraz fartuchy boczne aż do wysokości wylotu spalin. Pozostałą część kadłuba wokół przedziału napędowego osłonięto listowymi ekranami. Prototyp nie ma w żaden sposób wzmocnionego opancerzenia tyłu wieży. Zmodernizowano dotychczasowy system kierowania ogniem 1A40-1 – można zauważyć czujnik meteorologiczny na wieży czy zastąpienie dotychczasowego celownika działonowego 1K13-49 nowym przyrządem. Jego wygląd wskazuje, że jest to termowizyjny celownik Sosna-U, dostarczany przez białoruski Peleng. Nie zainstalowano stabilizowanego panoramicznego przyrządu obserwacyjno-celowniczego dowódcy, ani zdalnie sterowanego 12,7 mm wkm NSW – pozostał dotychczasowy, ręcznie obsługiwany przez dowódcę czołgu. Czołg ma wyrzutnie granatów dymnych, ale nie ma żadnego systemu ostrzegającego przed opromieniowaniem wiązką laserową czy innych czujników samoobrony. Zapewne zmodernizowano system łączności, a dotychczasowa 125 mm armata 2A46M będzie wymieniona na nowszy model, np. 2A46M-5-01. Nie wiadomo, czy zaplanowano wymianę silnika W-84-1 na mocniejszy. Natomiast na końcu lewej półki nadgąsienicowej pojawiła się opancerzona obudowa pomocniczej jednostki napędowej, która znacznie ułatwi eksploatację czołgu.