9 maja tureckie media poinformowały, że państwowa spółka MKE, producent m.in. sprzętu artyleryjskiego, zawarła umowy na dostawę 105 mm lekkich haubic Boran z dwoma odbiorcami eksportowymi. W ten sposób haubica Boran, dopiero od tego roku wchodząca do uzbrojenia tureckich wojsk lądowych, już uzyskała pierwsze międzynarodowe zamówienia.

Turecki portal informacyjny Tolga Özbek opublikował wywiad, jakiego udzielił İlhami Keleş, dyrektor generalny spółki MKE (Makina ve Kimya Endüstrisi), przy okazji niedawnej wystawy Teknofest 2023. Keleş powiedział, że formalne przyjęcie haubicy Boran do uzbrojenia i początek dostaw do tureckiego wojska otworzyło drzwi do eksportu tej haubicy. Keleş powiedział, że pierwsze eksportowe zamówienie złożył Bangladesz, a niedawno MKE uzyskało kolejne zamówienie zagraniczne, którego wielkość przekracza zamówienie tureckiego resortu obrony (co najmniej 100 haubic). Keleş nie ujawnił tego drugiego odbiorcy, nie podał też żadnych szczegółów odnośnie umowy z Bangladeszem. Dodał tylko, że na rynku jest duży popyt na taką lekką i nieskomplikowaną konstrukcyjnie haubicę jak Boran. W połowie stycznia br. tureckie media podały, że przekazano pierwszą partię (najwyraźniej sześć sztuk) haubic Boran tureckiemu wojsku, rozpoczynając tym samym dostawy zamówionych przez turecki resort obrony haubic tego typu. Boran przeszedł badania państwowe w 2022 r., w tym strzelaniem na poligonie Konya/Karapınar.

Działo Boran skonstruowano przede wszystkim z myślą o uzbrojeniu wojsk aeromobilnych, co też podkreśla oficjalna pełna nazwa Borana, czyli „lekka ciągniona haubica do przerzutu drogą powietrzną” (tur. Havadan Taşınabilir Hafif Çekili Obüs). Przy czym standardową metodą transportowania ma być przenoszenie przez śmigłowiec S-70/T-70/UH-60 lub inny o analogicznym lub większym udźwigu na zawiesiu zewnętrznym. Oczywiście w roli ciągników haubic można wykorzystywać dowolne lekkie pojazdy lądowe. Boran wyposażono w cyfrowy system kierowania ogniem tureckiej spółki Aselsan, wykorzystujący układ nawigacji satelitarnej do topodowiązania haubicy i cyfrową panoramiczną lornetkę. Maksymalny zasięg ognia Borana sięga 17 km. Lufa kal. 105 ma 30 kalibrów długości. Masa całkowita haubicy wynosi 1745 kg (wg innych danych, także MKE, 1780 kg, jednak częściej pada ta mniejsza wartość), wliczając elektronikę Aselsana. Zakres ruchu lufy wynosi od −3° do 70° w elewacji i po 8° w azymucie. Łoże haubicy wyposażono w obrotową podstawę, która umożliwia szybką zmianę kierunku strzelania w zakresie 360°. Obsada haubicy liczy pięciu żołnierzy, którym jej rozstawienie i przygotowanie do strzelania powinno zająć najwyżej minutę. Szybkostrzelność chwilowa wynosi 6 strz./min, natomiast ogień długotrwały może być prowadzony przez osiem godzin non stop. Zakres temperatur eksploatacyjnych wynosi od −32° do 44°C. Ciągniona haubica Boran wykazuje pewne konstrukcyjne pokrewieństwo z brytyjską L118 czy raczej z jej amerykańską wersją M119, która także strzela amunicją 105×372 mm R z ładunkiem miotającym w łusce, jak Boran. Notabene taką amunicję wykorzystuje też stara amerykańska haubica M101A1, których ponad 800 sztuk ma pozostawać w uzbrojeniu Wojsk Lądowych Sił Zbrojnych Turcji (tur. Türk Kara Kuvvetleri). MKE jest też producentem amunicji 105×372 mm R.