W ostatnich dniach urzędowania administracji prezydenta Joe Bidena, zorganizowano dwie konferencje, niemalże jedna po drugiej, na których sekretarz US Navy Carlos Del Toro ogłosił nazwy dla nowych okrętów budowanych dla Stanów Zjednoczonych.

Pierwsza z wymienionych konferencji odbyła się 10 stycznia i w jej trakcie Del Toro podał opinii publicznej nazwy dla dwóch wyspecjalizowanych okrętów do monitoringu podwodnego typu Explorer (T-AGOS 25). Prototypowa jednostka otrzyma imię Don Walsh, podczas gdy drugi okręt nazwany zostanie Victor Vescovo. W obu przypadkach wybrano byłych oficerów US Navy, którzy dodatkowo zasłynęli zejściami do najgłębiej położonego miejsca na ziemi tj. Głębi Challengera w Rowie Mariańskim. Don Walsh wraz z Jacquesem Piccardem nie tylko osiągnęli dno tego akwenu (10 994 m), ale dokonali tego jako pierwsi 23 stycznia 1960 roku na pokładzie batyskafu Trieste. Victor Vescovo nie zszedł aż tak głęboko, gdyż systemy na pokładzie batyskafu Limiting Factor zarejestrowały 10 927m ± 8 m (zejścia dokonał w tzw. basenu wschodniego). Okręty typu Explorer będą nosicielami zintegrowanego systemu monitoringu podwodnego IUSS (Integrated Undersea Surveillance System). Za projekt i budowę tych jednostek, których ma powstać sześć (siedem wg oryginalnego harmonogramu), odpowiada koncern Austal USA, mający swoją siedzibę w Mobile w stanie Alabama. Jednostki klasyfikowane jako T-AGOS to podlegające dowództwu logistycznemu MSC (Military Sealift Command) pomocnicze jednostki pływające przeznaczone przede wszystkim do akustycznego monitoringu środowiska morskiego. Cechą charakterystyczną okrętów typu T-AGOS jest układ kadłuba, dla zapewnienia jak największej stabilności i dzielności morskiej, a także kubatury wewnętrznej, zdecydowano się wykorzystać, rzadko stosowaną w siłach morskich na świecie, konfigurację dwukadłubową SWATH (Small Waterplane Area Twin Hull).

Kolejna konferencja odbyła się trzy dni później. 13 stycznia sekretarz Del Toro poinformował o wyborze nazw dla dwóch kolejnych superlotniskowców typu Gerald R. Ford. Jako jedną z ostatnich swoich decyzji w kwestii US Navy, prezydent Biden zaaprobował imiona dla piątego i szóstego okrętu, tj. William J. Clinton (CVN 82) oraz George W. Bush (CVN 83) na cześć 42. (lata 1993–2001) i 43. (2001–2009) prezydentów Stanów Zjednoczonych. Obaj wybrani politycy przewodzili swojemu krajowi w wyjątkowo trudnym okresie geopolitycznym, w trakcie którego realizowano liczne misje wojskowe w rejonie Półwyspu Bałkańskiego (Operacja Deliberate Force w 1995 roku, oraz Operacja Allied Force w 1999 roku), a także na Bliskim Wschodzie (Operacja Desert Strike w 1996 roku i Operacja Desert Fox w 1998 roku, Operacja Iraqi Freedom w 2003 roku). Nie można oczywiście zapomnieć o zakrojonej na szeroką skalę tzw. wojnie z terroryzmem, która była pokłosiem ataku na World Trade Center 11 września 2001 roku (Operacja Enduring Freedom). Dodatkowo prezydent Bush przeprowadził jedne z największych reform w rządzie Stanów Zjednoczonych od 1947 roku tworząc Departament Bezpieczeństwa Krajowego (Homeland Security, zrzeszający 22 federalne agencje) oraz ustanawiając Gabinet Dyrektora Wywiadu Narodowego (Office of the Director of National Intelligence, synchronizującego wysiłki 18 agencji wywiadowczych). Należy także wspomnieć, że George W. Bush w latach 1968–1973 był pilotem Powietrznej Gwardii Narodowej Teksasu, latając na samolocie myśliwskim Convair F-102 Delta Dagger. Jest to pierwszy przypadek w historii US Navy, że w służbie znajdować się będą jednocześnie dwa okręty noszące imiona na cześć aż dwóch członków jednej rodziny. W służbie od 10 stycznia 2009 roku znajduje się bowiem superlotniskowiec George H.W. Bush (CVN 77) typu Nimitz, który nazwano na cześć 41. prezydenta Stanów Zjednoczonych, a który 18 listopada ubiegłego roku powrócił do służby po 10 miesięcznym remoncie.

Program budowy nowych lotniskowców uderzeniowych zalicza znaczne opóźnienia. Obecnie w różnych etapach budowy znajdują się John F. Kennedy (CVN 79), Enterprise (CVN 80) oraz Doris Miller (CVN 81). Na chwilę obecną przewiduje się, że przyszły William J. Clinton (CVN 82) podniesie banderę nie wcześniej niż w 2036 roku.