29 września angielskojęzyczne wydanie gospodarczego indyjskiego dziennika „The Economic Times” opublikowało artykuł nas temat zakupu przez rząd Armenii uzbrojenia w Indiach. Wśród wymienionego uzbrojenia najważniejszą pozycją wydaje się indyjski system rakietowej artylerii polowej Pinaka.

„The Economic Times” pisze, że indyjską broń wyeksportowano w ramach dwustronnej umowy międzyrządowej. Mimo, że wartość kontraktu pozostaje niejawna, to indyjski dziennik twierdzi, że przekracza 20 mld INR (ok. 250 mln USD). Armenia miała zamówić uzbrojenie rakietowe – wieloprowadnicowe polowe systemy rakietowe Pinaka, przeciwpancerne pociski kierowane nieujawnionego typu i amunicję artyleryjską. Zamówienie ma być wykonane w ciągu „nadchodzących miesięcy”. Umowę miano podpisać na początku września. „The Economic Times” przypomina, że jest to drugi przypadek eksportu indyjskiego sprzętu wojskowego do Armenii. W 2020 r. Indie wygrały przetarg na dostawę stacji radiolokacyjnych rozpoznania artyleryjskiego i sprzedały Armenii cztery radiolokatory typu Swathi (w Wojskach Lądowych Indii współpracujące z pułkami rakietowymi uzbrojonymi w Pinaki). Cztery radary kosztowały 3,5 mld INR (ok. 45 mln USD wg obecnego kursu). Oferta indyjska pokonała rosyjską i polską. Zarówno w przypadku stacji Swathi, jak systemu Pinaka, będą to ich pierwsze przypadki eksportu. Indie od lat intensyfikują wysiłki, mające skutkować wzrostem eksportu uzbrojenia lokalnie konstruowanego i produkowanego. W latach 2021–2022 łączna wartość indyjskiego eksportu uzbrojenia zbliżyła się do 130 mld INR (ok. 1,66 mld USD). W przypadku Armenii podpisana z Indiami umowa to dość spory jednostkowy wydatek, biorąc pod uwagę, że zapowiedziany budżet resortu obrony w Erywaniu ma wynieść równowartość 754 mln USD w 2022 r. W ubiegłym roku było to 678 mln USD, a w 2020 669 mln.

Za skonstruowanie i rozwój systemu Pinaka odpowiada państwowy ośrodek Defence Research and Development Organisation (DRDO) we współpracy z dwoma indyjskimi prywatnymi firmami – Tata i Larsen & Toubro (L&T), które produkują Pinakę. Indyjska armia wdrożyła pierwsze dwa pułki uzbrojone w system Pinaka w latach 2006–2010. W 2016 r. zamówiono Pinaki dla kolejnych dwóch pułków artylerii za 30 mld INS (441 mln USD wg ówczesnego kursu) i zatwierdzono złożenie kolejnego zamówienia, aby wyposażyć kolejne sześć pułków za 146,33 mld INS. Według planów rozbudowy indyjskiej armii, do 2022 r. miało być sformowanych 10 pułków Pinak, a przez kolejne 10 lat ich liczba miała wzrosnąć do 22. W Wojskach Lądowych Indii jeden pułk Pinak składa się z trzech baterii po sześć wyrzutni każda. Prócz pojazdów logistycznych pułk Pinak dysponuje pułkowym stanowiskiem dowodzenia ogniem i stacją rozpoznania artyleryjskiego Swathi. Pojedyncza wyrzutnia systemu Pinaka składa się z dwóch bloków po sześć lufowych prowadnic każda – łącznie jest to 12 prowadnic, osadzonych na czteroosiowych terenowych samochodach ciężarowych serii Tatra T815 Kolos, produkowanych na czeskiej licencji przez Bharat Earth Movers Limited (BEML). Pinaka strzela 214 mm niekierowanymi pociskami rakietowymi o zasięgu 7÷42 km (tzw. wersja Pinaka Mk-I). Odpalenie pełnej 12-pociskowej salwy zajmuje 44 s. Każda rakieta ma masę startową 276 kg, a jej odłamkowo-burząca część bojowa 100 kg. Dostępne są też głowice: zapalająca, kasetowa z podpociskami ppanc., kasetowa z minami przeciwpiechotnymi lub przeciwpancernymi. Przyjmuje się, że jedna bateria może skutecznie porazić obszar o powierzchni 1000×800 m. W rozwoju są kolejne typy pocisków – o zasięgu zwiększonym do 65 km (Mk-II vel Pinaka-ER; z powodzeniem przebadany strzelaniem w 2020 r.), pocisk o korekcji trajektorii, pocisk kierowany z użyciem nawigacji satelitarnej, pocisk o zasięgu 120 km.