Materiały wybu­chowe do amu­ni­cji mało wraż­li­wej. Amunicja o zmniej­szo­nej wraż­li­wo­ści na bodźce mecha­niczne i ter­miczne (ang. insen­si­tive muni­tions) od kil­ku­na­stu lat suk­ce­syw­nie zastę­puje w armiach wielu państw sto­so­waną dotych­czas amu­ni­cję kla­syczną, zarówno w arty­le­rii, jak i w innych rodza­jach wojsk. Niewątpliwą jej zaletą jest znaczne zwięk­sze­nie bez­pie­czeń­stwa: trans­portu, maga­zy­no­wa­nia, czy też zmniej­sze­nie nega­tyw­nych skut­ków ataku wojsk nie­przy­ja­ciel­skich. Jednym z pod­sta­wo­wych warun­ków speł­nie­nia wyma­gań w zakre­sie amu­ni­cji o zmniej­szo­nej wraż­li­wo­ści jest zasto­so­wa­nie do jej wytwo­rze­nia odpo­wied­nich kru­szą­cych mate­ria­łów wybu­cho­wych, rów­nież mniej wraż­li­wych na pobu­dze­nie. Poziom dopusz­czal­nej wraż­li­wo­ści na róż­nego rodzaju bodźce dla tego rodzaju amu­ni­cji jest okre­ślony odpo­wied­nią normą.