Niedawno ukończony prototyp Artyleryjskiego Wozu Rozpoznawczego na podwoziu Rosomak 8×8 (Rosomak-AWR) z wysuniętym masztem z wyposażeniem rozpoznawczym, wchodzącym w skład Pokładowego Zestawu Obserwacyjno-Rozpoznawczego (PZOR).
Biorąc pod uwagę statystyki, w 2019 r. hale, należących do Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A., siemianowickich zakładów opuściły 43 bazowe Rosomaki, 26 ciężkich kołowych pojazdów ewakuacji i ratownictwa technicznego Hardun, dostosowano także osiem wcześniej wyprodukowanych transporterów bazowych do zabudowy wyposażenia wersji AWD (Artyleryjski Wóz Dowodzenia) kompanijnych modułów ogniowych moździerzy samobieżnych Rak, a 12 przebudowano na nośniki 120 mm moździerzy samobieżnych M120K Rak. Plan na 2020 r. przewiduje wyprodukowanie 37 transporterów bazowych, dwóch „ogólnowojskowych” wozów dowodzenia WD, dostosowanie czterech gotowych pojazdów do wersji AWD KMO Rak i przebudowę 10 do roli nośników moździerzy Rak.
To jednak nie wszystko. Bieżący rok powinien przynieść wiążące decyzje dotyczące kolejnych wersji specjalistycznych na bazie KTO Rosomak, w programach których Rosomak S.A. jest liderem lub członkiem konsorcjów.
Spodziewać możemy się także decyzji związanej z zamówieniem seryjnych wozów rozpoznania ogólnowojskowego Rosomak R-1 i R-2 bądź kontynuowaniem pracy rozwojowej w oparciu o skorygowane wymagania.
W 2020 r. odbędą się badania zakładowe i kwalifikacyjne prototypu Artyleryjskiego Wozu Rozpoznawczego (Rosomak-AWR), który przed końcem roku powinien zostać przekazany użytkownikowi. Nie można wykluczyć, że w przypadku pomyślnego i terminowego zakończenia zaplanowanych zadań, jeszcze w tym roku mogłaby zostać podpisana umowa na pojazdy seryjne.
Również w tym roku ukończony zostanie prototyp Rosomaka-WPT (Wóz Pomocy Technicznej), który poddany zostanie badaniom zakładowym.
Negocjowane są warunki umowy na wykonanie etapu projektowania i rozwoju Kołowego Transportera Rozpoznania Inżynieryjnego, pierwszego z planowanych trzech wersji Kołowych Transporterów Inżynieryjnych (program Jodła-KTI).
Negocjowana jest także umowa na opracowanie i dostawy Wozów Rozpoznania Skażeń, która powinna zostać podpisana w bieżącym roku (Rosomak-RSK).
W Rosomak S.A. kontynuowane jest też kompletowanie zestawów dopancerzenia wieży do poddawanych modernizacji czołgów podstawowych Leopard 2PL na licencji firmy Rheinmetall Protection Systems (poprzednio IBD Deisenroth Engineering). Rozwija się także współpraca z amerykańską firmą Oshkosh Defense. Dotychczas jej przejawem było serwisowanie pojazdów minoodpornych M-ATV używanych przez Wojska Specjalne, ale istnieją duże szanse na znaczące rozszerzenie kooperacji pomiędzy oboma partnerami.
Poniżej prezentujemy aktualny stan zaawansowania części z tych projektów, bazując na informacjach, które w tym momencie są możliwe do przekazania opinii publicznej.
Rosomak-AWR w widoku ogólnym od góry. Dobrze widoczna otwarta komora wyposażenia rozpoznawczego, zdalnie sterowane stanowisko uzbrojenia ZSMU 1276 A3 oraz rozmieszczenie wyrzutni granatów dymnych i kamer KTD-60 Kumak systemu obserwacji dookólnej.
