12 lipca Ministerstwo Obrony Japonii ujawniło Białą Księgę obronności na rok 2024, w której to ujęto m.in. modernizację możliwości ofensywnych Kraju Kwitnącej Wiśni na dużych odległościach. Jednym z takich rozwijanych programów jest kierowany pocisk przeciwokrętowy (kpp) nowej generacji znany jako improved Type 12 SSM (12-Shiki chitaikan'yūdōdan).

Prace nad nowym pociskiem realizowane są w zakładach Mitsubishi Heavy Industries (MHI), gdzie obecnie próby lądowe przechodzi prototypowy pocisk. Ujawnione zdjęcia wskazują na znaczącą zewnętrzną różnicę pomiędzy wprowadzonym na uzbrojenie w 2015 roku kpp typu 12. Najważniejszą jest nadanie pociskowi cech trudnowykrywalności w paśmie radiolokacyjnym, zbliżając go pod tym względem do norweskich kpp typu NSM, amerykańskich AGM-158C LRASM lub francusko–brytyjskiego pocisku manewrującego Storm Shadow (Scalp-EG). Także porównując nowe zdjęcia do tych ujawnionych po raz pierwszy w 2022 roku, widać kilka różnic m.in. bardziej wyrazisty skos głównych powierzchni nośnych, a także usterzenie w kształcie litery X, co może oznaczać poprawione właściwości aerodynamiczne, a także poprawioną stabilność lotu.

Ministerstwo Obrony Japonii wyraziło zgodę na rozpoczęcie prac nad zmodernizowaną wersją tego pocisku 18 grudnia 2020 roku. Docelowo ma on legitymować się zasięgiem nawet 1500 km, choć zasięg pierwszej transzy ma wynosić ok. 900 km. Poza zwalczaniem obiektów morskich, będzie on mógł być wykorzystywany także do rażenia celów lądowych. Po wejściu na uzbrojenie ma on trafić zarówno na pokłady okrętów Japońskich Morskich Sił Samoobrony (Kaijō Jieitai), jak również na uzbrojenie baterii brzegowych i samolotów typu Mitsubishi F-15J/DJ Eagle należących do Japońskich Powietrznych Sił Samoobrony (Kōkū Jieitai).

Improved Type 12 SSM jak sama nazwa wskazuje powstał w wyniku głębokiej modyfikacji kpp Type 12 odpalanego z mobilnych wyrzutni brzegowych. Tak jak zmodyfikowana odmiana także oryginalny pocisk opracowany został przez zakłady MHI. Prace rozpoczęto w 2012 roku, a już trzy lata później wprowadzono go na uzbrojenie. Charakteryzuje się on zasięgiem 108 Mm, lepszą celnością oraz poprawionymi możliwościami rozróżnialności celów. Otrzymał on, pracującą w paśmie Ka (26-40 GHz), główkę radiolokacyjną zastosowaną wcześniej m.in. w pociskach powietrze–powietrze typu Mitsubishi AAM-4 (99 Shikikūtaikūyūdōdan). Na okręty Kaijō Jieitai trafiła z kolei morska ich odmiana znana jako Type 17 (17 Shikikantaikan'yūdōdan). Z kronikarskiego obowiązku wspomnieć należy że kpp Type 12 powstał z kolei w wyniku modernizacji kpp Type 88 (88-Shiki chitaikan'yūdōdan, SSM-1 na uzbrojeniu od 1988 roku). Docelowo zmodernizowana odmiana pocisku Type 12 stanowić będzie rdzeń sił odwetowych Japonii, w dobie coraz większej ekspansji Chin.