Wkrótce w USAF
pozostaną w użyciu już tylko bezzałogowe samoloty rozpoznawcze RQ-4 Block 40, o największych możliwościach, natomiast starsze Block 20 i Block 30 opuszczą szeregi amerykańskich sił powietrznych.

W ostatnim czasie rywalizacja amerykańsko-chińska w kosmicznym wyścigu zbrojeń nabiera coraz większego przyspieszenia. Trwają udane i nie zawsze zakończone powodzeniem próby hipersonicznych pojazdów szybujących i pocisków samosterujących osiągających prędkość Ma=5 i więcej. Niepokój wzbudzają porażki związane z amerykańskimi nieudanymi próbami wystrzelenia pocisków hipersonicznych. Jak chociażby te z wiosny i jesieni ubiegłego roku.

Po przekroczeniu 6150 kilometrów na godzinę zaczyna się prędkość hipersoniczna (zmieniają się wówczas właściwości przepływu powietrza). Pociski hipersoniczne mogą się poruszać na wysokościach mniejszych niż rakietowe pociski balistyczne. Ta ważna i korzystna cecha odgrywa bardzo dużą rolę w zastosowaniach wojskowych. Nie od dziś wiadomo, że pociski balistyczne można bez trudu wykryć. Z kolei te drugie już nie. Te hipersoniczne są w stanie manewrować i skutecznie mylić systemy przeciwrakietowe przeciwnika. Dlatego na tym kierunku zbrojeń koncentruje się dziś poszukiwanie nowych rozwiązań.

Po tym jak Chińska Republika Ludowa i Federacja Rosyjska zwiększyły intensywność prac naukowych i badawczo-rozwojowych w dziedzinie broni hipersonicznej to również Stany Zjednoczone nadały priorytet swoim działaniom w tym krytycznym dla bezpieczeństwa narodowego obszarze. Nie ulega wątpliwości, że ostatnie sukcesy ChRL w tym wyścigu przyczyniają się do przyśpieszenia prac związanych z testami takich samych pocisków amerykańskich. Już w 2019 r. Chińska Republika Ludowa zaskoczyła wielu analityków możliwościami zastosowania pocisku balistycznego DF-17 z hipersonicznym pojazdem szybującym (Hypersonic Glide Vehicle, HGV), który z prędkością Ma=10 i więcej jest w stanie zaatakować na przykład lotniskowiec.

Demonstrator technologii Ranger Hawk (Global Hawk, N874NA) po otrzymaniu modyfikacji mających służyć wsparciu programu Sky Range.

Taki super szybki, bojowy pojazd szybujący jest nie do zestrzelenia przez współczesne systemy przeciwrakietowe. Pentagon dopiero niedawno uzyskał fundusze na rozwój broni hipersonicznej, a tymczasem już jesienią 2021 r. Federacja Rosyjska pochwaliła się udanym odpaleniem hipersonicznego pocisku samosterującego Cirkon z okrętu podwodnego (wcześniej Cirkon został odpalony z okrętu nawodnego, jego wdrożenie do eksploatacji ma mieć miejsce w bieżącym roku). Niepokój świata zachodniego budzi fakt, że ChRL dysponuje już tunelem aerodynamicznym pozwalającym na symulowanie prędkości Ma=30, w sytuacji, gdy Amerykanie mogą badać jedynie prędkości trzykrotnie mniejsze. W tym wyścigu potrzebne są nowe narzędzia takie jak tunele aerodynamiczne i inne wyposażenie pozwalające na prowadzenie badań i poszukiwanie nowych rozwiązań. Od niedawna myśli się również o korzystaniu z bezzałogowych statków powietrznych, jako narzędzi stosowanych do wsparcia infrastruktury wykorzystywanej do kolejnych prób pocisków hipersonicznych.