Pojazdy w wersji dowódczo-rozpoznawczej R-1 (WDR) i rozpoznawczej R-2 (WR) będą przeznaczone do: prowadzenia rozpoznania w każdych warunkach terenowych i atmosferycznych, niezależnie od pory doby, z ugrupowania wojsk własnych; dowodzenia elementami rozpoznawczymi oraz zdobywania, gromadzenia i dystrybucji informacji rozpoznawczych (tylko WDR); wsparcia ogniowego pododdziałów prowadzących rozpoznanie ogólnowojskowe. Realizację tych zadań ma umożliwiać rozbudowane wyposażenie rozpoznawcze, a także środki łączności i przetwarzania danych, umożliwiające wykonywanie zadań w każdych warunkach i we współpracy z analogicznymi systemami innych państw NATO.
Prace nad tymi prototypowymi pojazdami obu odmian wersji rozpoznawczej realizowane są na podstawie umowy na pracę rozwojową zawartej jeszcze 5 września 2008 r. (sic!). Po wielu perypetiach została ona wznowiona dopiero w 2014 r. i od tego czasu jest realizowana (patrz także WiT 9/2016).
Artyleryjski wóz rozpoznawczy ma prowadzić naziemne rozpoznanie radiolokacyjne i optoelektroniczne oraz wspierać wykonywanie zadań ogniowych kompanijnych modułów ogniowych 120 mm moździerzy samobieżnych M120K Rak, a w perspektywie także innych pododdziałów artylerii lufowej i rakietowej. W razie potrzeby ma być wykorzystywany do rozpoznania terenu, dróg przegrupowania, rejonów stanowisk ogniowych i organizacji ubezpieczenia na rzecz pododdziałów ogólnowojskowych.
Prace nad AWR realizowane były w ramach pracy rozwojowej „Kompanijny moduł ogniowy 120 mm moździerzy samobieżnych, kryptonim RAK”, zawartej 30 września 2009 r. Jej głównym wykonawcą była Huta Stalowa Wola S.A. Na tym etapie wybrano do niego podwozie pojazdu Żubr 4×4 z AMZ-KUTNO S.A., zaś za dostawę i integrację wyposażenia specjalistycznego (systemy rozpoznania, łączności, komputery oraz oprogramowanie rozpoznania i ZZKO TOPAZ) odpowiadała firma WB Electronics S.A. Badania kwalifikacyjne prototypu na podwoziu Żubra nie były pomyślne, stąd pod koniec 2017 r. podjęto decyzję o przeniesieniu wyposażenia na bazowego Rosomaka 8×8. W pierwszym kwartale 2018 r. rozpoczęto negocjacje dotyczące warunków realizacji tego składnika pracy rozwojowej i stosowny aneks do umowy bazowej Huta Stalowa Wola S.A. podpisała z Inspektoratem Uzbrojenia 27 grudnia 2018 r. Podwykonawcami są WB Electronics S.A. i Rosomak S.A.
Aneks zakładał: wydzielenie podwozia bazowego KTO z zasobów Ministerstwa Obrony Narodowej; przeprowadzenie analizy w zakresie niezbędnego remontu/napraw podwozia; zakup urządzeń rozpoznawczych, łączności i teleinformatycznych; skompletowanie pojedynczego prototypu; przeprowadzenie badań wstępnych i kwalifikacyjnych (państwowych) oraz opracowanie dokumentacji technicznej wyrobu (DTW).
Prototyp AWR został ukończony na początku 2020 r. i w chwili pisania tego artykułu był w trakcie przygotowań do badań wstępnych (zakładowych), których rozpoczęcie zaplanowano na koniec marca. Zgodnie z harmonogramem pracy, do 15 maja wóz powinien zostać przekazany do HSW S.A., gdzie mają być przeprowadzone badania kwalifikacyjne, po zakończeniu których, w terminie do 30 listopada br., ma nastąpić przekazanie pojazdu użytkownikowi.
