27 grudnia w należącej do korporacji stoczniowej China State Shipbuilding Corporation (CSSC) stoczni Hudong–Zhonghua Shipbuilding w Szanghaju na wyspie Changsing, odbyła się uroczystość wodowania prototypowego uniwersalnego okrętu desantowego doku (LHD) typu 076 (NATO: Yulan), któremu nadano nazwę Sichuan (51).
Najnowszy uniwersalny okręt desantowy dok, zbudowany dla Marynarki Wojennej Chińskiej Armii Ludowo-Wyzwoleńczej już na etapie budowy zwracał uwagę analityków na całym świecie. Najważniejszym powodem była oczywiście jego wielkość. Obecnie wiadomo, że w każdym aspekcie Sichuan przewyższa inne okręty tej klasy na świecie, z amerykańskimi jednostkami typu America na czele.
Imponujący jest nie tylko efekt końcowy, ale i tempo w jakim go budowano. Pierwsze sekcje w niecce doku stoczni Hudong–Zhonghua Shipbuilding ułożono już bowiem w październiku 2023 roku. Oznacza to, że chińscy stoczniowcy ukończyli budowę tak dużej jednostki w zaledwie 14 miesięcy. Okręt został wyholowany z doku 29 grudnia, dwa dni po jego wypełnieniu i uzyskaniu pływalności.
Sichuan podobnie jak wcześniej zbudowane okręty desantowe typu 075 (trzy jednostki w służbie od 2021 roku) posiada ciągły pokład lotniczy. W odróżnieniu jednak od nich zdecydowano się rozbić bryłę nadbudówki na dwie osobne konstrukcje (jak na najnowszym uniwersalnym okręcie desantowym Marina Militare Trieste L9890 lub brytyjskich lotniskowcach typu Queen Elizabeth), przy czym w dziobowej znajduje się m.in. pomost dowodzenia, a w rufowej pomieszczenie kontroli lotów i ruchu powietrznego wokół okrętu. Dodatkowo osobne bryły nadbudówki kryją zarówno czerpnie powietrza, jak i wyloty spalin z siłowni. Prawdziwie unikalna cecha znajduje się jednak na pokładzie startowym. Wzdłuż jego lewej krawędzi zainstalowano bowiem katapultę elektromagnetyczną (EMALS) o długości aż 116 m i, co ciekawe, jest ona dłuższa od podobnych systemów zainstalowanych na najnowszym chińskim lotniskowcu Fujian (18) typu 003 (mierzą one 108 m). Dzięki katapulcie Sichuan będzie mógł w jeszcze większym stopniu realizować zadania wsparcia desantu, zapewnienia osłony powietrznej oraz rozpoznania, poprzez wykorzystanie (jako jedyny tej klasy okręt na świecie) klasycznych, „pełnoprawnych” samolotów bojowych lub dużych bezzałogowych aparatów latających (UAV) np. Hongdu GJ-11 Sharp Sword lub Guizhou WZ-7 Soaring Dragon.
Nie może i nie powinien dziwić fakt, że bazą dla nowego projektu były wspomniane już jednostki typu 075. Sichuan legitymować ma się wypornością pełną oscylującą w granicach 50 000 ton przy wymiarach kadłuba 252,3 x 45 m. Jego pokład startowy posiada powierzchnię roboczą przekraczającą 13 500 m2 (260 x 52 m) i poza wspomnianą już katapultą wyposażony został w trzy zespoły aerofiniszerów, niezbędnych do wyhamowania lądujących maszyn. Poza rozmiarem zmieniono także koncepcje transportu maszyn pomiędzy pokładem startowym a hangarem. Na starszych okrętach zainstalowane były dwa podnośniki, które stanowiły część samego pokładu. Na Sichuanie zastosowano podnośniki wysunięte poza obrys pokładu, tak jak ma to miejsce m.in. na amerykańskich okrętach typu America oraz Wasp.
W porównaniu z poprzednią generacją chińskich okrętów desantowych LHD, modyfikacji uległ także układ napędowy. W miejscu silników wysokoprężnych skonfigurowanych w układzie CODAD, nowy okręt otrzymał zintegrowany napęd elektryczny, na który składają się silniki elektryczne oraz dwie turbiny gazowe o mocy po 21 MW, a także sześć silników wysokoprężnych o mocy po 6 MW.
Ciekawostką, o której warto w tym miejscu wspomnieć, jest konfiguracja obu masztów nowego okrętu. Otóż ukompletowanie rozmieszczonych na nich anten systemów elektronicznych jest bardzo zbliżone do tego, jakie spotkać można na fregatach typu 054B, której prototypowa jednostka rozpoczęła próby morskie 18 stycznia bieżącego roku. Chodzi tu zarówno o podstawową stację radiolokacyjną, której zespół antenowy ma charakterystyczny kształt z dwoma zblokowanymi plecami antenami ścianowymi. Radar ten pracuje najprawdopodobniej w paśmie E/F (2-4 GHz). Także i rufowy maszt nosi antenę pracującej w paśmie I (8-10 GHz) stacji radiolokacyjnej, która nakryta jest wykonaną z materiału radioprzeźroczystego obudową o kształcie ściętego stożka. Na jej szczycie zainstalowany został maszt mieszczący anteny różnych systemów, w tym m.in. wykorzystywanych do wykrywania i namierzania sygnałów radiowych (COMINT), jak i radiolokacyjnych (ELINT), a także radiolatarnię TACAN. Jego konstrukcja przypomina nieco oferowany przez Rohde & Schwarz system Kora.
Uzbrojenie obronne składa się z trzech, 24-prowadnicowych wyrzutni rakietowego systemu przeciwlotniczego HQ-10 (z czego jedna trafiła na dach pomostu dowodzenia) oraz trzech 30 mm systemów artyleryjskich ostatniej szansy typu H/PJ-11X w najnowszej odmianie z nową śledzącą stacją radiolokacyjną (tożsamej z tą, jaka trafiła na pokład lotniskowca Fujian typu 003). Okręt otrzymał także cztery 32-prowadnicowe wyrzutnie wielospektralnych celów pozornych typu 726-4.
Na pokład będzie można przyjąć do 1000 w pełni wyekwipowanych żołnierzy, którzy wraz z wyposażeniem będą mogli zostać przewiezieni na ląd z wykorzystaniem dwóch transportowanych w niecce doku poduszkowców desantowych typu 726A (160 ton; 33,0 x 16,8 m; prędkość 80 węzłów; zasięg na 320 km) lub z wykorzystaniem zaokrętowanych śmigłowców. Tak jak wiele innych szczegółów, tak i składu grupy powietrznej oficjalnie nie ujawniono, najczęściej jednak pojawiającą się liczbą jest 40 śmigłowców i bezzałogowców różnych typów.
Podobne z tej kategorii:
Podobne słowa kluczowe:
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu