1 lipca US Army formalnie ogłosiła zaproszenie dla przemysłu do zgłaszania ofert w kolejnych fazach programu Optionally Manned Fighting Vehicle, który w końcu ma wyłonić następcę bojowych wozów piechoty M2 Bradley i ich wersji rozpoznawczej M3. Obecnie program wchodzi w kluczową fazę, czyli zgłaszania propozycji technicznych, po rozpatrzeniu których będą przyznane kontrakty na budowę prototypów, z których jeden zostanie docelowym OMFV.

Ogłoszenie do składania ofert (tzw. Request for Proposal, RFP) zamieściło 1 lipca Dowództwo US Army ds. Zamówień (US Army Contracting Command – Detroit Arsenal, ACC-DTA) na federalnym portalu sam.gov, wraz z długa listą koniecznych załączników. Program Optionally Manned Fighting Vehicle (OMFV) jest przewidziany jako pięciofazowy. RFP z 1 lipca inicjuje fazę nr 3 (szczegółowy projekt techniczny) i 4 (budowa prototypów i ich badania poligonowe, wliczając w to tzw. LUT – Limited User Test, czyli ograniczony test użytkownika). Zainteresowane firmy mają 120 dni na przesłanie zgłoszeń. W przypadku zakwalifikowania się do fazy budowy prototypów, każdy z uczestników będzie musiał dostarczyć maksymalnie 11 prototypów, dwa komplety do badań odporności balistycznej (komplet to kadłub plus wieża), próbki opancerzenia (też do testów balistycznych) i cyfrową dokumentację techniczną. Badania poligonowe prototypów będą odbywać się na trzech poligonach: Aberdeen Proving Ground, Yuma Proving Ground i White Sands Missile Range. Z tym, że najczęściej na pierwszym z nich, gdyż w Aberdeen mieści się także United States Army Test and Evaluation Command (ATEC, czyli Dowództwo US Army ds. Badań i Prób). Zawierane umowy to tzw. kontrakty ze sztywną ceną, czyli ich koszt nie może wzrosnąć w toku trwania.

Obecny harmonogram programu OMFV. Jak widać kontrakty na budowę prototypów mają być przyznane na przełomie 2024 i 2025 roku podatkowego, prototypy mają być gotowe do rozpoczęcia badań na przełomie drugiego i trzeciego kwartału roku podatkowego 2026. Badania mają zakończyć się z końcem roku podatkowego 2027. Wtedy ma być wybrana zwycięska konstrukcja i podpisany kontrakt na produkcję niskoseryjną LRIP, która ma ruszyć z początkiem roku podatkowego 2028 r (czyli w ostatnim kwartale kalendarzowego 2027). Produkcja wielkoseryjna (FRP) ma rozpocząć się z początkiem drugiego kwartału roku podatkowego 2030 (początek kalendarzowego 2030). Źródło: Attachment 0075 – OMFV Program Schedule Rev002/Program Manager Maneuver Combat Systems

Dokumentacja zdradza, jakie uzbrojenie jest przewidziane przez US Army do montażu na przyszłym OMFV, a jest to: napędowa armata XM913 kal. 50 mm jako uzbrojenie główne (strzelająca ppanc. amunicją podkalibrową rdzeniową i odłamkowo-burzącą programowalną HEAB) oraz 7,62 mm km i 12,7 mm wkm oraz niesprecyzowanego typu przeciwpancerny pocisk kierowany (na tym etapie symulowany) jako uzbrojenie dodatkowe. Kryteriami wyboru będą kolejno: parametry taktyczno-techniczne, podatność modernizacyjna, VATEP (Value Adjusted Total Evaluated Price – metoda wyceny próbująca określić, ile warte są wyższe od wymaganych parametry techniczne względem oferowanej ceny; w praktyce VATEP służy do informowania oferentów, ile Departament Obrony jest gotowy zapłacić za parametry wykraczające ponad zasadnicze wymagania techniczne; VATEP ustala sposób wyliczania oceny sprzętu w relacji najniższa cena a najwyższe parametry techniczne), zakres uczestnictwa „drobnego biznesu” w łańcuchu poddostawców. Powyższa hierarchia wskazuje, że liczą się przede wszystkim parametry taktyczno-techniczne i perspektywiczność zgłoszonej konstrukcji (oczywiście w ramach przewidzianego budżetu tej fazy programu OMFV). Przyznawane kontrakty mają wynieść łącznie 811,4 mln USD (podstawa) i 74,3 mln (opcje).

W lipcu 2021 r. US Army przyznała pięć kontraktów fazy nr 2 (concept design – projektów wstępnych), czyli wówczas OMFV wszedł w etap tzw. Technology Maturation & Risk Reduction (TMRR – dojrzewania i redukowania ryzyka technicznego). Wspomnianą fazę nr 3 zakończy wstępny przegląd zgłoszonych projektów (tzw. Preliminary Design Review, PDR), na podstawie którego wybranym uczestnikom będą przyznane kontrakty na budowę prototypów do badań – faza nr 4. Wspomniane kontrakty zainicjują tzw. milestone B programu OMFB, czyli Engineering and Manufacturing Development (EMD) – budowę zamówionych prototypów wraz z ich badaniami poligonowymi. Wybór zwycięzcy i kontrakt na produkcję niskoseryjną (Low-Rate Initial Production, LRIP) rozpocznie finałowy etap programu OMFV, czyli tzw. milestone C (produkcja i wdrożenie do linii). W lipcu 2021 r. wybrano zgłoszenia następujących firm: General Dynamics Land Systems, Oshkosh Defense, BAE Systems, Rheinmetall i Point Blank Enterprises.