9 maja wicedyrektor BAAINBw Annette Lehnigk-Emden przedstawiła Komisji Budżetowej Bundestagu plan reform procesu zamówień uzbrojenia i sprzętu wojskowego dla Bundeswehry. Ma to być jeden z elementów odbudowy Sił Zbrojnych Republiki Federalnej Niemiec.

Proces zamówień prowadzonych przez Federalne Biuro ds. Wyposażenia, Technologii Informacyjnych i Wsparcia Federalnych Sił Zbrojnych (BAAINBw, Bundesamt für Ausrüstung, Informationstechnik und Nutzung der Bundeswehr) ma zostać wyraźnie usprawniony. Program zmian w systemie zakupów uzbrojenia i wyposażenia dla wojska naszego zachodniego sąsiada został przedstawiony w pięciu punktach.

Punkt pierwszy obejmuje skupienie się na szerszym poszukiwaniu wyrobów dostępnych na rynku tam, gdzie jest to możliwe, aby częściowo uniknąć długotrwałych, kosztownych i ryzykownych prac badawczo-rozwojowych. Ma to obejmować m.in. sprawdzanie, czy istnieją rozwiązania spełniające wymagania użytkownika w przynajmniej 80%. Dzięki temu wymagana zdolność ma być osiągana stosunkowo szybko i tanio w 80%, zamiast w 100%, lecz znacznie później i często odczuwalnie drożej. Ma to ograniczyć efekt „złotych klamek”, gdzie w wymaganiach wojskowi często stawiają żądania zwiększające koszt zakupu uzbrojenia nieproporcjonalnie do wzrostu jego wartości bojowej.

Po drugie, inspektorzy rodzajów sił zbrojnych mają być bardziej zaangażowani w proces przyznawania kontraktów producentom uzbrojenia. Podstawą dla tego postulatu jest fakt, że to oni odpowiadają za ustalanie wymagań dotyczących zdolności uzyskiwanych podczas zakupu poszczególnych typów uzbrojenia, i to oni nadzorują jego późniejsze wykorzystanie.

Po trzecie, proces zakupowy ma być usprawniony za sprawą powołania komisji przetargowej i oceniającej. W komisji zasiadaliby przedstawiciele Bundeswehry, prawnicy i reprezentanci przemysłu. Mieliby oni wspólnie realizować proces przypominający polską procedurę dialogu technicznego ‒ dotychczas tego rodzaju współpraca nie była w RFN realizowana. Obecnie trwa program pilotażowy, mający służyć testowaniu tego rozwiązania. Jeżeli program zostanie oceniony pozytywnie, komisja (a być może komisje, oddzielne dla różnych postępowań lub przynajmniej rodzajów sił zbrojnych?) na stałe zagości w niemieckim systemie zakupów obronnych.

Po czwarte, proces zakupu uzbrojenia dla Bundeswehry zostanie dostosowany do prawa zamówień publicznych ‒ mają już trwać nad tym prace. Omówione zostanie m.in. tworzenie wyjątków umożliwiających ominięcie prawa zamówień publicznych (może to dotyczyć np. kluczowych rozwiązań technicznych), ograniczenie czasowe możliwości odwołań itd. Dzięki temu możliwe będzie skrócenie czasu trwania sporów prawnych. Jednocześnie realizacja drobnych zakupów dla Bundeswehry będzie ułatwiona ‒ limit wartości zamówienia, w ramach którego możliwe będzie pominięcie BAAINBw i skomplikowanych procedur, został już podniesiony z 1000 do 5000 EUR, co przełożyło się na znaczący wzrost liczby zawieranych umów.

Po piąte, BAAINBw ma w przyszłości chętniej korzystać z takich mechanizmów, jak umowa ramowa i umowa zawierająca opcję na dalszą produkcję danego systemu. Ma to ułatwić wieloletnie planowanie, pozwalając na zwiększanie zamówień w miarę pojawiania się kolejnych środków w następnych latach. Dzięki temu można będzie ograniczyć liczbę rozpisywanych przetargów, np. na zakup amunicji.

Ponadto Lehnigk-Emden postuluje zwiększenie zatrudnienia w urzędzie. Obecnie na 7200 stanowisk zatrudnionych jest tylko 6200 osób. Szczególnie duże braki mają być w dziale informatycznym, gdzie sięgają 23% przewidywanych etatem stanów osobowych.