26 grudnia w Mumbaju, do służby w Marynarce Wojennej Republiki Indii wcielono niszczyciel rakietowy INS Imphal. Jest to trzeci okręt typu 15B.

W uroczystości wziął udział minister obrony Shri Rajnath Singh, który powiedział, że wprowadzenie do służby Imphala wzmacnia zasadę „Jalmev Yasya, Balmev Tasya” (Ten, który kontroluje morze, jest wszechpotężny) w regionie Indo-Pacyfiku.

INS Imphal (D 68) to trzecia jednostka typu 15B, znanego od prototypu także jako Visakhapatnam. Niszczyciel zbudowała stocznia Mazagon Dock Shipbuilders Limited w Mumbaju. Jego stępkę położono 19 maja 2017, a wodowanie odbyło się w kwietniu 2019 roku. Imphal był najkrócej budowanym niszczycielem w historii indyjskiego przemysłu stoczniowego.

Prototypowy Visakhapatnam (D 66) wszedł do służby 28 października 2021 roku. Okręty wchodzą w skład serii czterech jednostek (ostatni to: Porbandar), bazujących konstrukcyjnie na poprzedniej, trzyokrętowej grupie niszczycieli projektu 15A (typ Kolkata). Te z kolei wywodzą się z projektu 15 (typ Delhi), skonstruowanego jako pierwsze niszczyciele w Indiach, jednak przy poważnym wsparciu radzieckiego Północnego Biura Projektowo-Konstrukcyjnego z Leningradu.

Niszczyciele typu Visakhapatnam mają długość 163 m, szerokość 17,5 m, zanurzenie 6,5 m i wyporność pełną 8100 ton. Ich napęd składa się z dwóch zespołów turbin gazowych M-35E ukraińskiego producenta Zorja-Maszprojekt. Każdy składa się z pary silników turbinowych DT-59 i przekładni redukcyjnej RG-54. Okręty osiągają prędkość 30 węzłów.

Zasadniczym systemem obserwacji technicznej i kierowania uzbrojeniem rakietowym jest wielofunkcyjna stacja radiolokacyjna IAI Elta EL/M-2248 MF-STAR.

Uzbrojenie obejmuje: 76 mm armatę automatyczną Bharat Heavy Electricals Limited (licencja Leonardo Super Rapido), cztery 30 mm armaty AK-630M, wyrzutnie pionowe pocisków przeciwlotniczych IAI Barak 8 (4×8), wyrzutnie pionowe pocisków przeciwokrętowych Brahmos Aerospace PJ-10 BrahMos (2×8), wyrzutnie Larsen & Toubro ITTL 533 mm do torped ciężkich i dwie wyrzutnie rakietowych bomb głębinowych IRL, dwa śmigłowce pokładowe w hangarach.

Niszczyciele typu Visakhapatnam różnią się od serii Kolkata głównie zmianą kształtu pomostu nawigacyjnego (górnej kondygnacji nadbudówki dziobowej), przeniesieniem anteny sonaru podkilowego HUMSA-NG do gruszki dziobowej, zmianą aranżacji masztów, zastosowaniem wózka do wtaczania śmigłowców do i z hangaru bez torów w lądowisku, zmodyfikowanymi systemami cyfrowymi sterowania platformą i zarządzania systemem walki.

Udział lokalnych przedsiębiorstw w produkcji niszczycieli typu 15B szacowany jest na 75%.