W tym celu Northrop Grumman zmieni przeznaczenie czterech bezzałogowych samolotów rozpoznawczych RQ-4 Global Hawk należących do niedawna do Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (USAF) i wykorzysta je w roli platform obserwacyjnych nazwanych Range Hawk. Northrop Grumman chce stosować je do monitorowania testów pocisków hipersonicznych. Zmiana ich roli stała się możliwa dzięki decyzji o wycofaniu z eksploatacji przez USAF najstarszych egzemplarzy samolotów bezzałogowych Global Hawk i odzwierciedla szybko rosnące znaczenie wielu typów broni hipersonicznych, opracowywanych obecnie w Stanach Zjednoczonych. Oficjalne przekazanie czterech samolotów bezzałogowych Global Hawk w wersji RQ-4 Block 20 w ramach programu Pentagonu Sky Range, miało miejsce w październiku 2021 r. Platformy powietrzne zostały przeniesione z bazy sił powietrznych Grand Forks w Północnej Dakocie, która jest matecznikiem dla tego typu BSP zaliczanych do kategorii HALE (High Altitude Long Endurance – duża wysokość, duża długotrwałość lotu), do obiektu należącego do Northrop Grumman w Grand Sky, miejsca położonego w pobliżu Grand Forks, który jest przeznaczony do rozwoju i testowania bezzałogowych statków powietrznych.

Teraz otrzymają one nowe wyposażenie zadaniowe do wykonywania misji polegających na testowaniu nowego rodzaju broni, a następnie zostaną one przeniesione do obiektów na wschodnim lub zachodnim wybrzeżu Stanów Zjednoczonych, tak by mogły wziąć udział w próbach pocisków hipersonicznych. Wcześniej dostępne informacje wskazywały, że samoloty bezzałogowe Range Hawk będą używane do wsparcia prób prowadzonych na amerykańskich poligonach znajdujących się na Pacyfiku. Te miejsca były gospodarzami testów różnych pocisków hipersonicznych, w tym „powietrze-ziemia” Lockheed Martin AGM-183A ARRW (Air-launched Rapid Response Weapon).

Wcześniejsze doniesienia informowały, że samoloty bezzałogowe Global Hawk, które znajdą zastosowanie w programie Sky Range będą pochodzić z centrum badań lotów NASA Dryden Flight Research Center. W przeszłości Narodowa Agencja Aeronautyki i Przestrzni Kosmicznej (NASA) już współpracowała z Northrop Grumman w ramach programu Sky Range. Od 2020 r. co najmniej jeden Global Hawk należący do NASA przystosowano do prób w ramach Sky Range. Prawdopodobnie jednak egzemplarz ten, z amerykańską rejestracją cywilną N874NA, jest używany tylko do skompletowania i przetestowania wyposażenia kontrolno-pomiarowego i transmisji danych w czasie rzeczywistym, które ma zostać zabudowane na samolotach bezzałogowych Global Hawk pozyskanych od USAF. W każdym razie dokumenty kontraktowe z 2019 r. informują, że Sky Range jest generalnie rozszerzeniem telemetrii testowych i systemów lądowania przystosowanych do integracji z platformami powietrznymi. Jest to zatem zasób sprzętu i wyposażenia specjalnego, który można szybko przemieścić, aby zwiększyć tempo prowadzenia prób i zapewnić wymagane pokrycie w środowiskach testowych, potrzebujących obrazowania wielospektralnego.

Według urzędnikow przemawiających podczas przekazywania samolotów bezzałogowych Global Hawk dla Northrop Grumman, nowe czujniki telemetryczne pozwolą im „patrzeć w górę” zamiast jak to było robione przez ponad dwie dekady w dół, co sugeruje, że zostanie włączona w nie stacja radiolokacyjna zoptymalizowana do obserwacji celów powietrznych, a także czujniki optoelektroniczne, w tym być może lidar (będący połączeniem lasera z teleskopem) i/lub teleskop wielospektralny. Czujniki te będą musiały mieć znaczny zasięg, ponieważ broń hipersoniczna zazwyczaj pokonuje znaczne odległości w odróżnieniu od wielu konwencjonalnych pocisków. Global Hawk będą również wyposażone w łącza transmisji danych dalekiego zasięgu do przesyłania danych telemetrii z testów do stacji naziemnych w czasie rzeczywistym. Rozstawienie w powietrzu kilku egzemplarzy RQ-4 na dużych odległościach, może pozwolić im na utrzymanie linii „wzroku” łączy transmisji danych, nawet jeśli będzie to służyć jedynie jako kopia zapasowa dla satelitarnych łączy danych, podczas testów o bardzo dużej wartości i znaczeniu.