9 stycznia dowództwo lotnictwa morskiego Stanów Zjednoczonych poinformowało o intencji zapoczątkowania rozmów kontraktowych z korporacją Lockheed Martin w sprawie integracji kierowanych pocisków przeciwokrętowych AGM-158C LRASM z samolotami F-15E Strike Eagle oraz F-15EX Eagle II.

Jednocześnie ogłoszono rezygnację z pomysłu integracji broni z bombowcami B-52J Stratofortress. Realizacja procesu przez dowództwo lotnictwa morskiego Stanów Zjednoczonych (NAVAIR) wynika z faktu, że jest ono odpowiedzialne za rozwój projektu AGM-158C LRASM. Kwestia zwiększenia potencjału samolotów F-15E Strike Eagle i F-15EX Eagle II, które obecnie są już poddawane procesowi integracji z pociskami manewrującymi AGM-158A/B JASSM.

Nie można wykluczyć, że chęć integracji AGM-158C LRASM ma związek z sytuacją na Oceanie Spokojnym, gdzie F-15E/F-15EX mogłyby zostać wykorzystane przeciwko flocie chińskiej, która systematycznie zwiększa swój potencjał pod względem liczebnym.

Produkowane przez korporację Lockheed Martin AGM-158C LRASM mają pozwolić amerykańskiemu (i sojuszniczemu) lotnictwu na precyzyjne zwalczanie celów pływających z bezpiecznej odległości. Powyższa broń stanowi jeden z elementów modernizacji uzbrojenia przeciwokrętowego sił zbrojnych Stanów Zjednoczonych. Poza nimi sukcesywnie kupowane są kolejne partie norweskich Kongsberg NSM (formalnie dostawcą jest korporacja RTX, a broń jest znana pod oznaczeniem RGM-184A). Trzecim elementem projektu jest zakup pocisków manewrujących RTX RGM-109 Tomahawk Block Va.

Dotychczas Amerykanie zrealizowali proces integracji pocisków z bombowcami B-1B Lancer oraz F/A-18E/F Super Hornet. Dodatkowo procedura jest prowadzona z samolotami patrolowymi P-8A Poseidon oraz wielozadaniowymi F-35 Lightning II. Poza powyższymi statkami powietrznymi Lockheed Martin oferuje broń jako uzbrojenie okrętów wyposażonych w pionowe wyrzutnie Mk 41.