19 lutego indyjska Organizacja Badań Obronnych i Rozwoju (DRDO, Defence Research and Development Organisation) poinformowała o przeprowadzenie prób dwóch nowych przeciwpancernych pocisków kierowanych lokalnej konstrukcji i produkcji ‒ Helina i Dhruwastra. W istocie są to dwie wersje tego samego pocisku NAG. Helina to wariant do odpalania ze śmigłowców i wyrzutni lądowych, zaś Dhruwastra z samolotów.

Test zostały przeprowadzone na poligonie Pokhran w Radżastanie, a pociski zostały odpalone z wyrzutni na śmigłowcu ALH (HAL Rudra). W ciągu tygodnia przeprowadzono pięć różnych sprawdzianów związanych z testami obydwu pocisków. Sprawdzono ich zachowanie zarówno przy strzelaniu na minimalny, jak i na maksymalny zasięg. Pociski odpalano w zawisie, jak i w locie z maksymalną dopuszczalną prędkością (nieujawnioną) przeciwko celom statycznym oraz ruchomym.
Obydwa pociski zostały opracowane i wyprodukowane przez DRDO. Helina i Dhruwastra to przeciwpancerne pociski kierowane zaliczane do tzw. trzeciej generacji. Są one odpalane w trybie „namierz cel przed odpaleniem i zapomnij” (ang. lock on before launch and forget). Zasięg maksymalny pocisków dochodzić ma, zależnie od źródeł, do od 7 do 10 km. Prędkość lotu pocisku ma sięgać 230 m/s. Przebijalność głowicy nie jest znana, ale jest ona tandemowa – zgodnie z deklaracją producenta może ona służyć do niszczenia ciężkich pojazdów chronionych przez pancerz reaktywny. Pociski mogą atakować cel zarówno w trybie klasycznym, jak i strop pojazdu (top-attack). Nowe indyjskie ppk mogą być używane zarówno w dzień, jak i w nocy, w każdych warunkach pogodowych.

Samo nazewnictwo jest już ciekawostką. Według oficjalnych danych, Helina (także jako HELINA, od HELI-śmigłowiec i NA-NAG, tj. wersja NAG zaprojektowana do odpalania ze śmigłowca) i Dhruwastra (prawdopodobnie na cześć Dhruwy, postaci z mitologii indyjskiej) to dwie odmiany tego samego pocisku (NAG, także jako Nag, sanskr. kobra), z tym, że użytkownikiem pierwszej wersji mają być wojska lądowe, drugiej siły powietrzne Indii. Co ciekawe, brak jest danych na temat różnic między odmianami. Według innych źródeł, Helina to stara i nieaktualna nazwa Dhruwastry, a obydwie nazwy dotyczą tego samego pocisku.