29 sierpnia rozpoczęto pierwszy etap zakładowych prób morskich zbiornikowca Walentin Rykow projektu 03182 zbudowanego dla Floty Bałtyckiej Federacji Rosyjskiej.

Pierwszy etap prób, przed przekazaniem jednostki odbiorcy, realizowany jest na wodach Zatoki Fińskiej, we wschodniej jej części (w oparciu o bazę w Łomonosowie, podporządkowanemu Leningradzkiej Bazie Wojenno–Morskiej), podczas gdy kolejne odbędą się już na wodach Zatoki Gdańskiej w oparciu o Bałtycką Bazę Wojenno-Morską w Bałtyjsku, która co warto wspomnieć będzie także jego docelową bazą macierzystą.

Jednostki proj. 03182 klasyfikowane są w Rosji jako małe zbiornikowce morskie (Małyj morskoj tankier), choć właściwie są to jednostki wielozadaniowe. Ich projekt opracowany został przez Zielonodolskie biuro konstrukcyjno-projektowe (Zielenodolskie projektno-konstruktorskim biuro). Budowa jednostek realizowana jest pod auspicjami Rosyjskiego Towarzystwa Klasyfikacyjnego, które nadało im klasę lodową Arc4, co oznacza zdolność do kruszenia lodu o grubości do 80 cm. Główne zadania do których te jednostki zaprojektowano to transport i transfer na inne okręty (i nie tylko) zarówno suchych, jak i płynnych materiałów i zapasów. Mogą być one także wykorzystywane do realizacji zadań o charakterze SAR, a także holowania (i asekurowania) innych jednostek, jak również do zwalczania pożarów.

Zamówienie na budowę dwóch okrętów tego projektu (drugim jest Wice-admirał Paromow, w służbie we Flocie Czarnomorskiej od 29 maja 2021 roku) otrzymano w 2016 roku, a budowę jednostki, co ciekawe pod nazwą Wasilij Nikitin, (i numerem stoczniowym 851) zrealizowała stocznia Wołga z Niżnego Nowogrodu. Właściwe imię jednostce nadano dopiero we wrześniu 2021 roku (dotychczasowe imię zostało bowiem nadane drugiemu zbiornikowcowi proj. 23130). Stępkę położono 10 marca 2017 roku, a wodowanie miało miejsce 20 sierpnia 2021 roku. Następnie kanałem Wołżańsko-Bałtyckim okręt przeholowano do stoczni Kanonierskij sudoriemontnyj zawod w Sankt Petersburgu, gdzie został ukończony i przygotowany do prób morskich. Kolejnym etapem było przebazowanie go do Łomonosowa, w oparciu o który realizowana jest wspomniana już pierwsza faza prób morskich. 

Okręt projektu 03182 legitymuje się wypornością pełną 3500 ton przy wymiarach 78,8x15,4x5,0 m. Na rufie znajduje się lądowisko dla śmigłowca typu Ka27/29. Napęd skonfigurowano w układzie spalinowo–elektrycznym z trzema głównymi agregatami prądotwórczymi o mocy po 1600 kW oraz dwoma zapasowymi o mocy po 400 kW. Wytworzona przez nie energia elektryczna zasila nie tylko sieć ogólnookrętową, ale i dwa dwuśrubowe pędniki gondolowe o mocy po 1600 kW. Umożliwia to uzyskanie prędkości maksymalnej 16,0 węzłów i ekonomicznej 10 węzłów, przy której okręt może pokonać do 1500 Mm. Właściwości manewrowe poprawia zainstalowany na dziobie ster strumieniowy. W zbiornikach wewnętrznych i na pokładzie (w beczkach) można przewozić łącznie do 200 ton paliwa okrętowego (ciężkiego), 400 ton oleju napędowego, 500 ton słodkiej wody oraz do 100 ton ścieków szarych i 100 ton ścieków czarnych. Dodatkowo na pokładzie rufowym przed lądowiskiem transportowane mogą być cztery kontenery TEU (po dwa na burtę), których za- i wyładunek realizowany może być z wykorzystaniem hydraulicznie składanego żurawia o dopuszczalnym udźwigu roboczym 18 ton (i maksymalnym zasięgu pracy 24 m). Załoga stała składa się z zaledwie 24 osób z możliwością zaokrętowania dodatkowych 8 osób (choć są źródła wg których załoga składa się z 33 osób plus 20 dodatkowych miejsc).

Imię nowej jednostce nadano na cześć rosyjskiego podwodniaka (30 maja 1926 – 21 lipca 2015), pierwszego dowódcy atomowego okrętu podwodnego K-52 proj. 627A Kit, który jako pierwszy operował pod lodem w rejonach pomiędzy Ziemią Franciszka Józefa a Spitsbergenem. Co ciekawe na bazie zmodyfikowanego proj. 03182 budowane są obecnie cztery okręty rozpoznania radioelektronicznego proj. 03182R (https://zbiam.pl/ruszyla-budowa-kolejnej-pary-rosyjskich-szpiegow).