11 stycznia indyjska agencja DRDO (Defence Research and Development Organisation, pol. Organizacja Badań Obronnych i Rozwoju) poinformowała o przeprowadzeniu pomyślnej próby przeciwpancernego pocisku kierowanego MPATGM.

Podczas testu odpalono, opracowany przez DRDO, VEM Technologies i Bharat Dynamics Ltd. (producent), ppk MPATGM (Man Portable Anti-Tank Guided Missile, pol. przenośny przeciwpancerny pocisk kierowany) w konfiguracji takiej, w jakiej trafi do użytkownika. Sam test polegał na sprawdzeniu działania na minimalnym zakładanym zasięgu ‒ 200 m ‒ w trybie strzału bezpośredniego. Według DRDO osiągnięto wszystkie zakładane rezultaty, uzyskując trafienie w cel i zniszczenie go. Była to siódma próba MPATGM ‒ pierwszą przeprowadzono 15 września 2018 r. W kolejnych testach sprawdzano m.in. możliwość ataku z górnej półsfery celu (top-attack), poprawność integracji pocisku z zespołem celowania i naprowadzania (CLU) itd. Tym samym spełnione zostały wymagania stawiane przed pociskiem przez Wojska Lądowe Republiki Indii (Bhāratīyan Thalasēnā), a MPATGM został uznany za gotowy do produkcji. Docelowo pocisk zastąpi obecnie wykorzystywane przestarzałe ppk MILAN i Konkurs.

MPATGM to w istocie jedna z wersji ppk Nag,opracowana z myślą o zastąpieniu przestarzałych ppk w formacjach piechoty, spadochronowych i sił specjalnych. Rozwój pocisku rozpoczęto w 2005 r., zaś w 2017 r. prace wydawały się na tyle zaawansowane, że Indie zrezygnowały z zakupu ppk Rafael Spike LR, uznając, że opracowanie MPATGM będzie możliwe z wykorzystaniem wyłącznie lokalnego potencjału przemysłowego i naukowego. Z powodu pandemii zakończenie prób przesunęło się o ponad rok, bowiem pierwotnie ostatni test miał być przeprowadzony w 2020 r. Ostatni sprawdzian stanowi kolejny dowód na coraz większą samodzielność Indii w obszarze technologii rakietowych.

MPATGM ma długość 1300 mm i kaliber 120 mm. Tandemowa głowica pocisku o masie 2,5 kg jest w stanie pokonać pancerz stanowiący ekwiwalent 650 mm stali RHA umieszczony za osłoną reaktywną. Silnik na paliwo stałe zapewnia zasięg do 4000 m (wg niektórych źródeł do 5000 m; zasięg minimalny to 200 m). Pocisk ma masę 14,5 kg. Naprowadzany jest za pomocą głowicy z kamerą termalną ‒ jest to broń klasy „wystrzel i zapomnij”. Może być odpalany w trybie strzału bezpośredniego i w trybie ataku górnej półsfery celu. Pocisk wystrzeliwany jest z wyrzutni wykonanej ze stopów aluminium i z włókien węglowych. Wyrzutnia wraz z CLU ma masę 14,25 kg. Obsługę stanowi dwóch żołnierzy.