Prom złożony z sześciu amfibii M3 (British Army i Bundeswehry) przewożący transportery rozpoznawcze US Army M1127 RV Stryker podczas ćwiczeń Anakonda 16.

Wiosną ubiegłego roku Inspektorat Uzbrojenia MON ogłosił rozpoczęcie analizy rynku, która ma doprowadzić do zakupu nowych środków przeprawowych, mających zastąpić obecny park pontonowy PP-64 Wstęga. Naprzeciw potrzebom polskich saperów wychodzi koncern General Dynamics European Land Systems – producent najnowocześniejszych rozwiązań tego typu, czyli parku pontonowego IRB i amfibijnego promu M3.

Jednostki inżynieryjne Wojska Polskiego są nadal wyposażone w parki pontonowe PP-64 Wstęga. Sprzęt ten został skonstruowany w latach 60., jest przestarzały technicznie i wyeksploatowany, a jego nośność nie pozwala na przeprawianie większości nowoczesnego sprzętu Wojsk Lądowych, w tym 155 mm armatohaubic Krab czy czołgów Leopard 2, a nawet PT-91 Twardy. PP-64 nie może także zabezpieczać działań sojuszników na terenie Polski. Na dodatek, nie dość, że przestarzała, to Wstęga jest bardzo trudna w eksploatacji. Dla przykładu, postawienie 100 m mostu PP-64 wymaga ok. 100 osób obsługi i aż 54 pojazdów. Tymczasem nowoczesny most pontonowy General Dynamics European Land Systems (GDELS) IRB rozstawi 46 żołnierzy, korzystających z 24 samochodów ciężarowych. W przypadku awangardowego promu amfibijnego M3 jest to tylko osiem samobieżnych pojazdów… Zresztą IRB i M3 to nie jedyny sprzęt przeprawowy GDELS, którym może zainteresować się Wojsko Polskie. Poza tym koncern jest gotowy nawiązać współpracę przemysłową z Polską Grupą Zbrojeniową S.A., dzięki czemu możliwa byłaby polonizacja wyrobów GDELS i jego wspólne dostawy sprzętu dla Sił Zbrojnych RP.

IRB – nowa Wstęga

IRB (Improved Ribbon Bridge – Udoskonalony Most Pontonowy) to następca używanych przez dekady w US Army i US Marine Corps parków pontonowych typu SRB (Standard Ribbon Bridge) i FSB (Floating Support Bridge). O ironio, SRB zwany potocznie w US Army Ribbon Bridge (ribbon – pol. wstęga), to amerykańska kopia z lat 70. sowieckiego parku pontonowego PMP. Zatem jego konstrukcyjny rodowód jest taki sam, co PP-64 Wstęga. Główną różnicą było zastosowanie przez Amerykanów stopów aluminium zamiast stali w konstrukcji SRB.
Doświadczenia z eksploatacji SRB pozwoliły inżynierom GDELS skonstruować pod koniec XX w. nowy park pontonowy, czyli IRB. Wraz z jednostkami US Army i US Marine Corps IRB przeszły chrzest bojowy podczas inwazji Iraku w 2003 r. Zasadnicze zmiany w konstrukcji IRB dotyczyły: zwiększenia nośności parku pontonowego, tak aby odpowiadała stale rosnącej masie amerykańskich pancernych wozów bojowych, zwiększenia niezawodności i łatwości użycia parku, zredukowania liczebności obsługi, obniżenia masy oraz tzw. śladu logistycznego. Jednocześnie IRB musiał pozostać interoperacyjny ze starszym SRB. Udowodniły to m.in. ćwiczenia Anakonda 16, gdy jednostki inżynieryjne US Army i Bundeswehry z IRB współdziałały z duńskimi saperami, którzy dysponowali SRB.
IRB dostosowano do masy najcięższego sprzętu pancernego US Army z kolejnymi wersjami czołgów M1A2 SEP Abrams włącznie. Powierzchnie przęseł pokryto powłoką antypoślizgową, podnoszącą bezpieczeństwo saperów. Wprowadzono nowe osłony zapobiegające zalewaniu powierzchni przęseł (IRB może działać przy 2-krotnie szybszym nurcie niż PP-64). Ulepszono mechanizm składania i rozkładania pontonów.
Typowym nośnikiem poszczególnych sekcji parku pontonowego IRB są terenowe samochody ciężarowe 8×8. US Army do tego celu używa pojazdów Oshkosh HEMMT M1977. W Polsce mogłyby to być Jelcze serii P882, co potwierdzono podczas prób.