Rozpoznawczy system taktyczny krotkiego zasiegu PGZ-19R, to dzis najbardziej zaawansowany system bezzalogowy w ofercie Polskiej Grupy Zbrojeniowej S.A. Fot. PGZ S.A.
Polska Grupa Zbrojeniowa S.A., skupiająca praktycznie cały państwowy przemysł obronny jest kojarzona przede wszystkim z produkcją uzbrojenia dla Wojsk Lądowych i Marynarki Wojennej. Skupia ona jednak także sześć spółek należących do szeroko pojętego przemysłu lotniczego, które są koordynowane przez Biuro Platform Lotniczych PGZ. Znajdują się wśród nich trzy Wojskowe Zakłady Lotnicze: WZL Nr 1 S.A., WZL Nr 2 S.A. i WZL Nr 4 S.A., Wojskowe Centralne Biuro Konstrukcyjno-Technologiczne S.A., Wytwórnia Sprzętu Komunikacyjnego „PZL-Kalisz” S.A. i Narzędziownia-Mechanik Sp. z o.o. Spółki te należą do jednych z najlepiej prosperujących w Grupie inwestując nie małe środki w prace badawczo-rozwojowe. Wypełniają one szerokie zdolności PGZ S.A. w zakresie systemów bezzałogowych statków powietrznych, śmigłowców i samolotów. Na razie chodzi przede wszystkim o możliwości serwisowe i remontowe, ale energicznie rozwijane są także możliwości modernizacyjne i produkcyjne.
Zaawansowany jest także projekt rozbudowy kompetencji sektora lotniczego o dwa podmioty. Jednym z nich jest zorganizowana część obecnego Pratt & Whitney Rzeszów S.A., a drugim UTC Aerospace Systems Wrocław Sp. z o.o. (dawny Hydral). Dzięki repolonizacji tych podmiotów w znacznym stopniu zwiększą się możliwości produkcyjne i remontowe silników i przekładni lotniczych. W WSK „PZL-Kalisz” S.A. będą to – jak dotychczas – silniki tłokowe i ich części, a w Rzeszowie – silniki turbowałowe i przekładnie. Oprócz tego we Wrocławiu i Kaliszu powstawać mają agregaty paliwowe i hydrauliczne oraz przekładnie do napędów lotniczych. Ważnym elementem, na który zwraca uwagę Biuro Platform Lotniczych jest budowa nowych strategii poszczególnych spółek, z naciskiem na dywersyfikację produkcji i sprzedaży usług, zgodnie z celami określonymi przez Polską Grupę Zbrojeniową S.A.
Systemy BSP to produkty, na które istnieje ogromne zapotrzebowanie ze strony tak Ministerstwa Obrony Narodowej, jak i innych służb porządku publicznego. MON oczekuje obecnie jasnych deklaracji co do tego, w których kategoriach systemów bezzałogowych statków powietrznych Grupa Kapitałowa PGZ S.A. jest w stanie zaproponować swoje wyroby, przy czym najważniejsze jest dla MON pozyskanie określonych zdolności, a nie promowanie konkretnego producenta. Jest więcej niż prawdopodobne, że Grupa będzie w stanie zapewnić zadowalające rozwiązania w wielu obszarach zainteresowania MON – czy to we współpracy z instytutami naukowymi, polskimi firmami czy – w ostateczności, przy największych platformach – z zagranicznymi potentatami przy maksymalnie możliwym stopniu polonizacji ich wyrobów.
Biuro Platform Lotniczych PGZ ściśle współpracuje z Instytutem Technicznym Wojsk Lotniczych (ITWL) oraz Wojskowym Instytutem Technicznym Uzbrojenia (WITU) w dziedzinie systemów BSP. Rozwija się także współpraca w tym zakresie z firmami zagranicznymi i nie chodzi wyłącznie o listy intencyjne. Przeciwnie: spółki PGZ S.A. już dzisiaj produkują dla niektórych z nich komponenty, m.in. dla amerykańskiej firmy Textron w WZL Nr 2 S.A. powstają elementy do wyrzutni systemu Warden, a dla izraelskiego Elbitu jest przygotowywana produkcja elementów kompozytowych w dęblińskim oddziale WZL Nr 1 S.A.
PGZ S.A. jest obecna we wszystkich polskich przetargach wojskowych jeśli chodzi o systemy BSP. W programie Sparrow, mającym doprowadzić do dostarczenia amunicji krążącej dla Sił Zbrojnych RP, realizowana jest współpraca pomiędzy PGZ a – z jednej strony – WITU, ITWL i WZL Nr 2 S.A. w zakresie systemu DragonFly wykorzystującego wielowirnikowiec, i z drugiej strony – z prywatną firmą MSP Marcin Szender Polska w ramach platformy Giez, wykorzystującej stałopłat przypominający pocisk. Grupa zdecydowała się tu na dwutorowe działanie, oferując pionowzlot do działań w terenie zurbanizowanym oraz platformę samolotową, bardziej przydatną w terenie otwartym. W każdym razie obydwa oferowane systemy są wyposażone w takie same uniwersalne głowice bojowe zaprojektowane w WITU i produkowane przez bydgoską Belmę (PGZ S.A.), a wykorzystywane także w systemie BSP Grupy WB Warmate, zakupionym niedawno dla Wojsk Obrony Terytorialnej.
PGZ S.A. bierze też udział w relatywnie niedrogim, ale będącym w zawieszeniu programie Ważka, mającym doprowadzić do stworzenia dla Sił Zbrojnych RP wielowirnikowca rozpoznawczego. Oferowanym tu produktem jest czterowirnikowiec AtraX – zaprojektowany w ITWL i z sukcesami dostarczany klientom w kraju (Wyższa Szkoła Oficerska Sił Powietrznych, Polska Spółka Gazownictwa), jak i za granicą (Afryka Północna). Do tej pory system ten powstawał w nielicznych egzemplarzach i był wytwarzany siłami ITWL, jednak w przypadku większych zamówień z MON, a takie są spodziewane, jest planowany zakup licencji przez PGZ S.A. i ulokowanie produkcji, głównie w WZL Nr 2 S.A, w którym funkcjonuje Centrum Kompetencyjne Bezzałogowych Statków Powietrznych.
Z ITWL pochodzi także rozwiązanie zgłaszane do postępowania na mini-BSP (program Wizjer), wykorzystujące stałopłat. Opracowany tam system NeoX jest kompatybilny, jeżeli chodzi o elektronikę z AtraX-em i został także sprzedany do WSOSP. Także na ten system PGZ S.A. zamierza pozyskać licencję i przedstawić go w przetargu przygotowywanym przez MON. Usatysfakcjonowanie klienta nie będzie łatwe, wymagania techniczne MON są tutaj bowiem bardzo wysokie, przy zachowaniu stosunkowo niskiej ceny jednostkowej. W grę wchodzą jednak dziesiątki zestawów rozpoznawczych.
Rozwiązaniem znacznie bardziej zawansowanym jest system PGZ-19R oferowany w ramach PMT Orlik, czyli system rozpoznawczy taktyczny krótkiego zasięgu. Tutaj PGZ S.A. ma już dojrzały, rozwijany od kilku lat własny produkt, oparty na demonstratorze technologii E-310. Oferowany system PGZ-19R musiał zmierzyć się z bardzo wysokimi wymaganiami Sił Zbrojnych RP i w tym celu przeszedł gruntowną przebudowę konstrukcji: kadłuba, skrzydeł, systemu sterowania, zintegrowanego ładunku użytecznego i napędu.
Pełna wersja artykułu
