Kilka dni przed wystawą Aero India miałem możliwość porozmawiania w kwaterze głównej firmy BrahMos Aerospace w New Delhi z jej dyrektorem generalnym Sudhir Kumar Mishra. Powiedział on, że Su-30MKI z podwieszonym pociskiem Brahmos wykonał od czerwca 2016 r. wiele lotów o łącznym czasie 25 godzin, w tym najtrudniejsze, lądowania z podwieszonym pociskiem.
Po przetestowaniu pełnego zakresu prędkości i wysokości lotu samolotu z podwieszonym pociskiem Brahmos, w grudniu 2016 r. wykonano jego zrzut bez uruchamiania silnika. Po zrzucie specjaliści firmy porównali eksperyment z wynikami wcześniejszych prób w tunelu aerodynamicznym. Okazało się, że wcześniejsze teoretyczne wyliczenia dokładnie pokrywają się z praktycznym eksperymentem, powiedział Sudhir Mishra. To nie jest wcale łatwe. Na razie wykonano jeden zrzut pocisku; w marcu zostaną wykonane jeszcze trzy. Później zamierzamy przeprowadzić próbę bojową pocisku, być może w ciągu 2-3 miesięcy przeciwko celom morskim i lądowym. Jesteśmy przekonani, że pocisk z pewnością trafi w cel, powiedział Sudhir Mishra.
Dwa myśliwce Su-30MKI przekazane przez Siły Powietrze Indii do tego programu zostały zaadaptowane przez HAL Nasik do przenoszenia pocisku Brahmos. Belkę do podwieszania pocisku wykonała firma BrahMos Aerospace, podobnie jak jego mechaniczną i elektryczną integrację z samolotem. Udział strony rosyjskiej w tych pracach był niewielki; na podstawie kontraktu z grudnia 2012 r. Suchoj wykonał projekt wzmocnienia konstrukcji płatowca w strefie podwieszenia pocisku oraz zabudowania ukladu sterowania w kabinie samolotu.
Firma BrahMos Aerospace (nazwa pochodzi od rzek, Brahmaputra w Indiach i Moskwa w Rosji) została utworzona w 1998 r., jako spółka indyjskiej Defence Research and Development Organization (DRDO; 50,5% udziału) i rosyjskiego NPO Maszynostrojenija (49,5%). Obie strony włożyły w kapitał spółki 250 mln USD, a później jeszcze 50 mln specjalnie dla inwestycji w wersję lotniczą pocisku.
Głównym zadaniem firmy są badania, rozwój i produkcja uniwersalnego pocisku kierowanego PJ-10 Brahmos wzorowanego na rosyjskiej rakiecie przeciwokrętowej 3M55 Onyks (NATO: SS-N-26 Strobile) zrobionej przez NPO Maszynostrojenija. Pocisk Onyks został wystrzelony po raz pierwszy na poligonie w 1985 r i wszedł do służby w rosyjskiej marynarce wojennej w 2002 r.; później został on użyty także w brzegowym kompleksie rakietowym 3K55 Bastion (NATO: SS-C-5 Stooge). Pocisk 3M55 jest produkowany seryjnie przez zakład Strieła w Orenburgu. Jego eksportowa wersja nazywa się Jachont i została sprzedana przez Rosjan do Indonezji (wersja okrętowa) oraz Syrii i Wietnamu (wersja brzegowa).
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu
Pełna wersja artykułu