2 sierpnia na stronach Kancelarii Sejmu upubliczniono poselską interpelację, którą do resortu obrony skierował poseł Paweł Bejda (Klub Parlamentarny Koalicja Polska). Tym razem dotyczy realizacji programu Miecznik, czyli budowy dla Marynarki Wojennej trzech fregat wielozadaniowych – umowa pomiędzy Inspektoratem Uzbrojenia i konsorcjum PGZ-Miecznik.

W swojej interpelacji poseł Bejda pisze: w ostatnim czasie wielokrotnie publicznie przekazuje Pan informacje na temat realizacji zadania dotyczącego pozyskania okrętów wojennych „Miecznik”. Niemniej jednak, lekceważąc doświadczenia z programu korwety „Gawron”, dotychczas nie znalazł Pan czasu na to, aby przedstawić sejmowej Komisji Obrony Narodowej pełnej informacji w zakresie sposobu realizacji zadania „Miecznik” i zagrożeń, z jakimi możemy mieć do czynienia w trakcie trwania całego przedsięwzięcia.

Mając powyższe na uwadze, proszę o wyjaśnienie następujących wątpliwości:

W programie wyborczym „Nadzieja dla Polski”, prezes Polskiego Stronnictwa Ludowego Władysław Kosiniak-Kamysz, odnosząc się do klęski programu „Gawron”, opowiedział się za sposobem pozyskiwania okrętów wojennych w ramach programów międzynarodowych, gdzie kilka krajów wspólnie buduje okręty wojenne zapewniając przy tym udział krajowego przemysłu stoczniowego. Przykładem był program fregaty Fremm, gdzie kilka krajów zamówiło łącznie kilkanaście okrętów, zmniejszając ryzyko fiaska programu i ograniczając koszty całego przedsięwzięcia. Pan natomiast podjął decyzję o zleceniu zamówienia na 10 mld zł do Konsorcjum PGZ, które nie ma zdolności do realizacji zamówienia i dopiero ma je uzyskać poprzez wybranie partnera zagranicznego.

Czy w związku z tym, gwarantuje Pan minister, że przyjęty przez pański resort sposób pozyskania okrętów „Miecznik” nie zakończy się w ten sposób, jak to miało miejsce w przypadku korwety „Gawron”?

Zgodnie z pańską decyzją, zadanie „Miecznik” ma zrealizować Konsorcjum PGZ, które nie posiada pełnych zdolności do realizacji tego zamówienia i ma je zapewnić wybrany partner zagraniczny.

Proszę o wyjaśnienie, dlaczego podjął Pan minister decyzję o wyborze partnera zagranicznego przez Konsorcjum PGZ, a nie przez MON, co uniemożliwia uzyskanie wielomiliardowego offsetu, na którym skorzystałby polski przemysł stoczniowy?

W przypadku programu korwety „Gawron”, kolejne rządy zmieniały decyzję w kwestii koncepcji realizacji tego zadania.

Aby uniknąć podobnej sytuacji w przyszłości, czy przed zawarciem umowy zakłada Pan przedstawienie sejmowej Komisji Obrony Narodowej pełnej informacji na temat zamiarów pańskiego resortu w kwestii realizacji zadania „Miecznik”, zwracając się jednocześnie o poparcie przyjętej koncepcji modernizacji Marynarki Wojennej?

W 2001 r. zawarto umowę na budowę 7 korwet wielozadaniowych w ramach programu „Gawron”. Zdecydowano się wówczas zbudować okręty korzystając z licencji na niemieckie okręty typu MEKO A-100, co de facto doprowadziło do tego, że okręty nie znalazły się w służbie w zaplanowanym 2009 r.

Mając na uwadze, że w podobny sposób realizuje pan zadanie „Miecznik”, proszę o informacje, kiedy konkretnie okręty „Miecznik” znajdą się w służbie Marynarki Wojennej i czy gwarantuje Pan, że termin ten zostanie dotrzymany?

Projekt korwety „Gawron” trwał kilkanaście lat i pochłonął ponad 1 mld zł, wymagając znacznie większego finansowania niż pierwotnie zakładano.

Czy gwarantuje Pan minister, że projekt „Miecznik” nie będzie wymagał większych kosztów niż zaplanowano?

Podpisanie umowy pomiędzy stronami miało miejsce 27 lipca. Według komunikatu PGZ S.A. wartość programu ma sięgnąć 8 mld PLN. Jednostki mają zostać dostarczone do 2034 roku wraz ze Zintegrowanym Systemem Walki oraz pakietem logistycznym i jednostkami ognia. Wśród podmiotów zagranicznych zainteresowanych udziałem w programie Miecznik wymienia się pięć spółek: Leonardo, Naval Group, tkMS, Babcock i Navantia. Nieoficjalnie, w finałowej rozgrywce znalazły się tkMS, Babcock oraz Navantia - wybór projektu przez zamawiającego ma mieć miejsce na przełomie 2021 i 2022 roku. To z kolei ma umożliwić rozpoczęcie procesu budowy w drugiej połowie 2023 roku i wodowanie w 2025 roku.