Zaloguj

Lockheed Martin AC-130J Ghostrider nowy samolot wsparcia lotniczego USAF

Lockheed Martin AC-130J Ghostrider

Lockheed Martin AC-130J Ghostrider

Do 2022 r. Dowództwo Operacji Specjalnych Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych planuje wprowadzić do służby 37 nowych samolotów wsparcia lotniczego typu gunship, oznaczonych jako AC-130J Ghostrider. W przeciwieństwie do poprzednich modeli, będą one przenosić kierowane uzbrojenie lotnicze, takie jak bomby szybujące czy pociski „powietrze-ziemia”. Ambitny plan zakłada wyposażenie ich również w broń laserową oraz jednorazowe bezzałogowe samoloty rozpoznawcze.

W 2010 r. Dowództwo Operacji Specjalnych Sił Powietrznych Stanów Zjednoczonych (AFSOC) miało na wyposażeniu osiem gunshipów AC-130H Spectre oraz 17 AC-130U Spooky II. Pojawił się wówczas plan zakupienia nowej platformy, która docelowo zastąpiłaby zarówno wysłużone AC-130H jak również, docelowo, młodsze AC-130U. W tym czasie Siły Powietrzne (USAF) wspólnie z siłami lądowymi były zaangażowane we wspólny program zakupu samolotów transportowych Alenia C-27J Spartan (JCA – Joint Cargo Aircraft). AFSOC skłaniały się, aby na ich bazie zbudować tańszą wersję gunshipa oznaczonego jako AC-27J Stinger II. Ostatecznie jednak wraz z wycofaniem się USAF z programu JCA upadł również pomysł zakupu mniejszych, dwusilnikowych gunshipów.
W ramach rozwiązania przejściowego postanowiono wówczas przystosować do pełnienia roli gunshipów 14 samolotów transportowych do zadań specjalnych typu MC-130W Combat Spear. AFSOC wykorzystało tutaj doświadczenia Korpusu Piechoty Morskiej (USMC) we wdrożeniu programu HARVEST Hawk. W jego ramach piechota morska opracowała modułowy pakiet dzięki któremu w krótkim czasie można przystosować samoloty tankowania powietrznego KC-130J do pełnienia zadań wsparcia powietrznego.
MC-130W wyposażono w tzw. pakiet uderzenia precyzyjnego (PSP – Precision Strike Package). Pakiet PSP składa się z pojedynczego lewoburtowego działka ATK GAU-23/A kalibru 30 mm (unowocześniona wersja działka ATK Mk 44 Bushmaster II), dwóch pylonów podskrzydłowych, systemu Gunslinger (dziesięciolufowej wyrzutni montowanej na tylnej rampie załadunkowej samolotu), montowanej pod lewą komorą podwozia głównego głowicy systemu celowania w podczerwieni
AN/AAQ-38 FLIR oraz systemu zarządzania bojowego BMS (Battle Management System). Wyrzutnia Gunslinger pozwala na przenoszenie kierowanego uzbrojenia precyzyjnego oznaczonego wspólnym mianem SOPGM (Stand-off Precision Guided Munitions) czyli pocisków AGM-175 Griffin oraz bomb szybujących GBU-44/B Viper Strike. Na pylonach podskrzydłowych MC-130W może przenosić osiem kierowanych pocisków rakietowych typu AGM-114 Hallfire i/lub osiem małogabarytowych bomb precyzyjnych GBU-39 SDB. AC-130W przystosowano też do współdziałania z nahełmowym systemem celowania JHMCS II (Joint Helmet Mounted Cueing System). Początkowo MC-130W Combat Spear wyposażone w pakiet PSP nazwano AC-130W Dragon Spear, jednakże w maju 2012 r. otrzymały one oficjalną nazwę Stinger II.
Ostatni z czternastu AC-130W został odebrany przez AFSOC we wrześniu 2013 r. Wprowadzenie na uzbrojenie samolotów AC-130W pozwoliło na stopniowe wycofywanie wysłużonych
AC-130H (ostatni egzemplarz został wycofany w maju 2015 r.) i uzupełnienie floty AC-130U. Docelowym rozwiązaniem miał być jednakże zakup zupełnie nowej platformy, która zastąpiłaby zarówno AC-130U jak i „tymczasowe” AC-130W.

Ghostrider

Najnowsze gunshipy postanowiono zbudować na bazie fabrycznie nowych Herculesów do zadań specjalnych MC-130J Commando II. Samoloty te zaczęły wchodzić do służby we wrześniu 2011 r. Podpisany z firmą Lockheed Martin wart 2,4 miliarda dolarów kontrakt zakłada kupno 32 MC-130J, które po konwersji do roli gunshipów otrzymają oznaczenie AC-130J. Ostatecznie pulę zakupów zwiększono do 37 egzemplarzy. Konwersja MC-130J do standardu AC-130J odbywa się w Bazie Sił Powietrznych Eglin na Florydzie.
W maju 2012 r. nowy gunship został nazwany oficjalnie Ghostrider. Wstępna ocena konstrukcji (PDR – Premliminary Design Review) dla programu AC-103J została zakończona w marcu 2103 r. W następnym miesiącu samolot przeszedł ocenę testowej gotowości operacyjnej (OTRR – Operational Test Readiness Review) oraz finalną ocenę konstrukcji (CRT – Critical Design Review). Pierwszy egzemplarz AC-130J oblatano 31 stycznia 2014 r.
Ghostrider ma długość 29,8 m, wysokość 11,8 m oraz rozpiętość skrzydeł 40,4 m. Może osiągać maksymalny pułap 8500 m z ładunkiem o masie 21 ton. Maksymalna masa startowa
AC-130J wynosi 74 390 kg. Samolot napędzają cztery turbośmigłowe silniki Rolls-Royce AE 2100 D3 rozwijające moc 3458 kW każdy. Silniki wyposażone są w sześciołopatowe śmigła marki Dowty. Prędkość przelotowa to 660 km/h, natomiast zasięg samolotu (bez tankowania w powietrzu) wynosi 5500 km. Ghostrider może pobierać paliwo w powietrzu dzięki instalacji do tankowania ze sztywnego bomu UARRSI (Ubiversal Aerial Refueling Receptacle Slipway Instalation). Samolot jest wyposażony w generatory prądu o mocy 48/72 kW zapewniające nadwyżkę prądu stałego pozwalającą na ewentualną modernizację i modyfikację samolotu w przyszłości.

Przemysł zbrojeniowy

 ZOBACZ WSZYSTKIE

WOJSKA LĄDOWE

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Wozy bojowe
Artyleria lądowa
Radiolokacja
Dowodzenie i łączność

Siły Powietrzne

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Samoloty i śmigłowce
Uzbrojenie lotnicze
Bezzałogowce
Kosmos

MARYNARKA WOJENNA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Okręty współczesne
Okręty historyczne
Statki i żaglowce
Starcia morskie

HISTORIA I POLITYKA

 ZOBACZ WSZYSTKIE

Historia uzbrojenia
Wojny i konflikty
Współczesne pole walki
Bezpieczeństwo
bookusercrosslistfunnelsort-amount-asc